«Οραματίζεται» - έλεγε και ξανάλεγε χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - ένα καλύτερο αύριο, όπου δε θα υπάρχουν δυο Ελλάδες...

«Οραματίζεται» μια Ελλάδα, όπου δε θα υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ' αυτούς που κατέχουν κι αυτούς που απλώς αντέχουν...

«Οραματίζεται» να διορθώσει όλα τα κακά και στραβά, που έκανε το κόμμα του τόσα χρόνια, που αυτός ήταν απλώς ...υπουργός.

«Οραματίζεται» μια χώρα, που θα ευημερεί, αφού δε θα έχει ανάγκη να ξοδεύει σε δαπανηρούς εξοπλισμούς.

«Οραματίζεται»...

Αλλά τι σχέση έχει το «I have a dream» (σ.σ.: «έχω ένα όραμα») του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, με τα οράματα των φίλων του Πάουελ (πλην της φτηνής αντιγραφής);..

***

Εν πάση περιπτώσει.

Σαν απόγονος των «θα», ο κ. Παπανδρέου έχει κάθε δικαίωμα να οραματίζεται. Και να πουλάει τα «θα» σαν «όνειρα θερινής νυκτός». Θα μπορούσε, ωστόσο, τα όνειρά του να λαμβάνουν, έστω και λίγο, υπόψην τους την πραγματικότητα.

Οπως, για παράδειγμα, ότι η «βελτίωση» των ελληνοτουρκικών που «πέτυχε» γίνεται σε βάρος της Κύπρου και αφού αναγνωρίστηκε από την Αθήνα το πρόβλημα των «γκρίζων» ζωνών στο Αιγαίο, που έθεσε απειλητικά η Αγκυρα με την κρίση της Ιμιας.

Οπως το γεγονός ότι τα μεγάλα λόγια για τη μείωση των εξοπλισμών γίνονται κατόπιν εορτής των μεγάλων παραγγελιών, που τρέχουν για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Οπως το γεγονός ότι η «βήμα βήμα προσέγγιση» έφερε 3.900 παραβιάσεις του FIR, το 2003, από 400, το 2000.

Οπως ότι οι υπεύθυνοι για την οικονομική συνταγή της επαράτου δεξιάς παρένθεσης του '90-'93, είναι τώρα «σύντροφοί» του στη «νέα δημοκρατική παράταξη».

***

Καλά είναι, λοιπόν, τα οράματα. Αρκεί να μη γίνονται από «ξύπνιους», που νομίζουν ότι απευθύνονται σε «κοιμισμένους». Σε μια τέτοια περίπτωση απλώς κάποια στιγμή - και πολύ σύντομα μάλιστα - επιβεβαιώνεται ότι ο «ξύπνιος» κοιμάται όρθιος.