"Δρούμε κατά συνείδηση και ζούμε με ανέκδοτα"... Κάπως έτσι προσπαθούν οι εργαζόμενοι, γιατροί, νοσηλεύτριες, προσωπικό του Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας, με όσες δυνάμεις τούς έχουν απομείνει, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της δουλιάς τους, να σταθούν στον άρρωστο και να τα βγάλουν πέρα σ' ένα νοσοκομείο, που εξυπηρετεί, για τις δυνάμεις του, δυσανάλογα μεγάλο αριθμό περιστατικών από μια τεράστια περιοχή. Την ίδια ώρα, αντί οι μονάδες να μεγαλώνουν και να εξοπλίζονται, συρρικνώνονται και λειτουργούν εκ των ενόντων σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και τις οδηγίες της ΕΕ, που προωθούν με ταχείς ρυθμούς την ιδιωτικοποίηση ακόμη κι αυτών των δημόσιων νοσοκομείων.

Ποταμός τα προβλήματα, με πρώτο αυτό της έλλειψης προσωπικού σε κάθε χώρο και δραστηριότητα του νοσοκομείου, που επισκέφτηκαν χτες οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ Γερ. Αραβανής και Β. Νικολαϊδου στη Β και Σ. Τσιμπόγλου στην Α Πειραιά. Και το συμπέρασμα όλων μας, καθώς τόσο οι κομμουνιστές υποψήφιοι, όσο και ο "Ρ" δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά που βρέθηκαν στο νοσοκομείο, ήταν πως κάθε φορά όλο και φαίνεται πως δυσκολεύει περισσότερο η κατάσταση, όλο και επιβεβαιώνεται πως το δημόσιο νοσοκομείο οδηγείται μαθηματικά στην κατεδάφιση.

Οσο για το συμπέρασμα των γιατρών και του προσωπικού του νοσοκομείου, που όσο κι αν θέλουν δε θ' αντέξουν για πολύ ακόμη να αντιμετωπίζουν τα χτυπήματα με την αυτοθυσία τους μόνο, πρέπει να είναι ένα: Να συνειδητοποιήσουν τους υπεύθυνους της κατάστασης και να τους τιμωρήσουν, τώρα που μπορούν, για τα έργα και τις ημέρες τους. Να σταθούν σ' αυτούς που παλεύουν για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και του κράτους πρόνοιας, για να γίνουν οι κοινοί αγώνες τους περισσότερο αποτελεσματικοί αύριο.

Χωρίς επαρκές προσωπικό και κατά συνέπεια χωρίς άδειες, αλλά με πολλή δουλιά, για να προλάβουν να ετοιμάσουν τα γεύματα των νοσηλευόμενων, λειτουργούν τα μαγειρεία του νοσοκομείου, απ' όπου ξεκίνησε η περιοδεία των υποψήφιων βουλευτών του ΚΚΕ. Ενας άνθρωπος για δύο βάρδιες, εδώ και 33 μέρες στη λάντζα. Αδεια δεν πήρε φέτος και τις προάλλες δούλευε με 39 πυρετό για να μη σταματήσει το μαγειρείο. Λίγο πιο δίπλα ο μάγειρας πηγαίνει μια ώρα νωρίτερα απ' το κανονικό του ωράριο, για να προλάβει να βγάλει εγκαίρως τις αναγκαίες λαμαρίνες, ενώ ένας άλλος ήρθε να βοηθήσει στα μαγειρεία απ' το συνεργείο συντηρήσεων, γιατί οι συντηρήσεις, που κι εκεί λείπει προσωπικό, μπορούν να περιμένουν περισσότερο απ' το φαγητό...

Επόμενος σταθμός το μικρό και άβολο γραφείο της κοινωνικής υπηρεσίας. Δέκα κοινωνικούς λειτουργούς προβλέπει ο παλιός οργανισμός του νοσοκομείου. Είκοσι πέντε το λιγότερο μας χρειάζονται, σύμφωνα με τις ανάγκες μας σήμερα, σημειώνουν οι εργαζόμενοι στο τμήμα. Πόσοι εργάζονται τώρα στο νοσοκομείο; Μόλις τρεις!

Τις ξεχασμένες και ανεφάρμοστες υποσχέσεις Κρεμαστινού τον Οκτώβρη του '93 για τις 26.000 νοσηλεύτριες που χρειάζονται και τις 1.000 που θα προσλάμβανε κατ' αρχήν τότε, υπενθύμισε εκείνη την ώρα ο Γερ. Αραβανής, για να σημειώσει ότι για να ανακοπεί αυτή η πορεία και να αρχίσουν να υλοποιούνται αυτά τα αιτήματα "θα πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα και τη Βουλή". Και αυτό μπορεί να αρχίσει να γίνεται από τώρα. "Απολύστε τους υπουργούς πριν σας απολύσουν εκείνοι...", διευκρίνισε ο Σ. Τσιμπόγλου και "την πολιτική τους πρωτίστως", συμπλήρωσε η Β. Νικολαϊδου.

Ανάλογες σκηνές επαναλήφθηκαν και σε άλλα τμήματα του νοσοκομείου όπως στην παιδιατρική και παιδοχειρουργική κλινική, όπου ανά είκοσι πάνω - κάτω κρεβάτια σε κάθε τμήμα αναλογούν από δυο νοσηλεύτριες σε κάθε βάρδια. Η εικόνα δε διαφοροποιείται στο τμήμα πρόωρων και νεογνών. Οπως μας είπαν χαρακτηριστικά γιατροί, η δεύτερη καρδιολογική κλινική επανδρώθηκε, αφού μοίρασαν το προσωπικό της πρώτης και τώρα παίρνουν κι απ' αυτήν προσωπικό για την παθολογική κλινική!

"Εχει αρχίσει να καταρρέει το νοσοκομείο, όπως κι εμείς", μονολογούν οι εργαζόμενοι. Είναι ώρα να το φωνάξουν και να το αποτρέψουν, εκείνοι τουλάχιστον, με την ψήφο τους.