Σε πλήρη ευθυγράμμιση με την υποταγμένη στις εντολές των ΗΠΑ κυβέρνηση Σημίτη κινείται η ηγεσία της ΝΔ, η οποία όχι μόνο αποφεύγει να καταδικάσει τις ΝΑΤΟικές επιδρομές στη Γιουγκοσλαβία, αλλά την ίδια στιγμή ζητά από τον Μιλόσεβιτς να υποχωρήσει και να διαπραγματευτεί, στη βάση της - απαράδεκτης - "συμφωνίας" του Ραμπουγιέ.

Σε ομιλία του χθες το βράδυ σε κομματική ημερίδα ο Κ. Καραμανλής τάχθηκε υπέρ μιας πολιτικής λύσης, που να στηρίζεται στη συμφωνία που προτάθηκε στο Ραμπουγιέ, γιατί "είχε πολλά θετικά σημεία"! Πρότεινε όμως να υπάρξουν δύο "διαφοροποιήσεις", οι οποίες όχι μόνο δεν αλλάζουν την ουσία της απεχθούς συμφωνίας, αλλά επιχειρούν να την εξωραϊσουν. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της ΝΔ είπε ότι στην "ειρηνευτική αποστολή" δεν πρέπει συμμετέχουν μόνο δυνάμεις του ΝΑΤΟ, αλλά να την αναλάβει ένα "ευρύτερο σχήμα", όπως ο ΟΑΣΕ, ώστε να περιλαμβάνονται και οι Ρώσοι, και να δημιουργηθεί "μια αίσθηση εμπιστοσύνης και στους Γιουγκοσλάβους"! Μάλιστα, σε τηλεοπτική του συνέντευξη χθες βράδυ ζήτησε να συμμετέχει και η Ελλάδα σε αυτή την "ειρηνευτική δύναμη"! Η δεύτερη διαφοροποίηση που πρότεινε είναι να απαλειφθεί η πρόβλεψη ότι σε τρία χρόνια θα γίνει δημοψήφισμα για να αποφασιστεί το μέλλον του χώρου αυτού, γιατί αυτό "παραπέμπει αναπόφευκτα σε ανεξαρτησία, μεταβολή συνόρων, άρα και αποσταθεροποίηση της περιοχής".

Ο Κ. Καραμανλής απέφυγε να καταδικάσει τη δολοφονική επιδρομή του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κατά της Γιουγκοσλαβίας και περιορίστηκε στην επανάληψη γενικών αρχών για την αντιμετώπιση της κρίσης, όπως να σταματήσει η προσφυγή στα στρατιωτικά μέσα και να αναζητηθεί πολιτική λύση, να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα όλων των πολιτών και να τηρηθεί το απαραβίαστο των συνόρων...

Οσο για την "κριτική" στην κυβέρνηση, από την αρχή ξεκαθάρισε ότι "όλοι ζούμε στο ρεαλισμό της εποχής", καθώς και ότι "δεν μπορούμε να επιβάλλουμε λύσεις και να αναγκάσουμε τους ισχυρούς της Γης και τους συμμάχους να συρθούν στις δικές μας θέσεις", δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο και στηρίζοντας πλήρως την υποτελή πολιτική της απέναντι στις ΗΠΑ. Ετσι, περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση επέκρινε την κυβέρνηση, γιατί δεν εξήγησε "με πειστικότερο τρόπο τους κινδύνους της αποσταθεροποίησης".

Από την πλευρά της η Ντ. Μπακογιάννη ζήτησε "η πολιτική να επιβληθεί στα όπλα" και να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με βάση τις αρχές του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλες τις μειονότητες της περιοχής και τη μη αλλαγή των συνόρων.

Υπέρ του τερματισμού του πολέμου και την ανάληψη διπλωματικής πρωτοβουλίας από την ελληνική κυβέρνηση τάχθηκε ο Αντ. Σαμαράς. Η πολιτική λύση, σύμφωνα με τον αρχηγό της ΠΟΛ.ΑΝ., πρέπει να βασίζεται στον τερματισμό των βομβαρδισμών, στην εξασφάλιση ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων των αλβανοφώνων του Κοσσυφοπεδίου, στη διατήρηση των συνόρων της Γιουγκοσλαβίας και το σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας της.

Στυλοβάτης της κυβερνητικής πολιτικής εμφανίστηκε, άλλη μια φορά, ο Στ. Μάνος, ο οποίος σε δήλωσή του "ζητά" από την κυβέρνηση, πρώτον, να κάνει ό,τι μπορεί για να συνδράμει στη μη αποσταθεροποίηση των Σκοπίων και κυρίως"να μην αναλαμβάνει τη διπλωματική εκπροσώπηση της Γιουγκοσλαβίας αν δεν εξασφαλίσει προηγουμένως συγκεκριμένες και σαφείς εγγυήσεις ότι η σερβική κυβέρνηση δεν πραγματοποιεί εθνική εκκαθάριση σε περιοχές του Κοσσυφοπεδίου"!