Πέμπτη 27 Μάη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Πάμε καλά σύντροφοι; Καλά πάμε. Μπορούμε καλύτερα; Και βέβαια μπορούμε!

Συμφωνώ με τις Θέσεις. Μερικές σκέψεις για το τρίτο κείμενο.

Πριν καταθέσω τις σκέψεις μου, πρέπει να πω ότι πριν 74 μέρες, στις 13-02-2021, είχα στείλει ένα μικρό μήνυμα, που το είχα ονομάσει «επισήμανση για το τρίτο κείμενο» και όπου είχα παραθέσει μια, κατά τη γνώμη μου, ορθότερη διατύπωση του πίνακα 12, στη Θέση 10. Δεν είχαν περάσει πολλές μέρες και δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από μέλος της ΚΕ, που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, εξηγώντας μου πώς πρέπει να διαβάζεται ο πίνακας.

Πρέπει να πω ότι αισθάνθηκα πολύ περήφανος που σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ασχολήθηκε η Επιτροπή Διαλόγου και με ενημέρωσε άμεσα. Κατάλαβα βέβαια πού ήταν το λάθος μου στην ανάγνωση του πίνακα, αλλά πρέπει να επισημάνω ότι ακόμα κι έτσι ο πίνακας είναι μάλλον δυσνόητος στον απλό αναγνώστη. Και θεωρώ ότι θα ήταν καλύτερα αν στην πρώτη στήλη, αντί να γράφει «Εως», έγραφε «Από-Εως» και βέβαια η στήλη διαμορφωνόταν ανάλογα, έτσι όπως είχα προτείνει σ' εκείνο το πρώτο μήνυμα. Για παράδειγμα, η πρώτη γραμμή του πίνακα θα ήταν στη σειρά «Από-Εως» / «% Ανδρες» / «% Γυναίκες»:

0-250 / 9.59 / 10.37

η δεύτερη:

251-500 / 12.02 / 15.09

η τρίτη:

501-750 / 16.96 / 21.12

κ.ο.κ.

Μ' αυτόν τον τρόπο θα ήταν πιο ευανάγνωστος και βέβαια πιο κατανοητός στον μελετητή των Θέσεων, αφού θα καταλάβαινε άμεσα σε ποιο ποσοστό μισθωτών ακριβώς αντιστοιχούν τα σχετικά μισθολογικά κλιμάκια, χωρίς να χρειάζεται να κάνει προσθαφαιρέσεις για να το βρει.

Θα τονίσω ότι μετά από πολλά χρόνια, βλέπουμε επιτέλους σε κείμενο Θέσεων για Συνέδριο του Κόμματος τόσο εμπεριστατωμένη και αναλυτική παρουσίαση της ταξικής διάρθρωσης της ελληνικής κοινωνίας, στοιχείο που ασφαλώς θα βοηθήσει σημαντικά στη διαμόρφωση της πολιτικής μας, στη χάραξη σωστών αποφάσεων και συνολικά στις εργασίες του Συνεδρίου, έστω κι αν κάΘποια στοιχεία του έχουν αντληθεί από την ΕΛΣΤΑΤ.

Στη Θέση 1 επισημαίνεται η αδυναμία της ηγεσίας του Κόμματος να πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη δουλειά στην εργατική τάξη. Είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα η αυτοκριτική της ΚΕ γι' αυτήν την αδυναμία, αλλά θα περίμενα να δοθεί και μια εξήγηση. Τι έφταιξε δηλαδή και δεν έγινε η Συνδιάσκεψη; Ηταν η πανδημία; Ηταν άλλες αδυναμίες; Τι ήταν, τελικά;

Παρ' όλα αυτά, το καθήκον για την πραγματοποίησή της είναι παραπάνω από επιτακτικό τώρα. Κάποια στιγμή ΟΛΟΚΛΗΡΟ το Κόμμα θα πρέπει να μπει μπροστά, αρχικά στο ξεκαθάρισμα του συνδικαλιστικού κινήματος, ειδικά σε επίπεδο τριτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων, για να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι από το απόστημα του εργοδοτικού συνδικαλισμού (σε όσο γίνεται μεγαλύτερη έκταση) και να μπουν οι βάσεις για την ανασύνταξή του. Και σε αυτό το καθήκον δεν περισσεύει κανένα μέλος, κανένας οπαδός, κανένας φίλος, ανεξάρτητα από τον τομέα απασχόλησής του, ανεξάρτητα αν είναι χρεωμένος με άλλα καθήκοντα, ανεξάρτητα αν είναι εν ενεργεία ή συνταξιούχος και ανεξάρτητα αν είναι μισθωτός ή αυτοαπασχολούμενος ή ΕΒΕ ή αγρότης. ΟΛΟΚΛΗΡΟ το Κόμμα πρέπει να μπει ενεργά σε αυτό το καθήκον και ο καθένας να βοηθήσει από την πλευρά όπου και όσο μπορεί. Ακόμα και μια κουβέντα στον συνάδελφο, στον γείτονα, στον ξάδελφο ή στον ανιψιό, στον κουμπάρο, θα είναι ένα λιθαράκι σε αυτόν τον αγώνα και σε αυτό το καθήκον.

Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος. Ποτέ δεν ήταν, άλλωστε. Απέναντί μας έχουμε τις οργανωμένες δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που στηρίζονται από την άρχουσα τάξη, και αυτό πρέπει πάντα να το έχουμε κατά νου. Ομως, ακόμα και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες υποχώρησης, έχουμε φωτεινά παραδείγματα για το τι μπορεί να πετύχει ένας αγώνας. Ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών, οι αγώνες των ναυτεργατών σε συνθήκες πολιτικής επιστράτευσης, οι αγώνες άλλων εργαζομένων, που κάποιοι κιόλας στέφθηκαν με μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες (π.χ. υπογραφή ΣΣΕ), οι πρόσφατοι αγώνες των υγειονομικών, που αψήφησαν την καταστολή και τη λοιδορία και έδειξαν σε ολόκληρο τον λαό γιατί πρέπει να διεκδικεί και να μη φιμώνεται, και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, είναι βαριά παρακαταθήκη.

Σήμερα έχουμε την πείρα, είμαστε εξοπλισμένοι πολύ καλύτερα ιδεολογικά, δεν μας λείπει η επαναστατική θεωρία, δεν μας λείπει το Πρόγραμμα. Ενα γενναίο άνοιγμα προς όλους τους εργαζόμενους (και τους άνεργους) είναι πρώτιστό μας καθήκον.

Αλλωστε, είμαστε Κόμμα της Εργατικής Τάξης, η φωτισμένη πρωτοπορία της. Ας το αποδείξουμε.


Παναγιώτης Μελάς
Συνταξιούχος ναυτεργάτης


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ