Ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας, AKP, Ομέρ Τσελίκ, ισχυρίστηκε ότι το ελληνικό Λιμενικό βυθίζει σκάφη στο Αιγαίο και ταυτόχρονα στηλίτευσε το «ηχητικό κανόνι» που βρίσκεται στα σύνορα με τον Εβρο, το σύστημα που εγκατέστησε η κυβέρνηση της ΝΔ στο πλαίσιο της γενικότερης αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, το οποίο εμφανίζει ως «μέσο προστασίας των συνόρων». Προφανώς και η τουρκική αστική τάξη και η ελληνική δεν νοιάζονται για τα βάσανα και τις κακουχίες των ξεριζωμένων, αφού και αυτές συνέβαλαν στην πρόκλησή τους, με την ενεργή συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις χώρες προέλευσής τους. Ωστόσο, τους χρησιμοποιούν σε ένα διαρκές παζάρι που αφορά ευρύτερα συμφέροντα για σφαίρες επιρροής, οικονομικές συμφωνίες, ενεργειακούς πόρους και δρόμους μεταφοράς τους. Αλλωστε, η τουρκική πλευρά στις διαπραγματεύσεις της με τις αστικές ελληνικές κυβερνήσεις και με επιδιαιτητή το ΝΑΤΟ, συνδέει το ζήτημα του Προσφυγικού με όλες τις διεκδικήσεις που προβάλλει στην περιοχή, που οδηγούν στη συνδιαχείριση στο Αιγαίο.

Χαρακτηριστικά, σε πρόσφατες δηλώσεις του στο δίκτυο «Haber Turk», o Τσελίκ ανέφερε: «Δεν θα βρεθεί λύση αν ασκείται πίεση από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είμαστε γείτονες, πρέπει να τα βρούμε μεταξύ μας. Αν η Αθήνα θέλει να βρεθεί κοινός τόπος συζητήσεων, Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να τα βρουν σε αυτό το κομμάτι.

Πρέπει να κάτσετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Τουρκία δεν έχει εμποδίσει ποτέ κανέναν μηχανισμό διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών, σε αντίθεση με την Αθήνα. Είμαστε πάντα έτοιμοι για συζήτηση στο πλαίσιο των καλών γειτονικών σχέσεων, του νόμου και της δικαιοσύνης». Επίσης, δεν παρέλειψε να επικρίνει την παρουσία γαλλικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο, που δήθεν στηρίζουν την Ελλάδα, την ίδια ώρα που η Τουρκία έχει πάντα ανοιχτό το παζάρι με τη γαλλική αστική τάξη, όπως έδειξε και η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ στο Παρίσι.

Αυτό πάντως που επιβεβαιώνεται και για την ελληνική κυβέρνηση με την περίπτωση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, η οποία χαρακτηρίζει «ασφαλή χώρα» την Τουρκία για τους υπηκόους των συγκεκριμένων 5 χωρών, είναι ότι το Διεθνές Δίκαιο γίνεται «λάστιχο» στον βωμό των γεωπολιτικών παιχνιδιών. Η ΚΥΑ εναρμονίζεται με τις κατευθύνσεις του Νέου Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ, που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση και ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνει την πρωτοφανή διαδικασία της «προ-διαλογής» (pre-screening) όσων επιθυμούν να αιτηθούν άσυλο, αναιρώντας την εξατομικευμένη εξέταση των αιτούντων άσυλο. Ολο το αντιδραστικό αυτό νομοθετικό πλαίσιο καταστρατηγεί επί της ουσίας τη Συνθήκη της Γενεύης, που είχε καθιερωθεί το 1951 για την προστασία των προσφύγων, με διαφορετικό διεθνή συσχετισμό. Είναι η δεύτερη περίπτωση, μετά από αυτήν της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Δανίας, που οδηγεί στην απέλαση Σύρων προσφύγων που προέρχονται από «ασφαλείς περιοχές» της Συρίας.