Πέμπτη 27 Μάη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Σύντροφοι οι φορτούνες και οι μπόρες είναι μπροστά μας

Με αφορμή τα κείμενα των Θέσεων του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, θα ήθελα κι εγώ να σταθώ σε κάποια σημεία. Μελετάμε σε ποια κατάσταση είναι το Κόμμα, έτσι ώστε να μπορούμε να εκτιμήσουμε την δουλειά μας τα προηγούμενα χρόνια και να δούμε τι κρατάμε και τι πετάμε από αυτά. Ενα στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε είναι η δουλειά που έκανε το Κόμμα μετά την αντεπανάσταση, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα προσωρινό πισωγύρισμα έχοντας ήδη περάσει 30 χρόνια. Μέσα σε αυτά τα χρόνια δουλέψαμε θαρρετά και δεν βολευτήκαμε σε μερεμέτια, δεν βολευτήκαμε στην απλή μας επιβίωση μετά την αντεπανάσταση. Δουλέψαμε καινοτόμα για να καταφέρουμε να δούμε τι έφταιξε στα σπλάχνα, καταφέραμε να πετάξουμε από το σβέρκο μας ως κόμμα τις θεωρίες των σταδίων, φτιάξαμε νέο Πρόγραμμα, γενικά σκαλίσαμε τα λάθη μας και καλά κάναμε, γιατί αν δεν το κάναμε δεν θα είμαστε επαναστάτες.

Ολη αυτή η δουλειά έγινε μέσα σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες για το Κόμμα μας, τις δυσκολότερες όπως εκτιμάμε αν λάβουμε υπόψη και την κατάσταση στο ΔΚΚ, όπου επικρατεί η αντίληψη της συμμετοχής σε αστικές κυβερνήσεις, που αυτό τελικά καθορίζει τη στρατηγική Συμμαχιών που αναπτύσσουν και το Πρόγραμμά τους και έχει οδηγήσει και αυτό ως αιτία στο να μην υπάρχει ανασυγκρότηση στο βαθμό που θα έπρεπε και θα ήταν εφικτό.

Ο λόγος που το ΚΚΕ διατήρησε και ανέπτυξε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ήταν όλη αυτή η δουλειά που έγινε, αλλά και η ανάπτυξη ισχυρών δεσμών με την εργατική τάξη της χώρας μας. Στόχος μας λοιπόν είναι όλες αυτές τις επεξεργασίες να τις δέσουμε με την καθημερινή πάλη, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στους χώρους δουλειάς, στα σχολειά, στις γειτονιές μας, παντού. Αλλιώς θα είναι μια ρόδα που θα γυρίζει στον αέρα.

Προσπαθούμε στις εκτιμήσεις του 1ου κειμένου και τις αναλύσεις του 2ου να τους βάλουμε καθήκοντα και στόχους για να αυξήσουμε τη συμμετοχή στη ταξική πάλη. Στην προσπάθειά μας αυτή πρέπει να δούμε τι κρατάμε και τι πετάμε από την ΚΕ έως τις ΚΟΒ. Θετική πείρα αποκτήσαμε από τις πρωτοβουλίες μεγάλης έκτασης στο κίνημα όπως η μάχη που δόθηκε μπροστά στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ και σε άλλα β'βάθμια συνδικαλιστικά όργανα, η οποία μάχη άνοιξε το ζήτημα του προσανατολισμού του κινήματος, τη μελέτη των μηχανισμών του αστικού κράτους, το πώς εξελίσσεται σε αυτές τις συνθήκες ο κοινωνικός εταιρισμός και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός. Καταφέραμε να κάνουμε γενικές απεργίες χωρίς απόφαση της ΓΣΕΕ, κάτι που δείχνει πως ο ταξικός πόλος τραβάει μπροστά και πολύ καλά κάνει, αλλά πρέπει να μας απασχολήσει πως όλη αυτή η τιτάνια προσπάθεια θα αγκαλιαστεί και θα απασχολήσει όλους τους εργαζόμενους.

Αποτελεί άμεσο καθήκον να καταφέρουμε να κινητοποιούμε κόσμο, να μαζικοποιήσουμε το κίνημα και τα σωματεία ακόμα και εκεί που είμαστε μειοψηφία, να κάνουμε τα σωματεία και τα ΔΣ τους επιτελεία μάχης και κάστρα αγώνα που θα δίνουν αγώνα σε αντιμονοπωλιακή και αντικαπιταλιστική γραμμή. Αυτό το ζήτημα της στρατηγικής και της γραμμής πρέπει να μπαίνει μετά από σωστή επεξεργασία κατά χώρο και κατά κλάδο, αφού έχουμε αφουγκραστεί τον κόσμο και έχουμε εικόνα τι τους προβληματίζει, «τι έχουν στο κεφάλι τους». Να μην αφήνουμε κανένα κενό στη δράση μας, γιατί όπου μείνει κενό θα το καλύψουν είτε οι αστοί είτε οι οπορτουνιστές.

Σε αυτή μας την προσπάθεια θα δεχτούμε μεγάλη πίεση από την λογική του μικρότερου κακού, του άμεσου «πάμε εδώ και τώρα», που είναι η βάση για την ενσωμάτωση και τη διαχείριση για λύσεις εδώ και τώρα. Υπάρχει έδαφος για τέτοιες λαθεμένες αντιλήψεις μπροστά στην απογοήτευση και στην ανυπομονησία.

Για να μπορέσουμε λοιπόν να ανταποκριθούμε σε αυτά τα σύνθετα καθήκοντα πρέπει να μετατρέψουμε τις ΚΟΒ σε κολεκτίβες, να γίνουν ζωντανά μελίσσια όπου παρά τις δυσκολίες θα καταφέρνουμε να προχωράμε τη δουλειά μας σε όλους τους δείκτες για την πραγμάτωση των στόχων μας, δηλαδή της ανασύνταξης του κινήματος, της ολόπλευρης και διακριτής ισχυροποίησης του Κόμματος, για να μπορέσουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο της δουλειάς μας και να καταφέρουμε να βάλουμε τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις. Εδώ αναδεικνύεται και ο ρόλος του Γραμματέα και του Γραφείου αλλά και πώς τα υπόλοιπα κ.μ. θα βοηθάμε τον Γραμματέα και το Γραφείο.

Οσον αφορά τη διάταξη των μελών μας, να πάρουμε όλα τα μέτρα για να μην καταφέρουν να μας πετάξουν έξω από χώρους δουλειάς ως Κόμμα και αυτό μπορεί να συμβεί με δύο τρόπους, με ανάπτυξη και ισχυροποίηση δεσμών με συναδέλφους μέσα από τη μαζική δουλειά στο κίνημα και με την ανάπτυξη εφεδρειών μέσω νέων στρατολογιών και προσλήψεων σ/φ σε χώρους στρατηγικής σημασίας.

Εκτιμάμε πως η αντεπανάσταση αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη μεταβολή του βαθμού οργάνωσης και πρέπει να πάρουμε μέτρα. Οπως λοιπόν τα προηγούμενα χρόνια η εργατική τάξη έβλεπε τα επιτεύγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού και αποτελούσε κρίσιμο στοιχείο στη διαπάλη, αυτό πρέπει να αναζωπυρωθεί και πάλι. Να γίνει δηλαδή μια προσπάθεια ως ΚΟΜΜΑ από τα αρμόδια τμήματα της ΚΕ και των ΤΕ να προπαγανδιστούν και να γίνουν γνωστά αυτά τα επιτεύγματα κατά χώρο και κατά κλάδο. Μια τέτοια δουλειά ταυτόχρονα θα υπερασπίζεται τον σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στον 20ό αιώνα, χωρίς φτιασιδώματα, αλλά θα αποτελέσει όπλο στη διαπάλη κόντρα στη μοιρολατρία και τις χαμηλές απαιτήσεις, θα ξεκαθαρίσει το τοπίο ότι μέσα στο κίνημα υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης, ή για το κεφάλαιο ή για τον λαό, που δεν θα συναντηθούν ποτέ.

Με επεξεργασμένο σχέδιο να δούμε πως θα αντιπαλέψουμε το φαινόμενο της πολυδιάσπασης του εργατικού κινήματος σε Α'βάθμιο και Β'βάθμιο επίπεδο, όπου εργοδοσία και αστικές κυβερνήσεις αξιοποιούν στο έπακρο με όπλο τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό όλων των αποχρώσεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ, ακόμα και φασίστες. Καλή καθοδηγητική και οργανωτική δουλειά με σωστή διάταξη κ.μ., να παλέψουμε για ενιαία κλαδικά συνδικάτα και ομοσπονδίες.

Πρώτιστο καθήκον αποτελεί η ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική αναβάθμιση μαζί με τη γενίκευση και τη μεταφορά της πείρας στη νέα γενιά στελεχών και κ.μ., για να απλώσουμε τη δουλειά μας και να μαζέψουμε τους καρπούς της, με την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος, για να βάλουμε τη σφραγίδα μας. Προχωράμε με περηφάνια και αισιοδοξία ως μέλη ενός τέτοιου επαναστατικού κόμματος ακόμα πιο πεισμένοι πως θα τα καταφέρουμε.


Μάρκος Μπεκρής
Μέλος της Τομεακής Επιτροπής Μεταφορών Αττικής του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ