Εάν πούμε «ναι» στο σχέδιο Ανάν, δεχόμαστε μια άδικη και μη λειτουργική, ουσιαστικά διχοτομική λύση, η οποία, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε νέα, ίσως και μεγαλύτερα προβλήματα από τη μια και από την άλλη θα αποτελέσει τον οδηγό για ανάλογη αντιμετώπιση των προβλημάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, κλπ. Εάν πούμε όχι, τότε θα διαταράξουμε τις σχέσεις μας με τον ΓΓ του ΟΗΕ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ενδεχομένως, να υπάρξει μια «ντε γιούρε» διχοτόμηση με αθρόα αναγνώριση του ψευτοκράτους κλπ, κλπ.

Αυτά είναι τα διλήμματα, τα οποία απασχολούν τις μέρες αυτές τους διάφορους αναλυτές. Και όλοι καλούν σε ψυχραιμία και νηφαλιότητα, σε προσεκτική και αντικειμενική εξέταση των υπέρ και κατά κλπ, κλπ. Και δε διαφωνεί κανένας, βέβαια, με τις εκκλήσεις ψυχραιμίας και νηφαλιότητας, αλλά η ουσία δεν αλλάζει: Η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα οδήγησε το Κυπριακό σ' ένα τραγικό αδιέξοδο και, τώρα, καλούνται οι πάντες και, πρωτίστως, οι Κύπριοι, να επιλέξουν τη... μικρότερη καταστροφή. Κι όταν λέμε ακολουθούμενη πολιτική δεν εννοούμε μόνο τη συμφωνία του Φλεβάρη στη Νέα Υόρκη, η οποία δρομολόγησε τις τελευταίες εξελίξεις. Η συμφωνία αυτή ήταν το τελευταίο, αλλά όχι και το μοναδικό βήμα της πολιτικής αυτής.