Είναι αλήθεια ότι κάθε μέρα ο ελληνικός λαός βομβαρδιζόταν από Γκάλοπ για τα ποσοστά των κομμάτων. Πρόθεση ψήφου, σου λένε, δηλαδή, τι θα ήθελε να ψηφίσει στις 9 Απρίλη. Τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ανταγωνίζονταν στα καθημερινά γκάλοπ ποιο συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα ποσοστά για το πολυπόθητο προβάδισμα προς την κυβερνητική εξουσία. Οι επικοινωνιολόγοι των δύο κομμάτων ιδρώνουν και βάζουν στην τρεχάλα τους αρχηγούς τους, στήνουν το σκηνικό, τους βάζουν να κάνουν τους συγκεκριμένους θεατρινισμούς, που φθάνουν καμιά φορά στα όρια της γελοιότητας. Ολα στο βωμό της υφαρπαγής της ψήφου. Ετσι τα γκάλοπ ασχολήθηκαν με το ποιος έχει το πάνω χέρι για το πλησίασμα στην κυβερνητική εξουσία, ποιον θεωρούν οι ψηφοφόροι για ικανότερο πρωθυπουργό, τον Κώστα ή τον Κωστάκη. Το ερώτημα που δε συζητιέται καθόλου στα γκάλοπ, που δε λαμβάνεται ούτε υπόψη, είναι το ποιο είναι το κριτήριο της ψήφου με βάση το οποίο ο λαός θα πρέπει να ψηφίσει. Σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα, οι δημοσκοπήσεις και τα επιτελεία όλων των κομμάτων - πλην του ΚΚΕ - τηρούν σιγήν ιχθύος. Είναι ακριβώς εδώ η καρδιά του προβλήματος αφού αποτελεί και ζήτημα ουσιαστικής δημοκρατίας μια και η απάντηση στο ερώτημα για το ποιο πρέπει να είναι το κριτήριο ψήφου, προϋποθέτει:

Αυτά ακριβώς τα κριτήρια ψήφου προϋποθέτουν γνώση, πληροφόρηση και συνειδητοποίηση, στοιχεία τα οποία το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα, τα επιτελεία των πολυεθνικών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψουν τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων από τα λαϊκά στρώματα να τα κατακτήσουν. Είναι τα κριτήρια εκείνα στα οποία το ΚΚΕ έχει προνομιακό πεδίο για την άντληση ψήφου από τα λαϊκά στρώματα, γιατί είναι το Κόμμα που η πολιτική του δράση στοχεύει στη συγκρότηση κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, λαϊκού μετώπου που θα έρχεται σε ρήξη με τις επιλογές της ΟΝΕ και της Νέας Δομής του ΝΑΤΟ και θα δημιουργεί προϋποθέσεις για την εγκαθίδρυση λαϊκής εξουσίας. Με αυτά ακριβώς τα κριτήρια το ΚΚΕ καλεί το λαό να ψηφίσει στις 9 Απρίλη. Τα γκάλοπ λοιπόν δε στόχευαν απλώς στην καταγραφή της πρόθεσης ψήφου, γιατί σκόπιμα αποκρύπτουν τα συγκεκριμένα ταξικά κριτήρια ψήφου, αλλά στοχεύουν στη διαμόρφωση όρων χειραγώγησης της ψήφου των λαϊκών στρωμάτων. Εξυπηρετούν ακριβώς την επικοινωνιακή πολιτική των κομμάτων της ολιγαρχίας και τους στόχους της για τη μεγαλύτερη δυνατή επιβίωση του δικομματισμού στη χώρα μας.

Ηδιαπίστωση αυτή αποτελεί και μια απάντηση σε όσους καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα αναρωτιούνται γιατί το ΚΚΕ είναι σε σχετικά χαμηλά ποσοστά, γιατί δεν το ψηφίζουν ευρύτερες μάζες, γιατί δεν ακολουθεί την πορεία στα ποσοστά των άλλων αστικών κομμάτων. Η διαμόρφωση των συγκεκριμένων κριτηρίων ψήφου, δηλαδή η στάση υπέρ ή κατά της ΟΝΕ και των αντιλαϊκών συνεπειών και η στάση υπέρ ή κατά της Νέας Δομής του ΝΑΤΟ και των ολέθριων για τους λαούς συνεπειών της, δεν είναι κριτήρια που διαμορφώνονται στη ραστώνη του καναπέ και στην «εικονική πραγματικότητα» της τηλεθέασης. Δε διαμορφώνονται εύκολα κάτω από συνθήκες θεοποίησης της κυριαρχίας της αγοράς και των δεικτών του χρηματιστηρίου. Δε διαμορφώνονται εύκολα με τις νουθεσίες συμβιβασμού και υποταγής που κυριαρχούν στη σημερινή κοινωνία ή μέσα στο καθεστώς τρομοκρατίας που κυριαρχεί στους χώρους δουλιάς. Είναι κριτήρια ελεύθερης σχέσης και δράσης, είναι κριτήρια αμφισβήτησης και αντίστασης, είναι κριτήρια αξιοπρέπειας και αγωνιστικής στάσης. Αυτά διαμορφώνονται στο καμίνι των καθημερινών αγώνων, των μικρών και μεγάλων, στο σχολείο, στο γραφείο, στο γιαπί, στο εργοστάσιο, στους λαϊκούς και ταξικούς αγώνες, στο χωριό και στην πόλη. Διαμορφώνονται με την ακούραστη πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών και των λαϊκών αγωνιστών σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα.