Σε ερώτηση για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και τι πρωτοβουλίες μπορεί να πάρει η Ελλάδα για να βρεθεί μια λύση στο θέμα της Γιουγκοσλαβίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παρατήρησε:

"Δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Εδώ γίνεται ένας αγώνας, θα έλεγα, και κρίνεται από το συσχετισμό δύναμης. Εμείς λοιπόν θεωρούμε ότι αυτός ο αγώνας μπορεί να εξελιχτεί νικηφόρα υπέρ της ειρήνης, εάν οι λαοί επιβάλουν το σταμάτημα των βομβαρδισμών και του πολέμου. Εάν αποτρέψουν τις χερσαίες δυνάμεις και αν στην παγκόσμια κοινή γνώμη καταδικαστεί ο δολοφονικός χαρακτήρας της επίθεσης. Αν δηλαδή διαμορφωθεί ένας ισχυρός πολιτικός και κοινωνικός κλοιός γύρω από την ηγεσία του ΝΑΤΟ, γύρω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μόνο τότε θα σταματήσει αυτή η επίθεση. Με αυτήν την έννοια λοιπόν πρέπει να νικήσει το δίκιο του γιουγκοσλαβικού λαού. Το δίκιο των λαών των Βαλκανίων, το δίκιο του κάθε λαού που θέλει να αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του.

Δεύτερον, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση ότι μπορεί να ηγηθεί πολιτική πρωτοβουλίας. Διότι τι λέει η ελληνική κυβέρνηση; Το παν, και δυστυχώς εδώ υπάρχουν και άλλα κόμματα που το ίδιο λένε, είναι να σταματήσει ο πόλεμος και για να σταματήσει ο πόλεμος, πρέπει η Νέα Γιουγκοσλαβία να δεχτεί το κείμενο του Ραμπουγέ. Το οποίο κείμενο ανοίγει το δρόμο για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Αυτή είναι πρωτοβουλία ειρήνης; Γι' αυτό λέμε να σταματήσει το δίπορτο και η υποκρισία. Και αν θέλετε μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο. Μπορεί ο ελληνικός λαός να περιμένει πολιτική ειρήνης και διαφύλαξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, από μία κυβέρνηση, μία πολιτική ηγεσία ή από κόμματα τα οποία δουλεύουν για το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση; Η δεν έχουν το θάρρος να ορθώσουν ανάστημα;Εδώ δηλαδή δεν είναι μόνο ο πόλεμος στα Βαλκάνια, στην περιοχή της Γιουγκοσλαβίας. Εδώ αυτή τη στιγμή διακυβεύονται και ζωτικά κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Και για να ολοκληρώσω. Εμείς είμαστε οπαδοί της παρέμβασης, πλέον, των λαών. Οταν γίνεται πόλεμος, δεν μπορούν να λυθούν τα ζητήματα με τη διπλωματία των προσκυνητών και των ενόχων, αλλά πρέπει να υπάρξει η διπλωματία η αγωνιστική των λαών, ο διεθνιστικός πατριωτισμός των λαϊκών κινημάτων.Αλλο δρόμο εμείς δεν έχουμε. Θα συνεχίσουμε να ασκούμε πίεση πάνω στην κυβέρνηση και πάνω σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που με κροκοδείλια δάκρυα μιλάνε για τον πόλεμο, αλλά δεν κάνουν τίποτε για να τον σταματήσουν".