ΜΟΣΧΑ.- Οι γιορτασμοί για την 60ή επέτειο από την Αντιφασιστική Νίκη υπήρξαν το «όχημα» για την παραχάραξη της Ιστορίας από πλευράς των ηγεσιών των ΗΠΑ, της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων των Βαλτικών χωρών. Η κυβέρνηση της Ρωσίας, υπό τον Βλαντίμιρ Πούτιν, μοιάζει να επέλεξε μια πιο «συμφιλιωτική» γραμμή, υπεραμυνόμενη μεν του ρόλου της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά σε μια προσπάθεια, χαρακτηριστική του ταξικού της χαρακτήρα, να χρησιμοποιήσει το περιεχόμενο της Αντιφασιστικής Νίκης για δικές της σκοπιμότητες. Κυρίως, αξιοποιώντας το λαϊκό αίσθημα για τη νίκη και ενσωματώνοντάς το στη σημερινή συμμαχία της άρχουσας τάξης της χώρας με τους ιμπεριαλιστές.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Ουόκερ Μπους, έτσι, έκανε διάφορες δηλώσεις που πρέπει να ακούστηκαν «περίεργες» στ' αυτιά των βετεράνων του πολέμου: «Ο πόλεμος εναντίον του φασισμού ήταν παρόμοιος με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», είπε στην Ολλανδία. Ενώ τόνισε ότι, 60 χρόνια μετά τη λήξη του Β` Παγκόσμιου Πολέμου, «η ελευθερία συνεχίζει να εξαπλώνεται χάριν των θυσιών μιας νέας γενιάς ανδρών και γυναικών, που αγωνίζονται με αυταπάρνηση και αφοσίωση στην ελευθερία», σε μιαν ελάχιστα συγκεκαλυμμένη αναφορά [και] στις «βελούδινες επαναστάσεις» σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και τις αμερικανικές ελπίδες ανατροπής στη Λευκορωσία και αλλού... Επίσης, ο Μπους συνέδεσε το έργο των «συμμάχων» με τους σημερινούς πολέμους «στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Λίβανο και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή», όπου Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, όπως είπε, «συνεχίζουν να εργάζονται μαζί για να φέρουν ελευθερία και ελπίδα»!

Ενώ, συνεχίζοντας, αν όχι αποκορυφώνοντας, την αντικομμουνιστική ρητορεία, ο Μπους είπε στη Ρίγα ότι «η σοβιετική κατοχή» (σ.σ. ποια;) στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης «υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες αδικίες της Ιστορίας»!..

Από πλευράς Ευρώπης, η οποία κινείται τον τελευταίο καιρό στην ίδια γραμμή πλεύσης, ο Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, ο Ολλανδός πρωθυπουργός, αλλά και ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο πρόεδρος της Κομισιόν, εξέφρασαν ανυπερθέτως τη στήριξή τους στις κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλτικών δημοκρατιών, οι οποίες απαιτούν την «επίσημη συγνώμη» της Μόσχας για την υποτιθέμενη «σοβιετική κατοχή».

Ο Πούτιν επέλεξε πιο «συμφιλιωτικούς» τόνους, δηλώνοντας στην επίσημη ομιλία του ότι «δε διαχωρίζουμε τη νίκη σε δική τους και δική μας», ενώ ακόμη απέφυγε να σχολιάσει τις αμερικανοευρωπαϊκές προκλήσεις. Το σκηνικό της επιβλητικής παρέλασης στην Κόκκινη Πλατεία ήρθε να συμπληρώσει η εικόνα των βετεράνων του Β` Παγκόσμιου Πολέμου, που δυστυχώς δέχτηκαν να παρελάσουν με τα τιμημένα παράσημα και τις στολές τους και να χαιρετάνε τον σημερινό αρχιφονιά των λαών, τον Μπους.

Ωστόσο, πολλοί βετεράνοι επέλεξαν το δρόμο της αξιοπρέπειας και συμμετείχαν στη διαδήλωση που διοργάνωσε το ρώσικο Κομμουνιστικό κίνημα, κόμματα και οργανώσεις για την ουσιαστική σημασία της Αντιφασιστικής Νίκης, ενάντια στην παρουσία των ιμπεριαλιστών ηγετών που φρουρούνταν με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Οι διαδηλωτές εμποδίστηκαν από τις δυνάμεις καταστολής να κάνουν πορεία προς την Κόκκινη Πλατεία, ενώ αναφέρονται και συμπλοκές και συλλήψεις διαδηλωτών...

Η δυσφορία των Ρώσων για τις αμερικανοευρωπαϊκές φραστικές παρεκτροπές, αλλά και για την «αποφυγή» των εκδηλώσεων από πολλές κυβερνήσεις πρώην σοβιετικών χωρών, που πλέον μπορούν να θεωρηθούν (ή βρίσκονται σε πορεία που τις οδηγεί να γίνουν) δορυφόροι της Δύσης (Γεωργία, Ουκρανία, Κιργιζία, Μόλδοβας, Λιθουανία κλπ.), ήταν εμφανής. Η Πράβντα φιλοξένησε ένα δηκτικό άρθρο γνώμης χθες, αποκαλώντας «καουμπόι με το πιστόλι στο ένα χέρι και τη Βίβλο στο άλλο» τον Μπους, εν αντιθέσει με τον Πούτιν που είναι «διπλωματικός».

Οι χαρακτηριστικές απουσίες ηγετών από τους γιορτασμούς της Μόσχας, πάντως, έδειξαν σαφείς προθέσεις από πλευράς των νέων «δορυφόρων» των ΗΠΑ. Οι πιο αξιοσημείωτες: Ο Γεωργιανός Πρόεδρος Σαακασβίλι, με πρόσχημα το «ανεπίλυτο» θέμα των ρωσικών βάσεων. Ο Μολδαβός Πρόεδρος Βορονίν, που προτίμησε να παραστεί σε γιορτασμούς στη χώρα του. Ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Αλίεφ, δήλωσε ότι είχε προτεραιότητα η συνάντηση με τον Αρμένιο ομόλογό του. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Γιουσένκο, πήγε στη Μόσχα, αλλά μόνον αφότου κάλεσε σε ομιλία του προς τους βετεράνους «να συμφιλιωθούν» με αυτούς που πολέμησαν στο πλευρό των ναζί (!). Η Πρόεδρος της Λετονίας Βάικε Βίκε Φραϊμπέργκα, επίσης, πήγε στη Μόσχα, δήλωσε ότι το έκανε ως «δείγμα καλής θέλησης», αλλά και για να τονίσει το θέμα της αξίωσης ...ρωσικής «συγνώμης» για την κατοχή...