Από την πρώτη στιγμή της δημοσιοποίησης σημείων ή ολόκληρου του διαβόητου «σχεδίου Ανάν» - αυτού που χαιρέτισαν με πανηγυρισμούς ή έστω κάπως σεμνότερα άλλες πολιτικές δυνάμεις - το ΚΚΕ αντέδρασε. Το αρνήθηκε, το απέρριψε και προειδοποίησε καθαρά Ελληνες και Ελληνοκύπριους για το τι ελλοχεύει. Συγκεκριμένα:

- Στις 7/11/2002 η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλ. Παπαρήγα, με επιστολή της, προς τον τότε πρόεδρο της Βουλής Απ. Κακλαμάνη, ζητά την πραγματοποίηση στη Βουλή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών με θέμα τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Στην επιστολή τονίζει: «Είναι φανερό ότι έχουν πλέον δρομολογηθεί αρνητικές εξελίξεις για το μέλλον της Κύπρου στο επόμενο διάστημα που δε βρίσκονται στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ. Η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής της Κοπεγχάγης με τη λήψη απόφασης για την ένταξη νέων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ενωση που αφορά και την Κύπρο, σε συνδυασμό με την αναμενόμενη κατάθεση του σχεδίου λύσης από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, και την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ που εντείνουν τις πιέσεις τους, δημιουργούν έντονες ανησυχίες και προβληματισμούς για τη λύση που προωθείται».

- Στις 11/11/2002 δημοσιοποιείται ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ: «Το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο είναι απαράδεκτο, άδικο και εξαιρετικά επικίνδυνο για το άμεσο μέλλον, εφ' όσον υιοθετηθεί. Αποτελεί τορπίλη στα δικαιώματα του ελληνοκυπριακού και του τουρκοκυπριακού λαού να ζουν σε μια χώρα με ενιαία κυριαρχία και προσωπικότητα. Είναι μια μη λειτουργική Συνομοσπονδία. Ο ΓΓ του ΟΗΕ παρουσίασε ένα κοστούμι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και των ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ, που πετάει στο καλάθι των αχρήστων όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ για το Κυπριακό. Οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης είναι πελώριες. Το ίδιο και όσων καλλιέργησαν στο λαό εφησυχασμό για τη δήθεν δίκαιη λύση, που θα δινόταν στο Κυπριακό μέσω της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ».

- Στις 13/11/2002, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ εκδίδει ανακοίνωση. Υπογραμμίζει ότι το σχέδιο στηρίζεται στην απόφαση της «Ομάδας των 8» πιο ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών στις 20 Ιούνη του 1999 στην Κολωνία για το Κυπριακό. Εκεί καλούνταν «τα δύο μέρη» να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με ανοιχτή την ατζέντα και «χωρίς προϋποθέσεις». Επιπροσθέτως, γινόταν η αναφορά ότι, για την επίτευξη λύσης, τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ «θα παίρνονταν απλώς υπόψη», αντί αυτά να αποτελούν τη βάση της λύσης. Το ΠΓ υπενθυμίζει ότι σ' αυτά τα πλαίσια κινήθηκαν από τότε και οι δηλώσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, ο οποίος στις 12/9/2000 έφτασε να μιλήσει και για την «πολιτική ισότητα» των δυο μερών.

Στην ανακοίνωση επισημαίνονται οι ιστορικές ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και οι τεράστιες ευθύνες όσων πολιτικών δυνάμεων της χώρας συνέβαλαν στη δημιουργία κλίματος εφησυχασμού του λαού, αποκρύβοντας τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετώπιζε η Κύπρος και όλος ο λαός της από την επέλαση της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην περιοχή.

Τέλος, υπογραμμίζει ότι το σχέδιο αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για διαπραγμάτευση και καλεί το λαό και τη νεολαία να κινητοποιηθεί μαζικά και να εκδηλώσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στα τελεσίγραφα και στην υπαγόρευση λύσεων από τους ιμπεριαλιστές, σε βάρος της Κύπρου και του λαού της.

- Την ίδια μέρα παραχωρεί συνέντευξη Τύπου η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλ. Παπαρήγα. Δηλώνει χαρακτηριστικά: «Για μας, η πρόταση Ανάν, ο κορμός της, δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση. Βεβαίως, είναι άλλο πράγμα, συζητήσεις θα γίνουν, διαπραγματεύσεις θα γίνουν, αλλά το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο κορμός και η βάση πάνω στην οποία εδράζεται το σχέδιο. Πρόκειται για μια συγκαλυμμένη, κατά τη γνώμη μας, συνομοσπονδία συγκαλυμμένης διχοτόμησης».

Η Αλ. Παπαρήγα τονίζει ότι «δεν μπορεί να είναι βιώσιμο το σχήμα και δεν ξέρω αν υπάρχει στην ιστορία της διαμόρφωσης των κρατών τέτοιο σχέδιο κράτους».

Διορατικά στη συνέντευξη επισημαίνεται και η εξής παράμετρος: «Ακούμε από πολλούς, ακόμη και παράγοντες της κυβέρνησης, ότι "ναι, υπάρχουν προβλήματα δυσλειτουργίας, υπάρχουν αγκάθια". Αυτό πια ομολογείται. Γιατί δεν είναι δυνατόν να κρύβεται. Ποιο είναι όμως το αντιστάθμισμα σε αυτά τα αγκάθια; Το κοινοτικό κεκτημένο.

»Δεν ξέρω, στην εποχή που ζούμε, ιδιαίτερα τα τελευταία 10 χρόνια, έχουμε όλοι καταλάβει ότι κανένα κεκτημένο δεν είναι κεκτημένο. Ποια κεκτημένα της ανθρωπότητας, σε μια ολόκληρη διαδικασία, παραμένουν κεκτημένα; Μας μιλούν πολύ περισσότερο για το κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο φέρνει τη σφραγίδα της ανισότητας, της ανισομετρίας, της εξάρτησης, όλα αυτά φέρνει και το κοινοτικό κεκτημένο.

»Να πούμε και κάτι άλλο; Ακόμη και αν υπάρχει ένα θετικό κεκτημένο μέσα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, ποιος μας λέει ότι αύριο θα παραμείνει κεκτημένο; Αύριο με τη διεύρυνση, με την όξυνση των αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων, με τις εξελίξεις που έχουμε παγκόσμια και στον οικονομικό και στο στρατιωτικό τομέα, ποιος μας λέει ότι δε θα υπάρχει αναθεώρηση, είτε με τη σφραγίδα της νομιμότητας, είτε και ντε φάκτο και των όποιων κεκτημένων;».