Η ουσία της προσπάθειάς τους έγκειται στο εξής: Αυτή η αισχρή κυβέρνηση, στην προσπάθεια να διασώσει τις καρέκλες της, θέλει να βάλει τον ελληνικό λαό να στραφεί κατά του κουρδικού λαού. Είναι οι ίδιοι, που βάζουν τους γονείς να στραφούν κατά των παιδιών τους, των μαθητών. Είναι οι ίδιοι, που, ανεμίζοντας τη σημαία του "κοινωνικού αυτοματισμού", πασχίζουν να στρέψουν τους εργαζόμενους κατά των αγροτών, τους αγρότες κατά των ναυτεργατών και όλους μαζί κατά των συνταξιούχων. Αυτοί, που δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να ρουφιανεύουν και να συκοφαντούν το ένα τμήμα του ελληνικού λαού στα μάτια του άλλου τμήματος, ήταν λογικό να επιχειρήσουν τη συκοφάντηση των αγωνιστών του κουρδικού λαού στα μάτια του ελληνικού λαού.
***
Αμέσως μετά, με κινηματογραφική ταχύτητα, ξεκίνησε ένας βομβαρδισμός επίθεσης από ένα μέτωπο, που, πραγματικά, τόσο το εύρος του, όσο και η ταχύτητα της συγκρότησης αυτού του μετώπου από όσους το αποτελούν, εκπλήσσει..
Τα ΜΜΕ, στην πλειοψηφία τους, έσπευσαν να κατηγορήσουν όσους δεν ανέχονται την υποτελή κυβερνητική πολιτική. Εσπευσαν να παρουσιάσουν τα όσα προσάπτονται στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Κ. Σημίτη, σαν κατηγορίες που στρέφονται, τάχα, κατά της χώρας και του ελληνικού λαού!
Παράλληλα με τα ΜΜΕ, ανέλαβε δράση η ίδια η κυβέρνηση. Ο κ. Ρέππας, με ύφος που ταιριάζει γάντι σε μια κυβέρνηση η οποία παρέδωσε τον Οτσαλάν, κάλεσε στο πρες - ρουμ τις τηλεοράσεις και ενώπιον κενών εδράνων (σ.σ.: αφού φρόντισε δημοσιογράφους να μην καλέσει) κατηγόρησε την κ. Ντιλάν ότι "υιοθετεί την τουρκική προπαγάνδα" κατά της Ελλάδας! Δηλαδή, ο κ. Ρέππας ισχυρίστηκε ότι το σφαχτάρι παίρνει το μέρος του σφαγέα του...
Η επιδίωξή του φάνηκε χτες, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ουσιαστικά πως ο ελληνικός πολιτικός κόσμος, από τη στιγμή που καταγγέλλει την κυβέρνηση για τις πράξεις της, τότε, ουσιαστικά, παίζει το παιχνίδι της Αγκυρας!
Ομως, όσοι παρακολουθούν τα πράγματα, γνωρίζουν πως οι κατήγοροι της κυβέρνησης, την κατηγορούν για όλα εκείνα που οδηγούν την Τουρκία να επαινεί την ελληνική κυβέρνηση! Μέσα στον γκαιμπελιστικό της παροξυσμό, η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την αντίφαση, πάνω στην οποία οικοδομεί την αθλιότητά της;
Ο κ. Ρέππας, δε, μίλησε για ψευδείς συκοφαντίες, εκπορευόμενες από όσους καταγγέλλουν την κυβέρνηση για το αυτονόητο: Οτι είχε στα χέρια της τον Οτσαλάν κι εκείνος βρέθηκε στις τουρκικές φυλακές! Ποιος μιλά για "ψεύτες"; Αυτός που έλεγε ότι ο Θ. Πάγκαλος τα είχε τόσο καλά καμωμένα, ώστε θα μείνει για πάντα υπουργός των Εξωτερικών, αλλά τόσο καλά τα είχε καμωμένα, τελικά, ο κ. Πάγκαλος, που την επομένη ακριβώς από την παραπάνω δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου έφυγε κακήν κακώς από το υπουργείο Εξωτερικών.
Και όμως! Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο θρασείς, ώστε να υποκρίνονται ότι έχουν το ηθικό ανάστημα να αποκαλούν "ψεύτες" όσους παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα για την ελευθερία και την ύπαρξή τους.
Ομως, ο κ. Ρέππας δε σταμάτησε εκεί. Εφτασε στο έσχατο όριο: Καλούμε όλους τους αλλογενείς πολίτες, είπε με νόημα, να σεβαστούν τη χώρα! Δηλαδή; Και απειλές κ. Ρέππα; Μήπως απειλείτε την κ. Ντιλάν και τις συντρόφισσές της ότι θα τις παραδώσετε και εκείνες, όπως τον ηγέτη τους, τον Οτσαλάν; Αυτή είναι η απειλή, κ. Ρέππα; Θα τολμούσατε να μας πείτε ανοιχτά, χωρίς υπονοούμενα;
***
Μίλησε, ο κ. Θεοδωράκης, για "αχαριστία" των κοριτσιών από το Κουρδιστάν, που δεν "ευχαρίστησαν", λέει, την ελληνική κυβέρνηση που (σ.σ.: μετά την παράδοση Οτσαλάν) έκανε τόσα για να τις σώσει από την Κένυα... Μήπως, κατά την ίδια λογική, κ. Θεοδωράκη, εκείνη η άτυχη μάνα της οδού Νιόβης θα έπρεπε να "ευχαριστήσει" την κυβέρνηση και την Αστυνομία, γιατί μπορεί να της έστειλαν το παιδί της στον τάφο, αλλά την ίδια την ...έσωσαν από τα χέρια του Σορίν Ματέι;
Βέβαια, ο συνθέτης ζήτησε κι αυτός "αποδείξεις", είπε ότι επ' ουδενί δέχεται πως Ελληνες πολιτικοί μπορεί να έπαιξαν το παιχνίδι - που, έτσι κι αλλιώς, έπαιξαν - στην υπόθεση Οτσαλάν.
Και γιατί, παρακαλώ, δεν το πιστεύει ο κ. Θεοδωράκης; Απλό. Διότι, του αρκεί, όπως εξήγησε, ότι είναι Ελληνες... Είπε κι άλλα, όμως: Οτι προσεβλήθη ο πατριωτισμός του κ. Πάγκαλου από τα λεγόμενα της Ντιλάν και το πήρε προσωπικά ο κ. Θεοδωράκης. Τόσο, ώστε να ζητήσει από τον ελληνικό λαό και τα πολιτικά κόμματα να στρατευτούν παρά τω πλευρώ της κυβέρνησης και να στηρίξουν προσωπικώς τον κ. Σημίτη! Φυσικά, και εκείνος εστίασε στο εξής: Οποιος, λέει, κατηγορεί τον Σημίτη, κατηγορεί τη χώρα και τον ελληνικό λαό! Δηλαδή, όποιος κατηγορεί τον Ετσεβίτ, κ. Θεοδωράκη, κατηγορεί και τον τουρκικό λαό;
***
***
Ο κ. Σημίτης βγήκε και ο ίδιος, μια μέρα μετά τον εκπρόσωπό του, για να μας πει περίπου ότι "εγώ είμαι η Ελλάδα και η Ελλάδα είμαι εγώ"! Αυτό ούτε ο τελευταίος φύλαρχος που διακατέχεται από την αυταπάτη της "μεγαλοσύνης" πολέμαρχου της τελευταίας μπανανίας δεν τόλμησε να το κάνει ποτέ. Το τόλμησε ο κ. Σημίτης!
Ο κ. Σημίτης, αν εκπροσωπεί μια Ελλάδα, είναι η Ελλάδα του Βαρδινογγιάννη, του Κόκκαλη, του Λάτση και του Λαμπράκη, είναι η Ελλάδα, που λέει "ευχαριστώ" στις ΗΠΑ, που χειροκροτεί τις επιδρομές του Κλίντον στη Βαγδάτη, είναι η Ελλάδα που συνεργάζεται με τη CIA.
Αυτοί που απαρτίζουν αυτή την Ελλάδα είναι οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι, οι πράκτορες και οι σπιούνοι. Πρόκειται, δηλαδή, για μια τραγική μειοψηφία, που δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του ελληνικού λαού. Αντιθέτως, αυτό που ο κ. Σημίτης βαφτίζει Ελλάδα, αυτό που ο κ. Σημίτης εκπροσωπεί, είναι ακριβώς εκείνο που καταπιέζει και καταρρακώνει την άλλη, την πραγματική Ελλάδα, την Ελλάδα του ελληνικού λαού.
***
Αρκεί να θυμηθούν ένα από όλα αυτά. Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που στις κρίσιμες στιγμές - επαναλαμβάνουμε στις κρίσιμες στιγμές - ξέρει να παίρνει θέση. Ομως, τούτο το ατόπημα ήταν πολύ βαρύ. Τόσο, που δυσκολεύεται κανείς για να μην ξεστομίσει ότι "τα στερνά τιμούν τα πρώτα".
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ