Αιμορραγία αρκετών δισεκατομμυρίων δραχμών έχει ο ΟΤΕ, από την παράνομη και ασύδοτη δραστηριότητα ιδιωτικών τηλεπικοινωνιακών εταιριών, ντόπιων και ξένων, που ανενόχλητες προβαίνουν στην πώληση υπηρεσιών και μάλιστα χρησιμοποιώντας την υποδομή του ίδιου του Οργανισμού. Πρόκειται δηλαδή για κατάργηση στην πράξη του μονοπωλίου που ακόμα διαθέτει ο ΟΤΕ σε μια σειρά υπηρεσίες του (τουλάχιστον στα χαρτιά), και ενώ ο ίδιος φαίνεται αδύναμος να αντιδράσει στην πειρατεία που γίνεται σε βάρος του.

Οι εταιρίες αυτές δε διστάζουν ακόμα και να διαφημίζονται στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, προβάλλοντας τις παράνομες δραστηριότητές τους, που αφαιρούν έσοδα, όχι μόνο από τα ταμεία του ΟΤΕ, αλλά και από τον κρατικό κορβανά, αφού σε αρκετές περιπτώσεις το ελληνικό δημόσιο δεν εισπράττει τα αντίστοιχα ποσά του ΦΠΑ (18%), αλλά και το φόρο εισοδήματος.

Οι τρόποι και τα μέσα που οι εν λόγω εταιρίες χρησιμοποιούν για την επίτευξη των παράνομων δραστηριοτήτων τους κυρίως είναι:

α) Η μίσθωση κυκλωμάτων για ίδια χρήση, τα οποία όμως χρησιμοποιούνται για να παρέχουν υπηρεσίες προς τρίτους.

β) Καταστρατήγηση των όρων αδείας από τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, στο βαθμό που παρέχουν και άλλες υπηρεσίες εκτός από τη φωνητική τηλεφωνία.

γ) Οι υπηρεσίες callback, τις οποίες παρέχουν κυρίως πολυεθνικές εταιρίες του κλάδου, αφαιρώντας από τον ΟΤΕ μεγάλο κομμάτι της διεθνούς του κίνησης.

δ) Η εκτροπή κλήσεων σε ψηφιακά κέντρα.

ε) Η υπηρεσία comference calling, την οποία χρησιμοποιούν κάποιες τράπεζες. Αλλά και η αξιοποίηση της δυνατότητας που δίνει η υπηρεσία της μετάδοσης δεδομένων (DATA) για να μεταδίδεται και φωνή, αν και κάτι τέτοιο παραβιάζει το μονοπώλιο του ΟΤΕ, που μέχρι σήμερα έχει στη φωνητική τηλεφωνία.

Από τις δραστηριότητες αυτές ο ΟΤΕ υφίσταται σοβαρή οικονομική ζημιά, που από ορισμένους εκτιμάται σε μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια το χρόνο. Οι απώλειες προέρχονται από τη μη είσπραξη τελών από τον ΟΤΕ, αλλά και από τα σε βάρος του καταλογιζόμενα τέλη κατανομής από τις άλλες χώρες (διεθνή τηλεφωνία). Επιπλέον, τα κυκλώματά του φορτίζονται με την παράνομη κίνηση, ιδίως της διεθνούς τηλεφωνίας, με αποτέλεσμα να μην αντεπεξέρχονται στην τηλεφωνική κίνηση και έτσι να ζημιώνεται και από τη μη πραγματοποιούμενη τηλεφωνική ανταπόκριση.

Παράλληλα, ζημιώνεται και το ελληνικό δημόσιο, γιατί παρά το γεγονός ότι αυτές οι εταιρίες δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, και όταν πρόκειται για τις ξένες διαθέτουν και εμπορικούς αντιπροσώπους, δεν πληρώνουν το ανάλογο ΦΠΑ και τους φόρους εισοδήματος.

Σύμφωνα με καταγγελίες του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ανώτατου Προσωπικού ΟΤΕ (ΠΣΑΠ), αν και το πρόβλημα έχει εντοπιστεί από το τέλος του 1995, η διοίκηση του ΟΤΕ δεν έλαβε κανένα μέτρο για την περιστολή του κακού και την προάσπιση των συμφερόντων του Οργανισμού. Την άνοιξη του 1995, ο ΟΤΕ συγκρότησε Επιτροπή Ερευνας και Μελέτης, η οποία ολοκλήρωσε το έργο της το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου. Ομως από τότε η μελέτη αυτή, όπως καταγγέλλει ο ΠΣΑΠ ΟΤΕ, παραμένει αναξιοποίητη σε κάποια συρτάρια.

Τα πορίσματα της επιτροπής αυτής χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, αλλά και προκαλούν σοβαρά ερωτηματικά, αφού, όπως συμπεραίνει, στον τηλεπικοινωνιακό χώρο επικρατεί πλήρης αναρχία, ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, αλλά και η Εθνική Τηλεπικοινωνιακή Επιτροπή δε λαμβάνουν κανένα μέτρο πρόληψης ή καταστολής, με αποτέλεσμα η αιμορραγία εσόδων για τον ΟΤΕ και το δημόσιο καθημερινά να ογκώνεται.

Οπως υπογραμμίζουν στελέχη του ΟΤΕ, για ορισμένες υπηρεσίες (π.χ. callback) "θύματα" απ' αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να αποδειχθούν και οι συνδρομητές, επειδή δεν κατοχυρώνεται το απόρρητο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, αλλά αμφιλεγόμενο είναι κατά πόσο πράγματι αυτές οι εταιρίες παρέχουν τελικά πιο φθηνές υπηρεσίες.

Από τα παραπάνω γίνεται πλέον διακριτό σε ποιο "ελεύθερο ανταγωνισμό" μας οδηγούν οι θιασώτες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όταν οι δημόσιοι Οργανισμοί δεν μπορούν να προστατευτούν από την ασύδοτη δράση των ιδιωτικών επιχειρήσεων και των πολυεθνικών, ακόμα και στη φάση της μερικής απελευθέρωσης. Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν ο ΟΤΕ και η κυβέρνηση, ανέτοιμοι, αναμένουν με δέος τις τελικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το χρόνο που θα ορίσει την ολοκληρωτική απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ