Ενόψει και της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν στην επερχόμενη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ανάμεσα στα όσα προβάλλονται είναι και η λεγόμενη «θετική ατζέντα» των κοινών επιχειρηματικών σχεδίων ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, που συμφωνήθηκαν πρόσφατα. Οπως έλεγε το Σαββατοκύριακο ο αρμόδιος υφυπουργός, για τα 25 τέτοια «πρότζεκτ» που κατέληξαν με τον ομόλογό του, «σκεφθήκαμε ότι μέσα από αυτά ίσως αυξήσουμε τις πιθανότητες να λύσουμε και άλλα θέματα», αφού «η διπλωματία που ξέραμε έχει αλλάξει και κάθε μέσο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να φέρεις δύο μέρη κοντά, είναι χρήσιμο». Θυμίζουμε πως με το ίδιο ακριβώς «σκεπτικό» από πέρυσι το φθινόπωρο, το ΝΑΤΟ έστησε τον περιβόητο «μηχανισμό αποσυμπίεσης» ανάμεσα στις δυο πλευρές, που, όπως έλεγε ο Γ. Στόλτενμπεργκ, «μπορεί να βοηθήσει ώστε να δημιουργηθεί ο χώρος για διπλωματικές προσπάθειες». Λίγους μήνες μετά, ο ίδιος ανακοίνωνε πως οι προσπάθειες του ΝΑΤΟ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία επανέναρξης των παζαριών, με όλα τα ζητήματα πάνω στο τραπέζι. Τι δείχνουν όλα αυτά; Σε αντίθεση με όσα λέει η κυβέρνηση, ότι «απλά κρατάει τους διαύλους ανοιχτούς», το παζάρι δυναμώνει και εμπλουτίζεται διαρκώς. Και πως οι διάφοροι «μηχανισμοί» και «δίαυλοι» είτε αφορούν τις μπίζνες ανάμεσα στις δυο αστικές τάξεις, ως «ορεκτικό» για τα σχέδια συνεκμετάλλευσης, είτε αφορούν τους στρατιωτικούς μηχανισμούς, για να διασφαλίζεται η «ευρωατλαντική συνοχή», δεν αποτελούν κάτι ξεχωριστό, αλλά μέρος του ιμπεριαλιστικού παζαριού υπό την εποπτεία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, εξυφαίνοντας επικίνδυνο «δίχτυ» σε βάρος των λαών.