Παρασκευή 29 Μάρτη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για τις Θέσεις και το Καταστατικό

Πρόγραμμα και καταστατικό του κόμματος αλλάζουν. Είναι το επιστέγασμα του τρόπου δράσης του κόμματος τα τελευταία χρόνια και εάν πορευτεί έτσι θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα για την πορεία και το χαρακτήρα του.

Αλλαξε η οργανωτική δομή, παραμονές του συνεδρίου, προσαρμοσμένη σύμφωνα με το προτεινόμενο καταστατικό. Αποτελεί σοβαρό καταστατικό πρόβλημα. Αποφασίζει η ΚΕ πριν το συνέδριο, εάν το συνέδριο αποφασίσει διαφορετικά τι θα γίνει;

Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, βασικό στοιχείο λειτουργίας ενός κομμουνιστικού μαρξιστικού λενινιστικού κόμματος. Οταν όμως παραβιάζεται το ένα σκέλος εις βάρος του άλλου έχουμε στρέβλωση και οδηγούμαστε στον οπορτουνισμό, αριστερό ή δεξιό ίδια είναι η κατάληξη, στη σοσιαλδημοκρατία. Ιστορικά έτσι καταγράφεται π.χ. Κοτζιάς, Παπαχρήστος - Δαμανάκη, Ανδρουλάκης στο ΠΑΣΟΚ κατέληξαν.

Με το νέο προτεινόμενο καταστατικό ενισχύεται ο συγκεντρωτισμός, περιορίζεται η θέση ευθύνης της ΚΟΒ και των μελών της.

Μπαίνει καινούριος όρος πως μέλος του Κόμματος είναι όποιος και οποία αποδέχεται την ιδεολογία του κόμματος, ενώ σωστό είναι όποιος και όποια αποδέχεται το πρόγραμμα και το καταστατικό του ΚΚΕ, η ιδεολογία εμπεριέχεται.

Αρθρο 5. Μέλος του ΚΚΕ μπορεί να ΓΙΝΕΙ και όχι ΕΙΝΑΙ όπως προτείνεται εκτός και αν μπαίνει για να δικαιολογηθεί η ανακαταγραφή.

Αρθρο 6. Πρότασή μου Μέλη του ΚΚΕ γίνονται εργάτες, εργαζόμενοι, αγρότες, πρωτοπόροι επιστήμονες - διανοούμενοι (Ρίτσος, Βάρναλης, Μπρεχτ, κλπ.), ΕΒΕ που συμμετέχουν ενεργά στην ταξική πάλη. Εργάτριες, νοικοκυρές, φοιτητές, σπουδαστές, όπως και οι άνεργοι νοείται ότι ανήκουν στους παραπάνω.

σελ 54. «το ΚΚΕ... θεμελιώδεις αρχές για ένα επαναστατικό εργατικό Κομμουνιστικό κόμμα». Με προβληματίζει ο όρος εργατικό (σαν τι άλλο θα μπορούσε να είναι ένα κομμουνιστικό κόμμα). Μη δούμε στην πορεία και προσθήκη Εργατικοκομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.

Το αποτέλεσμα των εκλογών αναδεικνύει τη πορεία του κόμματος τα τελευταία χρόνια, αντανακλά τους περιορισμένους δεσμούς του κόμματος με οπαδούς, φίλους, την εργατική τάξη και γενικότερα την κοινωνία. Είναι και αποτέλεσμα της ταύτισης της τακτικής με την στρατηγική. Η τακτική -γι' αυτό και λέγεται έτσι- είναι ο τρόπος, η μέθοδος και η τέχνη επαφής με τις μάζες, για να μπορούμε να τους οδηγούμε προς το στρατηγικό μας στόχο.

Δε συμφωνώ ότι ήταν πρωτόγνωρες οι συνθήκες των εκλογών. Πρωτόγνωρες ήταν αμέσως μετά το 1991. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη δυσχερή κατάσταση που βρέθηκε το κόμμα, τόσο με τη διάσπαση όσο και με τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών. Ομως έχοντας πίστη στα ιδανικά και τις αρχές μας για την κοινωνία που οραματιζόμαστε αναπτύχθηκε το κόμμα και καθήλωσε τους οπορτουνιστές.

Αντίθετα, τώρα που είναι πιο ευνοϊκές οι συνθήκες, έχουμε αδυνατίσει οργανωτικά, συνδικαλιστικά και σε επιρροή στη νεολαία.

Οι δηλώσεις «εμείς δεν είμαστε αριστερά», ή «δε μας νοιάζουν τα ποσοστά και 2% να πάρουμε στις εκλογές» ή όπως αντίστοιχα αναπαρήγαγαν στελέχη μας στα συνδικάτα ή «ότι υπάρχουν κοινοβουλευτικές αυταπάτες στις δυνάμεις μας». Εσπρωξαν τον κόσμο μας προς τη σοσιαλδημοκρατία, στον Σύριζα.

Ο αριστερός ήταν συνυφασμένος - ταυτισμένος (και σωστά ήταν) με το ΚΚΕ. Γι' αυτό και οι οπορτουνιστές παρά την ολόπλευρη στήριξη του συστήματος, όλα τα προηγούμενα, χρόνια ήταν καθηλωμένοι. Οπως λάθος ήταν οι δηλώσεις στελεχών μας για το κίνημα της πατάτας.

Το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου ήταν προκαθορισμένο πριν από τις εκλογές της 6 Μάη από την τακτική μας.

Για τη μη συμμέτοχη μας στην κυβέρνηση της αστικής διαχείρισης προφανώς και δεν μπορούσαμε να πάμε σε μία τέτοια κυβέρνηση, γιατί είχαμε πρόγραμμα που έλεγε κυβέρνηση αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική. Υπήρχαν τέτοιες πολιτικές δυνάμεις; ΟΧΙ, ήταν τέτοια πολιτική δύναμη ο Σύριζα; ΟΧΙ. Γι' αυτό κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη, αυτονόητο ήταν. Δώσαμε τη δυνατότητα με τα λάθη μας να δημαγωγούν για κυβέρνηση της αριστεράς, στην ουσία πήγαμε και πάμε απολογητικά

Με βάση τις αποφάσεις των Συνεδρίων, για χρόνια, δίναμε τη μάχη ιδεολογικοπολιτικά, για το ΑΑΔΜ, απέναντι στο ΝΑΡ και το μ.λ. για το αντικαπιταλιστικό τους μέτωπο και τώρα τους ανοίγουμε την πόρτα. Αν ήταν η θέση μας οπορτουνιστική οφείλει η ηγεσία, που παραμένει η ίδια, να απολογηθεί πραγματικά και όχι τα μέλη.

Με τις Θέσεις δίνουμε έμφαση σε «ανύπαρκτη» κατάσταση για να καλύψουμε τα λάθη μας. Κοινοβουλευτικές αυταπάτες δεν ξέρω σε ποιο βαθμό υπάρχουν, αλλά τα όποια αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν ένα μέρος του βαθμού επιρροή μας στη κοινωνία.

Και για να φτάσεις στο σημείο το ΠΟΙΟΣ - ΠΟΙΟΝ πρέπει το κόμμα να είναι δυνατό, να είναι στις μάζες δυνατά, να συμμετέχει ενεργά και δραστήρια και η επιρροή του να είναι πολλαπλάσια από την οργανωτική του δύναμη. Η εμπειρία της πολιτικής συνεργασιών του κόμματος δημιούργησε το λαοπρόβλητο ΕΑΜ και τη ΘΡΥΛΙΚΗ ΕΠΟΝ και από κει ξεπήδησε η εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, δεν ήταν η δημιουργία τους λάθος.

Λαθεμένες ήταν οι μετέπειτα επιλογές της ηγεσίας, Βάρκιζα κλπ. και η καθυστέρηση στη δημιουργία τακτικού στρατού. Φοβάμαι ότι θα χαρίσουμε σε άλλους την ένδοξη ιστορία του κόμματος. Και με ανησυχεί αυτό από απόψεις ότι «Κομμουνιστικό Κόμμα έχουμε μετά το 1991 και ότι την προηγούμενη περίοδο το Κόμμα ήταν οπορτουνιστικό και αυτό μας καθήλωνε».


Χρήστος Μεντής
ΚΟΒ Τοπικής Διοίκησης Γιάννενα


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ