Η καθιέρωση των «τεσσάρων ελευθεριών», της ελευθερίας στην κίνηση των κεφαλαίων, του εργατικού δυναμικού, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, την «αποβιομηχάνιση» μεγάλων περιοχών, το ξεκλήρισμα μεγάλου αριθμού αγροτικών νοικοκυριών, τη σημαντική μείωση των μικρομεσαίων στρωμάτων.

Ομως, ακόμα και με αυτό τον ορισμό, τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 18% του συνολικού πληθυσμού των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Δηλαδή, πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών τους.

Ενώ, λοιπόν, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι κατά της πολιτικής του δικομματισμού, τα δύο κόμματα επιμένουν στην προεκλογική παροχολογία. Υπόσχονται βελτίωση του εισοδήματος, καλύτερες συνθήκες, νέες θέσεις εργασίας...

Οι εργαζόμενοι, όμως, πρέπει να γνωρίζουν ότι πίσω από τις υποσχέσεις κρύβεται μια τελείως διαφορετική εικόνα: Η εικόνα της μεγαλύτερης φτώχειας, της φτώχειας που θα πλήξει ακόμη περισσότερους. Και αυτή δεν είναι μια γενική και αφηρημένη εκτίμηση αλλά μια σαφέστατη πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στην έκθεση της Κομισιόν που εκδόθηκε ενόψει της διεύρυνσης της ΕΕ με την ένταξη των δέκα νέων κρατών - μελών διατυπώνεται η πρόβλεψη ότι το ποσοστό αυτών που θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας θα εκτιναχτεί στο 25% του συνολικού πληθυσμού των είκοσι πέντε κρατών - μελών. Αυτή θα είναι η «επόμενη μέρα».