Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ γίνεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή και οι αποφάσεις του πιστεύω ότι απασχολούν και αφορούν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού άσχετα από τη σχέση τους με το Κόμμα. Κατά τη γνώμη μου οι αλλαγές που φέρνουν οι Θέσεις της ΚΕ σε σχέση με το υπάρχον πρόγραμμα είναι σημαντικές και χρήζουν ουσιαστικής μελέτης και συζήτησης.

Είναι πολύ σημαντικό που στο πρόγραμμα παρουσιάζεται με αναλυτικό τρόπο η επαναστατική κατάσταση και τα καθήκοντα του Κόμματος σε αυτή καθώς και πώς θα λειτουργεί ο Σοσιαλισμός και ο Κεντρικός Σχεδιασμός σε μια σειρά από τομείς ώστε να γίνει κατανοητός και χειροπιαστός. Η ανάλυση αυτή έλειπε από το υπάρχον πρόγραμμα και βοηθά πολύ κόσμο να ξεκαθαρίσει κάποια πρακτικά ζητήματα για το χτίσιμο της νέας κοινωνίας.

Για τη θέση της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, πολύ σωστά οι θέσεις ανιχνεύουν την εξασθένηση της ελληνικής αστικής τάξης σε αυτό καθώς και την άνοδο των επεκτατικών βλέψεων γειτονικών χωρών (Τουρκίας, Αλβανίας), μετά από μια περίοδο που είχε αναβαθμιστεί αισθητά με εξαγωγή κεφαλαίων, κυρίως στις γειτονικές χώρες και συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ωστόσο νομίζω ότι το σχήμα «ιμπεριαλισμός ίσον μονοπωλιακός καπιταλισμός» είναι υπεραπλουστευμένο γιατί αποκρύπτει τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα ισχυρά κράτη - τοκογλύφους και στα κράτη - οφειλέτες που είναι δεμένα στο άρμα τους. Επίσης σε μια εποχή όπου η εμπλοκή του ξένου κεφαλαίου στη χώρα μας αυξάνει δραματικά, είτε με τις παρεμβάσεις της τρόικας σε πολιτικό επίπεδο είτε με την παρέλαση ξένων επενδυτών, από Ευρωπαίους και Αμερικάνους μέχρι Ρώσους και Κινέζους, μεγαλώνουν οι δυνατότητες του ΚΚ να συσπειρώσει σε αντιιμπεριαλιστικούς στόχους, όχι φυσικά στο όνομα της ανάπτυξης της ντόπιας αστικής τάξης, αλλά για να δείξει τις δυνατότητες ολόπλευρης αυτόνομης ανάπτυξης των δυνατοτήτων της χώρας μέσα από τη λαϊκή οικονομία και τον κεντρικό σχεδιασμό. Η θέση για τον πόλεμο πρέπει να διευκρινιστεί περισσότερο. Ενα τόσο κρίσιμο ζήτημα ίσως χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση, οι θέσεις θα μπορούσαν να είναι πιο ακριβείς και επίσης στη διαχείρισή του είναι διαφορετικό μια συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστική επέμβαση ή μια πολεμική σύγκρουση για ένα μοίρασμα, π.χ., του Αιγαίου και άλλο μια επίθεση στην Ελλάδα από γειτονικές χώρες ή ακόμα περισσότερο μια επέμβαση τύπου Γιουγκοσλαβίας για διαμελισμό των εδαφών της και προσάρτησή τους σε χώρες που μπορούν να εξυπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Λαϊκή Συμμαχία

Η Λαϊκή Συμμαχία που έρχεται να αντικαταστήσει το ΑΑΔΜ χαρακτηρίζεται από τη συμφωνία των δυνάμεων που θα την αποτελούν στο στρατηγικό στόχο του κόμματος. Ουσιαστικά μπαίνει σαν προαπαιτούμενο η συμφωνία με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον εργατικό έλεγχο στην παραγωγή και τον κεντρικό σχεδιασμό. Οποιος όμως πιστεύει σε αυτούς τους στόχους είναι, ή τον χωρίζει μικρή απόσταση από το να είναι, κομμουνιστής. Το ζήτημα για το μέτωπο είναι να συσπειρώνει δυνάμεις που αν και το είναι τους είναι επαναστατικό (εργατική τάξη) ή τείνει προς τα εκεί (φτωχή αγροτιά, μέρος των αυτοαπασχολούμενων που προλεταριοποιούνται βίαια) ωστόσο η συνείδησή τους είναι ακόμα πολύ πίσω. Η Λαϊκή Συμμαχία βάζει επιμέρους στόχους πάλης στο σήμερα, αλλά νομίζω ότι όπως διατυπώνεται, αυτούς τους στόχους πάλης θα τους παλεύουν οι πεισμένοι για τη συμμαχία, δηλαδή σε τελική ανάλυση οι πεισμένοι για τον σοσιαλισμό. Επίσης, αν και γίνεται εκτενής αναφορά στις Θέσεις για τη Λαϊκή Συμμαχία νομίζω ότι είναι εμφανής η απουσία της από το σχέδιο προγράμματος. Στο Πρόγραμμα πρέπει να υπάρχουν και αναφορές στα μέτωπα και στις κινήσεις που κάνει το ΚΚ στο σήμερα και όχι μόνο να αναλύονται τα καθήκοντα στην επανάσταση και ο στρατηγικός στόχος του κόμματος.

Εκλογές

Οσον αφορά τις εκλογές, στις Θέσεις δεν παρουσιάζεται κάποια περαιτέρω ανάλυση, αλλά παραμένει η ουσία της αποτίμησης του καλοκαιριού. Ομως κατά τη γνώμη μου απουσιάζει ένας προβληματισμός για την πτώση των ποσοστών και των ψήφων του Κόμματος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (το Μάη) καθώς και για την αδυναμία του Κόμματος να προσλάβει ένα μέρος από τα λαϊκά στρώματα που εγκατέλειψαν μαζικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η εκτίμηση ότι έμπαινε το δίλημμα ανάμεσα σε κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και «κυβέρνηση της αριστεράς», είναι σωστή για τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση αλλά όχι για την πρώτη, όπου το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απροσδόκητο και δεν νομίζω ότι οφειλόταν σε αυτό το ρεύμα. Το λάθος που εντοπίζεται στην εκλογική τακτική, ότι δηλαδή δεν περιόρισε το ρεύμα υπέρ κυβέρνησης διαχείρισης της κρίσης, είναι ένας αμυντικός στόχος, απλά περιορισμού των απωλειών. Δεν απαντά όμως στο ερώτημα γιατί σε μια περίοδο που οι θέσεις του Κόμματος έχουν επιβεβαιωθεί πανηγυρικά, το ρεύμα αμφισβήτησης της ΕΕ (από διάφορες θέσεις είναι αλήθεια) μεγάλωνε, το Κόμμα είχε τη μόνη ουσιαστική και αυτοσυνεπή πρόταση διεξόδου και επίσης διέθετε περισσότερες δυνάμεις και σίγουρα καλύτερα οργανωμένες από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατάφερε να πείσει για την πρότασή του.

Εργατικό κίνημα

Για την τακτική στο εργατικό κίνημα, τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι έγιναν λάθη που αφορούσαν τον τρόπο παρέμβασής μας στα σωματεία. Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαριστεί ο χαρακτήρας του ΠΑΜΕ ως μετώπου, γιατί πολλές φορές λειτουργεί σαν παράταξη. Αυτό γίνεται και με την ουσιαστική κάθοδο στις εκλογές των σωματείων σαν ΠΑΜΕ αλλά και με την καθημερινή μας παρέμβαση, η οποία από την εμπειρία μου δεν γίνεται σαν ΕΣΑΚ αλλά ως ΠΑΜΕ. Επίσης, κάποιες φορές υποτιμάται η παρέμβασή μας και η δράση μας για τα σωματεία και μέσα από αυτά, δρώντας μόνο ως ΠΑΜΕ ή προσπαθώντας να συσπειρώσουμε κόσμο κυρίως ή αποκλειστικά σε αυτό. Πολύ σωστά οι Θέσεις βάζουν ως στόχο την ανάπτυξη του Κόμματος με βάση τον τόπο δουλειάς και τους κλάδους, η δουλειά που γίνεται στην εργατική τάξη μέσα από τα σωματεία έχει ιδιαίτερη σημασία και γι' αυτό θα πρέπει να ανιχνευτούν τυχόν αδυναμίες ή ελλείψεις σε συζήτηση και με κόσμο που είναι στο ΠΑΜΕ ή στις παρυφές του.

Κλείνοντας να τονίσω την ιδιαίτερη σημασία που έχει το γεγονός πως το ΚΚΕ όπως πάντα, δίνει λόγο και δυνατότητα παρέμβασης και προτάσεων σε όλους τους εργαζόμενους σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως είναι το συνέδριο του κόμματος και να ευχηθώ κάθε επιτυχία στις διαδικασίες του 19ου Συνεδρίου.