Διαβάζοντας τις Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο με προβλημάτισε η Θ.40 όπου αναφέρεται «Η ΚΝΕ είναι η οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ. Συγκροτείται στο πλευρό του ΚΚΕ με διακριτή οργανωτική δομή. Καθοδηγείται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά από το ΚΣ έως την ΟΒ από τα αντίστοιχα όργανα του ΚΚΕ [...]. Η σχέση ανάμεσα στο χαρακτήρα της ΚΝΕ ως νεολαίας του ΚΚΕ και στην οργανωτική της αυτοτέλεια πρέπει να υλοποιείται σωστά ώστε να μην προκύπτουν αντιφάσεις».

Θεωρώ πως από μόνη της η θέση της ΚΕ είναι αντιφατική. Πώς γίνεται μια Οργάνωση που καθοδηγείται οργανωτικά από μία άλλη Οργάνωση να έχει όντως οργανωτική αυτοτέλεια; Αυτή η σοβαρή και ολοφάνερη αντίφαση παραλείπεται από το σχέδιο του Καταστατικού όπου αναφέρεται πως η ΚΝΕ έχει διακριτή οργανωτική δομή και καθοδηγείται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά από το Κόμμα. Τα δύο τελευταία παρότι μπορούν να συνυπάρξουν με τον τρόπο που περιγράφεται θολά στις Θ.39-42, πιστεύω πως μακροπρόθεσμα θα εξαφανίσουν τον ιδιαίτερο ρόλο της ΚΝΕ και την ανάγκη ύπαρξης των ΟΒ.

Εκφράζεται επίσημα η άποψη πως η θεμελιακή αυτή αλλαγή είναι «...η αναφορά στο ίδιο πράγμα με πιο σαφή και συγκεκριμένη διατύπωση...»^*. Δεν καταλαβαίνω γιατί ενώ γίνεται μια τόσο ουσιαστική και εξόφθαλμη - εξορισμού των λέξεων - αλλαγή, αντί να εξηγήσουμε τι συνιστά ξεκάθαρα και γιατί την προτείνει η ΚΕ προσπαθούμε να πείσουμε πως όλα παραμένουν ίδια.

Είναι, ήταν και θα είναι αναγκαίο η ΚΝΕ να καθοδηγείται ιδεολογικοπολιτικά από το ΚΚΕ. Η νεολαία δεν αποτελεί ιδιαίτερη τάξη και δεν μπορεί να έχει δικό της πρόγραμμα πάλης για το σοσιαλισμό κομμουνισμό. Επίσης λόγω ηλικίας δε γίνεται να έχει αφομοιώσει την ιδεολογία μας. Εχει λοιπόν ανάγκη την αγωνιστική, ταξική, πατριωτική, κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, την πολιτική κατεύθυνση πάλης, την ιδεολογική στήριξη, την ολόπλευρη βοήθεια του ΚΚΕ. Αποδέχεται το Μαρξισμό - Λενινισμό, το πρόγραμμα του ΚΚΕ, παλεύει στο πλευρό του, διαφωτίζει τη νεολαία, τη συσπειρώνει, τη ριζοσπαστικοποιεί.

Ωστόσο, η νεολαία αποτελεί μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Η συντριπτική πλειοψηφία της έως 18 ετών είναι μαθητές, ενώ μετά τα 18 ένα μεγάλο κομμάτι της σπουδάζει. Υπάρχει βέβαια και ένα μέρος της νεολαίας που δουλεύει και μάλιστα σε άσχημες συνθήκες. Επίσης, από ψυχοκοινωνική άποψη η εφηβεία, ο ευάλωτος χαρακτήρας, η αστάθεια στη διαμόρφωση αντιλήψεων απαιτούν ιδιαίτερα επεξεργασμένο χειρισμό. Επιπλέον, η σημερινή νεολαία γεννήθηκε και μεγάλωσε στα χρόνια των ανατροπών. Δεν έχει να συγκρίνει τους δύο δρόμους ανάπτυξης, έχει γαλουχηθεί και διαπαιδαγωγηθεί με αντικομμουνισμό και την εγκληματική διαστρέβλωση της ιστορίας και των εννοιών. Αδιαμφισβήτητα όμως αυτή η νεολαία επιθυμεί ένα καλύτερο μέλλον και αυτή είναι η βάση στην οποία μπορεί να συσπειρωθεί και να παλέψει.

Οργανωτική αυτοτέλεια, λοιπόν, δε σημαίνει μόνο διακριτή οργανωτική δομή. Το κύριο στοιχείο - που γεννά και την ανάγκη για διακριτή δομή - είναι πως η ΚΝΕ οφείλει να επεξεργάζεται με επιστημονικότητα τις Θέσεις του Κόμματος ειδικά για τη νεολαία και τις μορφές με τις οποίες θα τις κάνει πλατιά γνωστές σε όλους τους χώρους που απασχολούν και ενδιαφέρουν τη νεολαία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις σχολές μαθητείας, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, το ίντερνετ. Πρέπει η ΚΝΕ να διαμορφώνει τρόπους να διεισδύει στη νεολαία ώστε να εξηγεί μία κατάσταση, να καλεί στον αγώνα, να συσπειρώνει νέους, να οικοδομεί. Η οργανωτική αυτοτέλεια είναι που με την ολόπλευρη ιδεολογικοπολιτική βοήθεια από το Κόμμα θα ωθήσει την ΚΝΕ να αναλάβει μεγάλυτερη ευθύνη για τη νεολαία. Αυτή την ευθύνη θα την αναλάβει ουσιαστικά το κάθε μέλος και στέλεχος της Οργάνωσης από την ΟΒ ως το ΚΣ. Ετσι θα προβάλλει η ανάγκη ο καθένας μας ατομικά και συλλογικά να συνειδητοποιήσει σε μεγαλύτερο βάθος τις ανάγκες της Οργάνωσης, να κάνει υπόθεση ζωής την ανάπτυξη του αγώνα, να πάρει πρωτοβουλίες. Τότε η ΚΝΕ γίνεται το σχολείο που αναπτύσσει το χαρακτήρα με την κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, αναδεικνύει και ενισχύει τις ατομικές δυνατότητες, δυναμώνει το πνεύμα με τη διαφώτηση και απελευθερώνει τον Κνίτη ώστε ο ίδιος να βάζει το δικό του προσωπικό στοιχείο στη ζωή της Οργάνωσης, να πρωτοστατεί στον περίγυρό του, να αποτελεί παράδειγμα στο χώρο του.

Ολα αυτά συνοψίζονται στο νεολαιίστικο χαρακτήρα της Οργάνωσης που αποδεικνύει την ανάγκη να υπάρχει ΚΝΕ γερή και μαζική, το μεγάλο σχολείο. Εξάλειψη της οργανωτικής αυτοτέλειας της ΚΝΕ, επομένως, σημαίνει εξάλειψη του αναγκαίου και ιδιαίτερου αυτού χαρακτήρα.

Εξάλλου το ότι «αυτή η διατύπωση ανταποκρίνεται καλύτερα στη πραγματικότητα» σημαίνει πως η σχέση ΚΚΕ - ΚΝΕ έχει ήδη μεταβληθεί, παρ' ότι δεν έχει αποφασιστεί τυπικά. Συνεπώς, η οργανωτική καθοδήγηση αντανακλάται ήδη στην υιοθέτηση ενός τρόπου σκέψης - δράσης που έχει ως αποτέλεσμα συχνά η καθοδήγηση και η παρέμβασή μας να είναι η άψυχη μεταφορά των ίδιων φράσεων, να αδυνατούμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, να είμαστε παντελώς εκτός από χώρους που κινείται η νεολαία π.χ. Facebook. Ολο αυτό που εκφράζεται ποικιλοτρόπως καθημερινά έχει συμβάλλει στο να χάσει η ΚΝΕ τους ισχυρούς δεσμούς που είχε χτίσει με τη νεολαία τόσα χρόνια. Εχουμε πτώση της ΠΚΣ στις φοιτητικές εκλογές, στις δημοσκοπήσεις για την ψήφο της νεολαίας στις εκλογές Ιουνίου 2012 δεν υπήρχε καν μπάρα με ποσοστό για το ΚΚΕ, η συσπείρωση του ΜΑΣ είναι ελάχιστη παρά τις δραματικές εξελίξεις στην Παιδεία, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό της νεολαίας παρασύρεται από τη φασιστική Χρυσή Αυγή.

Τέλος, θεωρώ λάθος την εξάλειψη του προσδιορισμού της ΚΝΕ ως μαζικής πολιτικής οργάνωσης. Είναι προϋπόθεση να παλεύουμε για ΚΝΕ μαζική, αφού χωρίς μαζικότητα δεν μπορούμε να έχουμε κατακτήσεις. Ειδικά σε συνθήκες που η επιρροή της ΚΝΕ συρρικνώνεται παράλληλα με του Κόμματος και το νεολαιίστικο κίνημα σχεδόν δεν υπάρχει, θα έπρεπε να τονίζεται η ιδιότητα αυτή της ΚΝΕ και όχι να εξαφανίζεται σαν να επικυρώνουμε τη σημερινή άσχημη κατάσταση.