Καταψήφισα τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριο του Κόμματος και τις αλλαγές που προτείνονται για το Καταστατικό.

Οι αλλαγές που προτείνονται στο Καταστατικό κατά την άποψή μου γίνονται για να ελεγχθεί το Κόμμα π.χ. καταργήσεις ΝΕ και να ενοχοποιηθεί η άποψη. Προωθούν το συγκεντρωτισμό σε βάρος του δημοκρατικού διαλόγου και χάνεται το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του το μέλος του Κόμματος.

Σήμερα το Κόμμα μας βρίσκεται απομονωμένο εξαιτίας της πρωτοφανούς εσωστρέφειάς του. Ακολουθεί τακτική απομόνωσης, συνειδητή επιλογή της ηγετικής ομάδας. Απογοητεύει τα μέλη, τα οδηγεί στην αδράνεια και την αποστράτευση, προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό στους φίλους και τους οπαδούς.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Θεωρώ ότι γίνεται εν γνώσει της ηγετικής ομάδας που επιχειρεί, μέσω της «καθαρότητας» τη συρρίκνωση του Κόμματος, γιατί μόνο έτσι μπορεί να κρατηθεί στις θέσεις της. Οσα αριστερά κόμματα στράφηκαν στον αριστερό οπορτουνισμό, στο σεχταρισμό, όχι μόνο μειώθηκε η δύναμή τους, όπως έγινε και με τα κόμματα που διάλεξαν τον δεξιό οπορτουνισμό, αλλά εξαφανίστηκαν. Φαίνεται όμως πως η ηγετική ομάδα του Κόμματος θέλει να μετατρέψει το ΚΚΕ που ήταν πάντα ένα μαζικό κομμουνιστικό κόμμα, σε κομμουνιστικό κόμμα τύπου Γερμανίας, Νορβηγίας με ποσοστά κάτω από 0,05%.

Από καιρό, με τη μέθοδο της διολίσθησης, ιδιαίτερα μετά το 15ο συνέδριο, απομακρύνθηκε η ηγεσία σε μεγάλο βαθμό από τα Προγράμματα και το Καταστατικό του Κόμματος. Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός αντικαταστάθηκε από το συγκεντρωτισμό παραγκωνίζοντας τα μέλη. Ο στόχος για τη δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης έχει εγκαταλειφθεί παραβιάζοντας τις ψηφισμένες Θέσεις του Κόμματος που ψηφίστηκαν στο 15ο Συνέδριο.

Η προτεινόμενη από τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριο λαϊκή συμμαχία στενεύει τη δράση του Κόμματος, είναι αφηρημένη, ανακυκλώνει τις ίδιες δυνάμεις, ξεκόβει από τις μάζες, δεν έχει την αναγκαία σήμερα ευρύτητα για τη συσπείρωση των αναγκαίων σήμερα δυνάμεων. Πρόκειται για ολοφάνερη αντιμαρξιστική θεώρηση. Δεν μπορεί να είσαι μαρξιστικό-λενινιστικo κόμμα και να προτείνεις στην πράξη συμμαχία με τον εαυτό σου.

Δημιουργούνται αδιέξοδα που είναι συνέπεια αυτών των ανεδαφικών θέσεων που φυσικά δεν κατανοούνται από τα μέλη του Κόμματος και ταυτόχρονα επιτείνουν και τα φαινόμενα παραγοντισμού που δημιουργούνται και από την ισοβιότητα στις ίδιες καθοδηγητικές θέσεις ευθύνης στα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια του Κόμματος. Ενδυναμώνονται η υποτίμηση των κομματικών μελών, το έλλειμμα συλλογικότητας, η αύξηση της γραφειοκρατίας, τα φαινόμενα αποσύνθεσης και η αδυναμία παρέμβασης στα διάφορα μέτωπα που δημιουργούνται εξαιτίας της αντιδραστικής πολιτικής της τρόικας και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Στα αποτελέσματα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών στην πόλη της Λάρισας είχαμε ίσως το χαμηλότερο ποσοστό μετά τη μεταπολίτευση. Εχουμε αρνητικά αποτελέσματα στα συνδικάτα π.χ. συρρίκνωση στους εκπαιδευτικούς κ.α. όπου με το ζόρι, για πρώτη φόρα μετά το 1990, συγκροτήσαμε ψηφοδέλτια και για όλα αυτά δεν προβληματίζεται κανείς. Αντίθετα, βγαίνουν αυθαίρετα συμπεράσματα περί δικαίωσης των θέσεών μας. Πώς δικαιώνονται οι θέσεις, ενώ σε έχει εγκαταλείψει η μισή εκλογική σου δύναμη; Ενώ χάνεις πάρα πολλές δυνάμεις στο μαζικό κίνημα; Πώς δικαιώνονται οι επιλογές σου, όταν το ΠΑΜΕ έχασε το κύρος που είχε, συρρικνώνεται επικίνδυνα, το εμπιστεύονται όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι, στένεψε, είναι ξεκομμένο από τον κόσμο;

Η σημερινή ηγετική ομάδα έχει σοβαρές ευθύνες για σοβαρά λάθη και παραλείψεις. Δεν μπορεί, αντί να αφουγκραστείς τον κόσμο σου, που μετά από δεκαετίες σου γύρισε την πλάτη - θεωρώ προσωρινά - εσύ να τον μαλώνεις και να του υψώνεις το δάκτυλο.!! Είναι αδιανόητο να χάνεις τη μισή σου δύναμη και να σου φταίνε οι άλλοι, οι ψηφοφόροι και η ηγεσία του κόμματος να είναι στο απυρόβλητο.

Με τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριο φαίνεται ότι εγκαταλείπεται η τακτική, κάτι το πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα. Βεβαίως, η στρατηγική μας είναι σωστή. Ομως, επειδή δε χαράζουμε δρόμους τακτικής για να την κατακτήσουμε, αντικειμενικά την καταδικάζουμε.

Οι κομμουνιστές πρέπει να μείνουμε πιστοί στο μαρξισμό-λενινισμό, στις παραδόσεις του Κόμματος, στο Πρόγραμμα που ψηφίστηκε στο 15ο Συνέδριο που αποτελεί ικανοποιητική, επιστημονικά θεμελιωμένη βάση για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.

Η θέση για τη δημιουργία του ΑΑΔΜ είναι πραγματικά, η πιο αποτελεσματική αντικαπιταλιστική πολιτική, η μόνη που συσπειρώνει και κινητοποιεί τους εργαζόμενους εναντίον του κεφαλαίου, η μόνη που φοβίζει τους καπιταλιστές γιατί δημιουργεί όρους μαζικού κινήματος ανατροπής τους.

Στις παρούσες συνθήκες που η απόλυτη εξαθλίωση του λαού είναι πραγματικότητα, ο κόσμος έχει μεγάλες προσδοκίες από το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν έχει δικαίωμα να απογοητεύσει έναν ολόκληρο λαό που το εμπιστεύεται.