«Εξαγωγέας ενεργειακής ασφάλειας» γίνεται η χώρα μας σύμφωνα με την κυβέρνηση, υπηρετώντας με πρωταγωνιστικούς ρόλους τον ευρωατλαντικό σχεδιασμό. Τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης αναβαθμίζονται στον νέο ενεργειακό χάρτη, αλλά το τίμημα το πληρώνει ο λαός. Οχι μόνο με την ενεργειακή φτώχεια που μεγαλώνει, αλλά και με τον κίνδυνο να βρεθεί στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης που κλιμακώνεται.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στηρίζουν μαζί τη στρατηγική ανάδειξης της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, με την επαναχάραξη των δρόμων της Ενέργειας από νότο προς βορρά. Ο πόλεμος και η βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας επιτάχυναν αυτόν τον σχεδιασμό.

Ο ελληνόκτητος εφοπλιστικός στόλος σκαρφάλωσε στην παγκόσμια κορφή των μεταφορέων LNG, ενώ τεράστια κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης κατευθύνονται στην ανάπτυξη υποδομών για τον ενεργειακό ανεφοδιασμό κρατών της ΕΕ, όπως οι αγωγοί TAP και IGB, μαζί με τις μονάδες επαναεριοποίησης.

Στην άλλη άκρη της τραμπάλας βρίσκεται ο λαός: Στην παγωμένη Θράκη, λίγα χιλιόμετρα από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το αμερικανοΝΑΤΟικό στρατιωτικό και ενεργειακό επίνειο, τα λαϊκά νοικοκυριά ξεπαγιάζουν μέσα στο καταχείμωνο επειδή το ρεύμα και τα καύσιμα είναι πανάκριβα.

Την περιοχή διατρέχουν σημαντικοί αγωγοί εφοδιασμού των Βαλκανίων και της Ανατ. Ευρώπης με υγροποιημένο φυσικό αέριο, αλλά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μετράνε ακόμα και τα ...δεκάλεπτα για να βγάλουν τον παγωμένο μήνα.

Οσο ξεδιπλώνεται λοιπόν ο ενεργειακός σχεδιασμός για το κεφάλαιο, τόσο αποκαλύπτεται ότι αυτός δεν έχει τίποτα να κάνει με τις ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού. Αντίθετα, προϋποθέτει τη συντριβή τους και πάει χέρι χέρι με τη βαθύτερη εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, εκθέτοντας τον λαό σε μεγάλο κίνδυνο.

Τα θεμέλια αυτού του σχεδιασμού τα έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ελληνοαμερικανικό «Στρατηγικό Διάλογο», πουλώντας παραμύθια στον λαό τα οποία σήμερα καταρρέουν με πάταγο. Να τι έλεγε το 2016 ο τότε πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, εγκαινιάζοντας τα έργα κατασκευής του αγωγού TAP:

«Οι αγωγοί TAP και IGB, σε συνδυασμό με τη σχεδιαζόμενη δημιουργία του Πλωτού Σταθμού Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και με το έργο της αναβάθμισης του Σταθμού LNG της Ρεβυθούσας, αποτελούν εξαιρετικά σημαντικά ενεργειακά εγχειρήματα περιφερειακής συνεργασίας με μεγάλη οικονομική και γεωστρατηγική σημασία (...) θα ανοίξει τον ζωτικής σημασίας Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου (...)».

Η σημερινή εξέλιξη επιβεβαιώνει το ΚΚΕ, που προειδοποιούσε ότι η ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο γίνεται για τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Οτι περνάει μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και γι' αυτό «κλειδώνει» τον λαό στα σκόπευτρα αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, που «τρέχουν» ανταγωνιστικά σχέδια στην περιοχή, για τα δικά τους μονοπώλια.

Αυτό ακριβώς ξεδιπλώνεται σήμερα, που η αστική τάξη και τα κόμματά της πανηγυρίζουν για την ανάδειξη της χώρας σε «ενεργειακή πύλη» των Βαλκανίων και σε «εξαγωγέα ενεργειακής ασφάλειας», όπως έλεγε προχτές ο πρωθυπουργός.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι γι' αυτά τα ζητήματα δεν υπάρχει ίχνος αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που κατά τ' άλλα λασπομαχούν στον βούρκο των υποκλοπών και των άλλων σκανδάλων, για να εγκλωβίζεται ο λαός στα ψευτοδιλήμματα της κυβερνητικής εναλλαγής.

Γι' αυτό πρέπει να τους προσπεράσει, να τους βάλει απέναντι! Να δυναμώσει η διεκδίκηση μέτρων πραγματικής ανακούφισης από την ενεργειακή ακρίβεια και φτώχεια, σε σύγκρουση με τον ενεργειακό σχεδιασμό του κεφαλαίου, την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ανταγωνισμούς. Ενάντια στη στρατηγική των «κοστολογημένων μέτρων» και των «δημοσιονομικών αντοχών», την οποία υπηρετούν όλοι μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

Σ' αυτόν τον αγώνα πρωτοστατεί το ΚΚΕ! Η συμπόρευση μαζί του και η ενίσχυσή του παντού, και στις επερχόμενες εκλογές, σημαίνουν δύναμη και πνοή στις εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις, στις καθημερινές μάχες για να πάψει να πληρώνει ο λαός. Στον αγώνα για ενεργειακό σχεδιασμό στο πλαίσιο μιας άλλης οργάνωσης της οικονομίας, που θα δώσει διέξοδο στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων μέσων και πηγών.

Εκεί βρίσκεται η απάντηση στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα της ενεργειακής φτώχειας, των πανάκριβων τιμών στο ρεύμα και στα καύσιμα, των κινδύνων από τη βαθιά εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.