Ως «σύγκρουση δύο σχεδίων αντιδιαμετρικά αντίθετων» πασχίζουν να εμφανίσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τα προγράμματα που παρουσίασαν από τη ΔΕΘ και στα οποία πρέπει να πασχίσει κανείς για να βρει έστω και μικρές διαφορές.

Καθόλου τυχαίο, αφού και οι δυο δηλώνουν προσηλωμένοι στο μνημονιακό πλαίσιο, που δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν και θα επεκτείνουν, και «παρόντες» σε όλα τα βασικά προτάγματα του κεφαλαίου.

«Βγάζει μάτι» ότι και οι δυο μιλάνε για νέες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, «διευκολύνσεις» και κίνητρα σε «επενδυτές» και κεφάλαιο, όλα «στο χέρι» και άμεσα, την ώρα που παραπέμπουν τα όποια ψίχουλα τάζουν στο λαό στο απώτερο μέλλον, βάζοντας μπροστά και μια σειρά από «όρους» και προϋποθέσεις, όπως η πορεία της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εξανεμίζει κι αυτά τα ελάχιστα.

Και οι δυο δηλώνουν έτοιμοι για ακόμα ενεργότερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ως την «άλλη όψη» των ίδιων «οραμάτων», για τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο» των ενεργειακών και άλλων «πρότζεκτ» των επιχειρηματικών ομίλων, που αποτελούν «μαγνήτη» ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και μεγάλων κινδύνων για τους λαούς.

Οι όποιες διαφορές τους - που εμφανίζουν δήθεν ως άβυσσο που τους χωρίζει - περιορίζονται στον τσακωμό για το ποια είναι η τσέπη από την οποία θα πάρουν τα περισσότερα από το λαό και πώς θα αναδιανεμηθεί η ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. Αν π.χ. το βάρος πρέπει να πέσει στη γενικευμένη φοροληστεία του λαού ή στο παραπέρα «τσεκούρι» σε επιδόματα και σε κονδύλια για Υγεία και Πρόνοια, αν πρέπει να κοπούν από τον συνταξιούχο ή τον πρωτοασφαλισμένο και πάει λέγοντας.

Είναι πάνω σε αυτό το κοινό έδαφος που ο ένας διαφημίζει στο κεφάλαιο την προσήλωσή του στις «μεταρρυθμίσεις» και ο άλλος την ικανότητά του στη χειραγώγηση και τον εγκλωβισμό του λαού.

Κάπως έτσι η κυβέρνηση υλοποιεί - βαφτίζοντας «φιλολαϊκή» - την πολιτική που η ΝΔ φωνάζει ότι θα εφαρμόσει, αλλά «πιο αποφασιστικά». Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ασφαλιστικού, για το οποίο κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα τους συνταξιούχους, παριστάνοντας τους... υπερασπιστές τους που δήθεν διαπραγματεύονται να μη χάσουν κι άλλα, την ώρα που από κοινού έκαναν πάνω από 20 μειώσεις στις συντάξεις, προωθώντας παράλληλα την «ανταποδοτικότητα» και την ιδιωτική ασφάλιση, που βρίσκεται στον πυρήνα της αντιασφαλιστικής πολιτικής ΕΕ και ΟΟΣΑ και στην καρδιά τόσο του νόμου Κατρούγκαλου όσο και των σχεδίων «αλά Πινοσέτ» της ΝΔ.

Απ' όπου κι αν το δει ο λαός δεν μπορεί να έχει καμία εμπιστοσύνη ότι αυτοί που τον έφεραν εδώ, αντιμέτωπο με τη φτώχεια, την ένταση της εκμετάλλευσης, τους κινδύνους από την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια θα κάνουν από δω και πέρα κάτι διαφορετικό. Τη διαφορά μπορούν να την κάνουν η δική του οργάνωση και δράση, η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για την ανατροπή.