Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια πραγματική ζούγκλα στην παραπληροφόρηση, που ευτελίζει αξίες και θεσμούς. Συχνά, η παραπληροφόρηση και η χυδαιότητα που αναβλύζει, από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ο κιτρινισμός και εκφυλιστικά φαινόμενα που παρατηρούνται στην έντυπη δημοσιογραφία, οδηγούν σε εξαχρείωση. Την κατάσταση αυτή την είχαμε επισημάνει, όταν με πλατύτερες δημοσιογραφικές δυνάμεις πριν δυο χρόνια επιχειρήσαμε ν' αλλάξουμε το σκηνικό, ώστε να δοθούν λύσεις στα προβλήματα του κλάδου. Προσκρούσαμε, όμως, στη μεθοδευμένη αντίδραση ορισμένων μηχανισμών και τις ανέξοδες υποσχέσεις, για εύκολες λύσεις, των τότε διεκδικητών του ΔΣ και σημερινής του πλειοψηφίας . Το αποτέλεσμα είναι σε όλους σήμερα φανερό. Η ΕΣΗΕΑ παραμένει σε αδράνεια και σιωπή.

Η πλειοψηφία της απερχόμενης διοίκησης δεν ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις που ανέλαβε, υπήρξε κατώτερη των περιστάσεων και απογοήτευσε ακόμα και εκείνους που διατηρούσαν ελπίδες για κάτι καλύτερο... Η πλειοψηφία της σημερινής διοίκησης ολοκλήρωσε το πλαίσιο, μέσα στο οποίο εργοδοσία και κυβέρνηση επιδιώκουν να εγκλωβίσουν το δημοσιογράφο για να τον έχουν απλό διεκπεραιωτή αλληλοδιαπλεκομένων συμφερόντων ιδιοκτητών συγκροτημάτων και πολιτικής εξουσίας.

Οι εξελίξεις αυτές, που γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες, δεν προέκυψαν από μόνες τους. Είναι μεγάλες οι ευθύνες της κυβέρνησης, γιατί ευνοεί, ανέχεται και επιτρέπει την ασύδοτη δράση και συμπεριφορά των συγκροτηματαρχών ιδιοκτητών των ΜΜΕ.

Εξίσου μεγάλες, όμως, είναι και οι ευθύνες τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης διοίκησης της ΕΣΗΕΑ, οι οποίες δεν αντέδρασαν, ανέχτηκαν και συναίνεσαν σ' αυτή τη ζημιογόνο, για τους δημοσιογράφους, κατάσταση. Σήμερα, η πλειοψηφία των συναδέλφων μας πλήττεται εργασιακά και οικονομικά. Οι συνταξιούχοι έχουν αφεθεί στην τύχη τους, εκατοντάδες νέοι δημοσιογράφοι δουλεύουν σε καθεστώς "μαύρης εργασίας", οι μισθοί μειώνονται, οι ακόμα αρνητικότερες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις επελαύνουν, οι απολύσεις γενικεύονται, το κλίμα ανασφάλειας γίνεται εφιαλτικότερο, καθώς η πλειοψηφία της διοίκησης αποδεικνύεται ανίκανη να παρέμβει αποτελεσματικά και να δώσει λύσεις.

Το νέο καταστατικό, που επιχειρεί να περάσει η πλειοψηφία της διοίκησης, είναι και αυτό μια από τις καολοστημένες "εκσυγχρονιστικές" παγίδες. Διατηρεί στην ουσία τις απαράδεκτες διατάξεις και περιορισμούς για την είσοδο νέων στην Ενωση, ενώ χαλκεύονται και άλλα δεσμά με την προώθηση της "εθνικής ταυτότητας" για τους δημοσιογράφους. Η ΕΣΗΕΑ και ο κλάδος, με ευθύνη της πλειοψηφίας της διοίκησης, είναι παντελώς ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν τη διαφαινόμενη θύελλα που απειλεί να σαρώσει και τα ασφαλιστικά ταμεία μας. Είναι γνωστό, εξ άλλου, ότι η σημερινή πλειοψηφία του ΔΣ όχι μόνο δε βοήθησε θετικά τη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, αλλά και την υπονόμευσε, όταν αυτό απαιτούσαν τα "εκσυγχρονιστικά" αντιασφαλιστικά σχέδια.

Στην απερχόμενη διοίκηση, όμως, υπήρξαν και φωνές αντίστασης που αποτέλεσαν φραγμό στο κατρακύλισμα προς την αυθαιρεσία, το συμβιβασμό, την υποταγή. Ξεχωριστή παρουσία και στη διετία που πέρασε είχε ο Νίκος Καραντηνός.Με την αγωνιστική του διάθεση, τις ορθές συνδικαλιστικές θέσεις του απέτρεψε τα χειρότερα και σε δύσκολες περιπτώσεις διέσωσε το κύρος και την αξιοπρέπεια της Ενωσης.

Τούτες οι εκλογές παρέχουν τη δυνατότητα να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα μπροστά. Να αντεπιτεθούμε για τα δικαιώματά μας.

Μανώλης ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ

Υ.Γ. Το σημείωμα αυτό γράφονταν, όταν αποχαιρετούσαμε τον συνάδελφο Δημήτρη Μαθιόπουλο και γι' αυτό, θεωρώ υποχρέωσή μου, να εκφράσω την βαθιά μου θλίψη, για τον θάνατό του.