Εάν ανατρέξει κάποιος στις ελληνικές εφημερίδες του περασμένου χρόνου και διαβάσει τα σχετικά με το «σχέδιο Ανάν» ρεπορτάζ θα αποκομίσει την εντύπωση ότι η δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική επίλυση του Κυπριακού ήταν προ των πυλών. Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πανηγύριζε και θεωρούσε την πρωτοβουλία του Κ. Ανάν, ως μια ακόμη επιτυχία της εξωτερικής της πολιτικής. Η ΝΔ συμφωνούσε και στήριζε την κυβερνητική πολιτική. Η ηγεσία του ΣΥΝ θεωρούσε καλό το σχέδιο, ως βάση διαπραγμάτευσης και έθετε την ανάγκη κάποιων βελτιώσεων, ενώ έκανε κριτική στο ΚΚΕ, για τις εθνικιστικές και απομονωτικές τάσεις του. Οι αναλυτές και αρθρογράφοι αναλίσκονταν στην ανάδειξη της... μεγάλης και, ίσως, μοναδικής ευκαιρίας, που βρισκόταν μπροστά στην Κύπρο, να ενταχθεί ενωμένη στην ΕΕ την 1η Μάη του 2004, τριάντα σχεδόν χρόνια μετά το χουντικό πραξικόπημα της Αθήνας και την τουρκική εισβολή.

Σήμερα, η εικόνα έχει αλλάξει δραματικά. Το «σχέδιο Ανάν», βέβαια, δεν έχει υποστεί την παραμικρή ουσιαστική αλλαγή. Αλλαξαν, όμως, στον έναν ή άλλο βαθμό οι θέσεις όλων των προαναφερομένων. Ούτε ένας τους, όμως, δε θέλει να θυμάται τι έλεγε προ ενός χρόνου. Ούτε ένας τους δεν παραδέχεται και δε σημειώνει την επιβεβαίωση των θέσεων του ΚΚΕ. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά έχουν εξοβελίσει και τους εκπροσώπους του ΚΚΕ από οποιαδήποτε τηλεοπτική συζήτηση αφορά στις τρέχουσες, σχετικές εξελίξεις.