Ενας νέος αποπροσανατολιστικός καβγάς στήνεται ανάμεσα στα αστικά κόμματα, αυτήν τη φορά με αφορμή την υπόθεση των γαλλικών φρεγατών «Fremm», η προμήθεια των οποίων είχε προαναγγελθεί προ ημερών μετά «βαΐων και κλάδων», ως απάντηση υποτίθεται στην κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο.

Στον καβγά αυτό τα αστικά κόμματα δείχνουν και πάλι το «δέντρο» για να κρύψουν το «δάσος» της ενεργότερης και πιο επικίνδυνης εμπλοκής στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, κομμάτι της οποίας είναι και το ζήτημα των εξοπλισμών.

Επιχειρούν να κρύψουν ότι ο ρόλος σημαιοφόρου των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών, τον οποίο διεκδικεί η κυβέρνηση για λογαριασμό της αστικής τάξης, μεταφράζεται και σε αύξηση των δαπανών για όπλα και μέσα που εξυπηρετούν τους δολοφονικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Καθόλου τυχαία, άλλωστε, το αμερικανικό Κογκρέσο σε έγγραφό του για την αναβάθμιση των «F-16» έλεγε τον περασμένο Οκτώβρη ότι αυτή θα υπηρετήσει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή.

Το ίδιο επιβεβαίωσε χτες και ο υπουργός Αμυνας, λέγοντας ότι το Πολεμικό Ναυτικό και η Αεροπορία «δεν έχουνε την ευθύνη μόνο των χωρικών υδάτων και του Αιγαίου» και ότι οι στόχοι της αστικής τάξης για «μετατροπή της χώρας σε παραγωγό Ενέργειας και ενεργειακό κέντρο» σημαίνουν ότι «το βεληνεκές μεγαλώνει και οι ανάγκες είναι διαφορετικές».

Να λοιπόν για λογαριασμό ποιανού «αιμορραγεί» ο λαός, ώστε η χώρα να είναι συνεπής στις «συμμαχικές υποχρεώσεις» σε ό,τι αφορά τους εξοπλισμούς, μέσα στην πρώτη πεντάδα του ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, «επίτευγμα» για το οποίο άλλωστε η κυβέρνηση παίρνει τα συγχαρητήρια των «συμμάχων» της.

Να γιατί το 40% των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκεται (σύμφωνα με τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις) στη διάθεση των δυνάμεων «ταχείας επέμβασης» του δολοφονικού οργανισμού, στην αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ενώ οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις εφόρμησης πληθαίνουν και ενισχύονται στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις συμμετέχουν κάθε χρόνο σε δεκάδες επιθετικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και άλλους, ενώ προσφέρουν αναβαθμισμένες υπηρεσίες στη δολοφονική ιμπεριαλιστική μηχανή, είτε «συνοδεύοντας» τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα στην Ανατ. Μεσόγειο, είτε ελέγχοντας τους διαύλους απ' όπου περνάνε ρωσικά και άλλα πλοία, είτε περιπολώντας στον εναέριο χώρο στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, είτε «προβάλλοντας - αμερικανοΝΑΤΟική - ισχύ» σε μια σειρά ζώνες.

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον είναι που ανοίγει τώρα στα «γεμάτα» η συζήτηση για την «ανάγκη» αλλαγής του δόγματος των Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε αυτό να γίνει ακόμα πιο «επιθετικό» και να προσαρμοστεί στην ενεργότερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή.

Δεν πρέπει, τέλος, να ξεχνάμε ότι οι εξοπλισμοί αποτελούν πεδίο ισχυρού ανταγωνισμού ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, που διεκδικούν για τους μονοπωλιακούς τους ομίλους το μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα της αγοράς και ανάλογα ασκούν πιέσεις στη διαμόρφωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων από τα κράτη - αγοραστές.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία χρειάζεται επομένως να δουν πίσω από τη σκόπιμη «θολούρα», το «δάσος» των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των δολοφονικών σχεδίων ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ. Να δυναμώσουν την πάλη ενάντια στους επικίνδυνους σχεδιασμούς και την εμπλοκή της χώρας, για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για να κλείσουν οι ξένες βάσεις και να έρθουν πίσω οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται εκτός συνόρων.