Πέμπτη 21 Μάρτη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σκόπιμη παραπληροφόρηση από το «ΠΑΡΟΝ»;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Εναντίον σκηνοθετών και ηθοποιών και υπέρ του ΕΣΡ ο 902 TV!» έλεγε ο τίτλος ενός ρεπορτάζ στο «ΠΑΡΟΝ της Κυριακής», όπου κυριαρχούσαν οι μισές αλήθειες και η παραπληροφόρηση, ενώ, δεν παρέλειπε να συσχετίσει την παρέμβαση του «902» στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), με την πρόσφατη άνοδό του στην ψηφιακή πλατφόρμα της «Dijea»...

Ποια είναι η αλήθεια; Την Τρίτη, 12 Μάρτη, εκδικάστηκε στο ΣτΕ αγωγή της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος και του Μικρού Σωματείου για τη Διάδοση της Ταινίας Μικρού Μήκους, κατά του ΕΣΡ, ζητώντας την ανάκληση των αδειών όλων των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας, ανάμεσά τους και του «902». Ο λόγος, για τον οποίο ζητείτο η ανάκληση, ήταν η μη καταβολή του 1,5% του ετήσιου τζίρου των καναλιών υπέρ του ελληνικού κινηματογράφου.

Στην παρέμβασή του, ο εκπρόσωπος του «902», αφού σημείωσε την υποστήριξη του σταθμού στο 1,5% για την ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου, τόνισε, ότι ενδεχόμενη απόφαση για ανάκληση της άδειας του «902» θα ήταν κατάφωρα άδικη, αφού - εκτός των άλλων - ποτέ δεν υλοποιήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες από τη σχετική νομοθεσία διαδικασίες για την καταβολή της εισφοράς, την οποία ποτέ ο σταθμός δεν αρνήθηκε.

Απ' όλ' αυτά γίνονται πολύ καθαρά τα εξής:

Πρώτον,ο «902» στήριξε το αίτημα των σωματείων για την ενίσχυσή τους με την καταβολή του 1,5% από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Δεύτερον, τα ΔΣ των σωματείων των καλλιτεχνών στράφηκαν ενάντια στον «902» με τη συγκεκριμένη αγωγή και όχι το αντίθετο.

Τρίτον, ο «902», απλά και μόνον, υποστήριξε το στοιχειώδες δικαίωμά του να συνεχίσει να εκπέμπει και τίποτε άλλο.

Γιατί, λοιπόν, η παραπληροφόρηση και η δημιουργία εντυπώσεων; Μήπως, επειδή έτσι συμφέρει τα σχετικά με τα ΜΜΕ πολιτικά παιγνίδια και ανταγωνισμούς του διαμορφούμενου νέου διπολισμού στο πολιτικό σκηνικό της χώρας;

Οι... διασώστες

«Μετά το περήφανο "όχι" της κυπριακής Βουλής, οι πιο πιστοί στη στρατηγική της κυρίας Μέρκελ παραμένουν οι κ.κ. Σαμαράς και Στουρνάρας»...

Ετσι προσεγγίζει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση της Κυπριακής Βουλής, σχετικά με το σχέδιο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζικών ομίλων της χώρας. Ούτε κουβέντα δεν βρήκαν να πουν για τα μονοπώλια, που διαγκωνίζονται στην περιοχή για την απόσπαση και τη μοιρασιά της λείας. Ούτε κουβέντα δεν ξεστόμισαν για τις σχέσεις στοργής, που τα μονοπώλια αναπτύσσουν με τα κράτη και τις κυβερνήσεις που τα στηρίζουν και τα υπηρετούν. Εννοείται πως δεν βρήκαν ούτε μισή λέξη για την επιθετικότητα, που εκδηλώνεται και από την πλευρά της ελληνικής πλουτοκρατίας, που επίσης αναζητά ρόλο και «συνεργασίες» στην ευρύτερη ζωτική περιοχή.

Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι αυτό θα είναι και το «περιεχόμενο» των συναντήσεων που τις μέρες αυτές θα επιχειρήσουν να βάλουν τα κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται στην Κύπρο. Είναι το ίδιο κόμμα που επιχείρησε, ευτυχώς χωρίς καμία επιτυχία, να βάλει πλάτες στο «σχέδιο Ανάν», στην υπερψήφιση του ΝΑΙ για το οποίο καλούσαν και διαφήμιζαν τα στελέχη του στο δημοψήφισμα του 2004. Συνεχίζουν και σήμερα να ψαρεύουν σε θολά νερά, να διαστρεβλώνουν τα πράγματα, να χαυνώνουν λαϊκές συνειδήσεις. Οι λαοί τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν από τους κάθε είδους πραματευτάδες, διαχειριστές και διεκπεραιωτές των υποθέσεων του κεφαλαίου.

Για τους λαούς, υπάρχει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, χωρίς τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους, με εργατική λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό για την ανάπτυξη όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Εξέλιξη που απαιτεί τώρα οργάνωση και πάλη ενάντια στα μέτρα και την πολιτική που τα εφαρμόζει, σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

Χρυσοφόρα απορρίμματα για τους ιδιώτες

Τα απορρίμματα των Δήμων Τρίπολης και Ερμιονίδας θα εναποθέτονται στο ΧΥΤΑ Φυλής για έξι μήνες (μέχρι 90 τόνους) μετά από απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ), που υλοποίησε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση προ ημερών.

Η εξέλιξη αυτή επιβεβαίωσε στο ακέραιο τις εκτιμήσεις και προβλέψεις του ΚΚΕ για προσχεδιασμένο αδιέξοδο στη διαχείριση των απορριμμάτων με την προοπτική να παραδοθεί η διαχείρισή τους με ΣΔΙΤ στους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα, οι οποίοι, ανάμεσα στα άλλα, θα καθορίζουν τη μέθοδο και την τιμολογιακή πολιτική.

Στην κατεύθυνση αυτή, για χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, οι συγκυβερνήσεις τους, οι δυνάμεις τους σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο μεθόδευσαν την όξυνση του προβλήματος με στόχο ο κόσμος να αποδεχτεί ευκολότερα την παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων στους «σωτήρες» μονοπωλιακούς ομίλους με λύσεις πανάκριβες, επικίνδυνες, με μεγάλες αυξήσεις δημοτικών τελών και περιβαλλοντικές συνέπειες. Το πάρτι των συμφερόντων που λυμαίνονται τον τομέα έγινε πιο άγριο, το κόστος των απορριμμάτων από 30 με 35 ευρώ/τόνο έφτασε τα 100 ευρώ/τόνο.

Τώρα βρισκόμαστε στη φάση επιλογής «σωτήρα», όπου ο ελληνικός λαός θα πληρώσει το κόστος των εγκαταστάσεων, μέσα από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια, και ο «επενδυτής» θα έχει την εκμετάλλευση για 10ετίες επιβάλλοντας δυσβάστακτα τέλη στους δημότες για να κερδοφορεί από τα σκουπίδια.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να κάνει δική του υπόθεση και τον αγώνα ενάντια στις φιλομονοπωλιακές, αντιλαϊκές, εχθρικές προς το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία επιλογές της άρχουσας τάξης και στον τομέα των απορριμμάτων, θέτοντας ως στόχο διεκδίκησης να διαμορφωθεί αποκλειστικά ενιαίος δημόσιος φορέας διαχείρισης απορριμμάτων με ευθύνη του κράτους, της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης χωρίς καμία ανάμειξη ιδιωτών και επιβάρυνση των δημοτών που πρέπει να απαλλαγούν από τη φορολογία των λεγόμενων ανταποδοτικών τελών.

Θρέφουν αυταπάτες

Οι θιασώτες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης έσπευσαν να αξιοποιήσουν το «όχι» της κυπριακής Βουλής, για να θρέψουν τις αυταπάτες που καλλιεργούν στο λαό ότι υπάρχει η δυνατότητα διαπραγμάτευσης στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας που θα περισώσει δικαιώματά του. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξελαρυγγιάστηκαν να υποστηρίζουν ότι το παράδειγμα της Κύπρου ανοίγει τάχα έναν άλλο δρόμο. Το «όχι» της Κύπρου ήταν «όχι» στο «κούρεμα» και τη φυγή κεφαλαίων, σ' αυτά ωθούσε η απόφαση του Γιούροκρουπ. Κρύβουν σκόπιμα ότι η διαπραγμάτευση, τα «όχι» και τα «ναι» που διατυπώνονται στα διαβούλια ιμπεριαλιστικών οργανισμών, δεν απηχούν τα λαϊκά συμφέροντα, η υπονόμευσή τους είναι ένα το κρατούμενο για την υπεράσπιση των μονοπωλιακών συμφερόντων απ' τη σκοπιά των οποίων διαπραγματεύονται οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.

Οπως ο διάβολος το λιβάνι αποφεύγουν ορισμένες κρίσιμες «λεπτομέρειες». Η Κύπρος, όπως και όλες οι χώρες - μέλη της ΕΕ, ακολουθεί κατά πόδας την αντιλαϊκή της στρατηγική. Αυτή, άλλωστε, δεν είναι προαιρετική, η υλοποίησή της είναι όρος αναγκαίος για τη θωράκιση των μονοπωλίων και την ώθησή τους σε ανάκαμψη. Στο πλαίσιό της, αλλά και για τη σύναψη δανείων, έχουν ήδη συμφωνηθεί μέτρα εξίσου βαριά με αυτά που εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Οι οπαδοί της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής», που γλυκοκοιτάζουν άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για συμμαχία και «στήριξη», αποσιωπούν ότι αυτή θα παρασχεθεί με το αζημίωτο. Ακόμα κι αν η Κύπρος στραφεί σε άλλες πηγές για δάνεια, τζάμπα λεφτά δεν δίνει κανείς, το αντίτιμο απ' όπου κι αν προέλθουν αυτά θα είναι βαρύ για τον κυπριακό λαό. Ενα, καταρχήν προφανές, είναι η παράδοση μέρους του ενεργειακού πλούτου της χώρας. Πλούτος που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, σήμερα γίνεται «μήλον της Εριδος» μεταξύ ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων, πυροδοτώντας επικίνδυνους ανταγωνισμούς σε μια περιοχή ούτως ή άλλως «εύφλεκτη».

Το παράδειγμα της Κύπρου τούς διαψεύδει ηχηρά. Η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, με τα μονοπώλια να κυριαρχούν στην οικονομία και στο πλαίσιο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, αποβαίνει πάντα και παντού σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η διαπραγματευτική ικανότητα του Ραχόι που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε παντιέρα δεν απέφερε στο λαό της Ισπανίας παρά ανείπωτη φτώχεια. Η ικανοποίηση της αξίωσης των κυβερνήσεων της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας για δημοσιονομική χαλάρωση, ήταν η ανταμοιβή για το σφαγιασμό των εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για τα μέτρα αιματηρής λιτότητας σε βάρος των λαών τους και την αφοσίωσή τους στη συνέχιση αυτής της πολιτικής.

Οσοι διατείνονται ότι υπάρχει άλλος δρόμος υπέρ των λαών μέσω διαπραγματεύσεων, θέλουν να κρύψουν ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης οδηγεί τους λαούς κατευθείαν σε γκρεμό ανεξάρτητα απ' το μείγμα διαχείρισης, τους ελιγμούς που μπορεί να γίνονται. Οσοι επιμένουν να υπερασπίζονται ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, κοροϊδεύουν συνειδητά τους λαούς. Ο χαρακτήρας της δεν αλλάζει. Είτε πορεύεται με «συνταγή Μέρκελ» είτε με διαφορετική που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή θα παραμείνει θεματοφύλακας των μονοπωλιακών συμφερόντων και θα παραδίδει βορά στις ορέξεις τους τα δικαιώματα των λαών.

Ανάπτυξη υπέρ των λαϊκών αναγκών μπορεί να υπάρξει και προς τούτο δεν απαιτείται καμία διαπραγμάτευση, καμία επιλογή ιμπεριαλιστή συμμάχου. Απαιτείται συμμαχία λαϊκή, ανειρήνευτη πάλη για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση απ' την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους, δηλαδή για λαϊκή εξουσία.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Η κρίση και το κέρδος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το γεγονός ότι σε ολόκληρη την ΕΕ οι χώρες - μέλη είτε βρίσκονται σε φάση οικονομικής κρίσης, είτε κινούνται γύρω από αυτή, κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι όλοι βιώνουν την κρίση με τον ίδιο τρόπο. Το παράδειγμα του κλάδου των αυτοκινήτων είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ενωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων, «η ευρωπαϊκή αγορά αυτοκινήτου πάει από το κακό στο χειρότερο», ενώ οι πωλήσεις νέων οχημάτων κινούνται στα επίπεδα του 1990. Σε αυτά τα πλαίσια μπορεί οι αυτοκινητοβιομηχανίες να ανακοινώνουν η μία μετά την άλλη ότι μειώνονται οι πωλήσεις τους στην Ευρώπη, ωστόσο πολλές από αυτές καταφέρνουν ακόμα και εμφανίζουν κερδοφορίες που ούτε κρίση μυρίζουν, ούτε δείχνουν περνάνε ...δύσκολα.

Προεξάρχουσα θέση στις αυτοκινητοβιομηχανίες που και σε περιόδους κρίσης εξακολουθούν να κερδίζουν - και μάλιστα μυθικά ποσά - έχει η γερμανική BMW, η οποία βέβαια έχει εξαπλώσει τα σημεία παραγωγής των αυτοκινήτων της σε διάφορες χώρες. Σύμφωνα με προχτεσινές ανακοινώσεις, η εταιρεία είχε πέρσι κέρδη 7,82 δισ. ευρώ, που προστέθηκαν στα 7,4 δισ. που είχε γραπώσει το 2011 κ.ο.κ.

Για όποιον αναρωτιέται πώς γίνεται να έχει μικρότερες πωλήσεις και να συνεχίζει να παρουσιάζει ανοδική πορεία στα κέρδη, να πούμε ότι μπορεί να υπάρχουν διάφοροι τρόποι, ωστόσο για την BMW η μέθοδος που την οδήγησε σε αυξημένα κέρδη ήταν από τις πλέον κλασικές. Μείωσε τόσο τις αμοιβές όσο και τον αριθμό των εργαζομένων στις μονάδες της. Στις μονάδες στη Λιψία και στο Μόναχο μειώθηκαν οι ώρες απασχόλησης. Με την πρώτη φουρνιά μαζικών αποχωρήσεων, απολύθηκαν 2.500 εργαζόμενοι στη Γερμανία. Ακολούθησαν ακόμα 5.600. Μετά, σειρά πήραν 850 εργαζόμενοι στη μονάδα της BMW στην Οξφόρδη και πάει λέγοντας.


Γρηγοριάδης Κώστας

Το κακό για την εταιρεία, όπως λένε οι εκπρόσωποί της, είναι ότι την επόμενη διετία θα θέσει σε κυκλοφορία 25 νέα μοντέλα για τα οποία έχει επενδύσει μεγάλα ποσά κι έτσι φοβούνται ότι τα κέρδη τους το 2013 θα παραμείνουν στάσιμα!

Τοπική Διοίκηση και προγράμματα αγωγής υγείας

Γρηγοριάδης Κώστας

Διάφορα προγράμματα που αφορούν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, επιχειρούν να «τρέξουν» το τελευταίο διάστημα δήμοι και περιφέρειες, πατώντας πάνω σε πραγματικές ελλείψεις και ανάγκες που υπάρχουν στο συγκεκριμένο τομέα. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα, αυτό της Περιφέρειας Αττικής. Μια ομάδα γιατρών, υπαλλήλων της περιφέρειας Αττικής πρότειναν να χρηματοδοτήσει η Περιφέρεια την υλοποίηση προγράμματος αγωγής υγείας, με θέμα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα σε μαθητές Λυκείου, καθώς και άλλο πρόγραμμα για τη στοματική υγεία.

Και τα δύο αυτά ζητήματα είναι σημαντικά, ωστόσο, αφορούν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, πρόληψης δηλαδή, την περιφέρεια, την οποιαδήποτε περιφέρεια; Και ας υποθέσουμε ότι προχωρούν αυτά τα προγράμματα και διαπιστώνεται ότι από τα 2.000 παιδιά, τα 100 ή τα 200, πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή. Πού θα πάνε; Πώς θα ακολουθήσουν την απαραίτητη αγωγή; Αν δεν έχουν χρήματα οι οικογένειές τους τι θα κάνουν; Και σε τελική ανάλυση μπορούν τέτοια σοβαρά ζητήματα πρόληψης να αφήνονται σε αποσπασματικές δράσεις δήμων ή περιφερειών;

Οι ανάγκες για αγωγή υγείας θα μπορούσαν, μπορούν και πρέπει, να καλύπτονται σταθερά και συστηματικά από το δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας. Μέσα από Κέντρα Υγείας, με όλο τον εξοπλισμό και επαρκές προσωπικό (γιατροί, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, νοσηλευτές, μαίες, κ.λπ.), που θα ξεκινά από την ενημέρωση και θα φτάνει ως και τη θεραπεία. Που θα συνδέεται με τα σχολεία των περιοχών, τους χώρους δουλειάς, τις αθλητικές εγκαταστάσεις κ.ά. και θα αφορά το σύνολο του πληθυσμού. Ακόμη και σήμερα, με τα ελάχιστα Κέντρα Υγείας στην Αττική που διαρκώς αποψιλώνονται από προσωπικό και υποδομές, θα μπορούσαν με δημόσιες - δωρεάν κινητές μονάδες, να εφαρμόσουν έστω και αυτά τα υποτυπώδη προγράμματα αγωγής υγείας, κεντρικά με την ευθύνη και τη χρηματοδότηση του κράτους.

Η Χρυσή Αυγή υπηρέτης μονοπωλίων...

Υποκριτικές κορόνες βγάζει η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή μετά από τo «όχι» της Κυπριακής Βουλής στο ευρωενωσιακό σχέδιο. Ομως λειτουργώντας ξεκάθαρα ως πειθήνια όργανα ξένων και ντόπιων ομίλων, οι εν Ελλάδι νεοναζί έχουν ζητήσει επανηλειμμένα π.χ. ο ορυκτός πλούτος Κύπρου και Ελλάδας να καταλήξει σε μεγαλοκαρχαρίες. Με σειρά αναρτήσεων στην ιστοσελίδα τους, οι χρυσαυγίτες έχουν αποφανθεί π.χ. ότι: «Σε άμεση διαδικασία τιτλοποίησης των κοιτασμάτων οδεύει η Κύπρος (...) η Λευκωσία φαίνεται ότι προχωρά στην τρίτη επιβεβαιωτική γεώτρηση των κοιτασμάτων μέσα στο επόμενο άμεσο χρονικό διάστημα. Φυσικά η γεώτρηση θα γίνει από την εταιρεία Noble (σ.σ. οι τάχα πατριώτες διαφημίζουν ανερυθρίαστα αμερικανική πολυεθνική που διατηρεί γραφεία ακριβώς απέναντι από την αμερικανική πρεσβεία στη Λευκωσία...). Χρειάζονται τρεις γεωτρήσεις για να προσδιοριστεί το εύρος ενός κοιτάσματος και να καταστεί δυνατή η τιτλοποίησή του δηλαδή η έκδοση ομολόγων με αντικείμενο το περιουσιακό στοιχείο του κράτους (...) Η τρίτη γεώτρηση και η έναρξη τιτλοποίησης των κοιτασμάτων έπρεπε να είχε γίνει εδώ και αρκετό καιρό. Από τη στιγμή που υπάρχει επιβεβαίωση και πιστοποιηθούν τα κοιτάσματα μπορούν να ανακηρυχθούν εμπορεύσιμα και θα έχουν μια συγκεκριμένη αξία. Τα ίδια φυσικά, ισχύουν και για την Ελλάδα»...

Δίχως τσίπα, πίσω από περίτεχνους όρους («τιτλοποίηση», «ομόλογα», «εμπορεύσιμα»), αβαντάροντας ανοιχτά πολυεθνικές, ζητούν καθαρά το ξεπούλημα του πλούτου του λαού σε όποιον μεγαλοκαρχαρία έχει ρευστό, δυο δεκάρες να δώσει, και να τον αγοράσει για ίδιον όφελος...

... σε βάρος των λαών Ελλάδας και Κύπρου

...Πίσω από διάφορες εθνικοπατριωτικές κορόνες, στο επικαιροποιημένο πρόγραμμά τους ήδη από τα τέλη Δεκέμβρη αποκάλυπταν αυτό ακριβώς, ότι τον ορυκτό πλούτο της χώρας για ξένα μονοπώλια τον προορίζουν, να τον εξορύξουν με το αζημίωτο: «Προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την ανάθεση του τεράστιου έργου της έρευνας και εξόρυξης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που περικλείει η ελληνική ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης. Σύναψη αμυντικής συμφωνίας και έναρξη στρατιωτικής συνεργασίας με τα κράτη εκείνα (...) των οποίων οι κοινοπραξίες θα πλειοδοτήσουν στο διαγωνισμό για την έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών μας κοιτασμάτων».

Σε άλλη ανακοίνωσή τους επιχαίρουν για τέτοιες κινήσεις της καπιταλιστικής Ρωσίας στην περιοχή, για σχετική συμφωνία που υπέγραψε με το Ισραήλ: «Πάτησαν πόδι στο Ισραήλ οι Ρώσοι, μόνο στην Ελλάδα τρώνε "πόρτα". Συμφωνία για την εμπορία LNG, υγροποιημένου φυσικού αέριου από το project του πεδίου Tamar στο Ισραήλ ανακοίνωσε ότι έχει υπογράψει η ρωσική Gazprom (...) Η Ρωσία παραμένει ακόμα ένας σοβαρός παίχτης στην ενεργειακή σκακιέρα της Μεσογείου». Σαν άλλα κόμματα και μορφώματα του συστήματος, έτσι και οι εν Ελλάδι νεοναζί ψάχνουν ιμπεριαλιστή (Αμερικανό, Ρώσο, οποιονδήποτε) να στοιχίσουν το λαό πίσω του, να πατήσει πόδι στον τόπο του και το λαιμό του. Δεν αμφισβητούν τον κυρίαρχο ρόλο των μονοπωλίων, δε θέλουν το λαό αφέντη στον τόπο του, ιδιοκτήτη του πλούτου του. Μόνο μια κάποια συμφωνία επιδιώκουν με τον έναν ιμπεριαλιστή ή τον άλλο, όχι προς όφελος δύο λαών, αλλά προκειμένου τα μονοπώλια της μιας και της άλλης πλευράς να εξασφαλίσουν σε καιρούς κρίσης τους την παραπέρα κερδοφορία τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στους αγώνες η ελπίδα

Το 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ που αρχίζει σήμερα, είναι ένα ακόμα Συνέδριο μακριά απο τις αγωνίες και τις ανάγκες των εργαζομένων. Η ίδια η επιλογή της τοποθεσίας σηματοδοτεί και αυτή με το συμβολισμό της αυτήν την αλήθεια. Είναι ταυτόχρονα η κορύφωση μιας πορείας έργων και λόγων που έχει χαραχτεί από την πλειοψηφία εδώ και χρόνια, τα οποία βρίσκονται όχι απλά σε αναντιστοιχία αλλά σε ευθεία αντιπαράθεση με τα πραγματικά συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Οι παρατάξεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση») και που πορεύτηκαν μαζί σε όλα τα μεγάλα και στρατηγικά ζητήματα -παρά τους όποιους εσωτερικούς διαγκωνισμούς- με τις θέσεις που ήδη δημοσιοποίησαν ενόψει του Συνεδρίου, σε αυτούς προστέθηκε και μια νέα παράταξη (ΕΜΕΙΣ) από πρώην στελέχη της ΠΑΣΚΕ, επιβεβαιώνουν ότι μένουν σταθερά προσηλωμένοι στις αρχές τους και στη στρατηγική τους υπέρ του κεφαλαίου. Δεν αλλάζουν πολιτική και γι' αυτό οι εργάτες, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από φορείς που έχουν σημαία την ταξική συνεργασία, που θεωρούν ότι οι μισθοί είναι εμπόδιο στο ξεπέρασμα της κρίσης και γι' αυτό τα στελέχη τους σε επιχειρήσεις και κλάδους έβαλαν τις υπογραφές τους κάτω από τη μείωση μισθών και μεροκαμάτων, δήλωσαν «παρών» σε όλους τους «κοινωνικούς διαλόγους», που υποτάσσουν τα εργατικά δικαιώματα στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Η αντιμνημονιακή τους ρητορεία - ιδιαίτερα από την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ - δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι αυτό που προτείνουν στους εργάτες δεν είναι η πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση, αλλά μια άλλη διαχείριση, μέσα από την οποία θα ισορροπήσουν τα συμφέροντα εργοδοσίας και εργατών. Οτι από κοινού πατρίκιοι και πληβείοι χέρι - χέρι, με νέες επενδύσεις και ανάπτυξη μπορούν να ξεπεράσουν την κρίση, με αμοιβαίο όφελος. Στη θέση των ασυμβίβαστων ταξικών αντιθέσεων ανακαλύπτουν νέους ταξικούς συμβιβασμούς. Στη θέση του ταξικού πολέμου που πρέπει να διεξάγουν τα συνδικάτα προβάλλουν την ταξική ειρήνη. Στη θέση του αδυσώπητου ταξικού ανταγωνισμού που ρημάζει τα εργατικά δικαιώματα προπαγανδίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, τις οποίες πρέπει να αγκαλιάσουν οι εργάτες. Στη θέση της λυκοσυμμαχίας που είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση πλασάρουν την ψευδαίσθηση για μια ΕΕ καπιταλιστική, με συμμάχους που θα σέβονται το «ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Στο Συνέδριο, είναι βέβαιο ότι κάτω από τη ρηχή αντιμνημονιακή ρητορεία, την αντι-νεοφιλελεύθερη φιλολογία, θα επιχειρηθεί για άλλη μια φορά να εγκλωβιστούν οι εργάτες, να συμπαραταχθούν πίσω από παλιές και νέες χίμαιρες που θα αποδειχτούν και πάλι καταστροφικές για το εργατικό κίνημα και τους εργάτες. Οι αλλαγές προσώπων και προσωπείων, η όψιμη επίκληση της «αυτονομίας» που όλοι αυτοί επικαλούνται, έρχονται να κρύψουν τη διαχρονική συμφωνία τους στην ίδια στρατηγική. Στρατηγική που αρνείται την ταξική κόντρα με τα μονοπώλια, φοβάται τους ταξικούς αγώνες, δεν έχει την παραμικρή εμπιστοσύνη στη δύναμη των εργατών.

Απέναντι σε όλη αυτή τη γραμμή στήριξης των συμφερόντων και των ιδεολογημάτων του κεφαλαίου και τις δυνάμεις που την υπηρετούν, το ΠΑΜΕ, με καθαρό λόγο και καθαρά χέρια αντιπαραβάλλει τη γραμμή των αγώνων ενάντια στην κυριαρχία του κεφαλαίου, την ανάγκη για ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, το ζωντάνεμα της ζωής των συνδικάτων, την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της ταξικής ρότας από τα κάτω, με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους εργάτες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ