• Με τα κονδύλια της ΕΕ οι αγρότες παίρνουν επιδοτήσεις, οι παιδικοί σταθμοί δέχονται παιδιά μέσω ΕΣΠΑ, χρηματοδοτούνται έργα και υποδομές. Δεν τα βλέπει αυτά το ΚΚΕ, που είναι ενάντια στην ΕΕ;

Πού πάνε όμως αυτά τα λεφτά και με τι κριτήριο; Οχι βεβαίως για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά για να στηρίξουν την καπιταλιστική κερδοφορία μέσα από διάφορους δρόμους.

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Σε πρόσφατη Εκθεση του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με «την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την Ελλάδα» αναφέρεται το πού κατευθύνονται τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (ΕΔΕΤ): «Το 63% του συνόλου των πληρωμών (...) αφορούσε ενισχύσεις για επιχειρήσεις και επιχειρηματικά σχέδια, συμβάλλοντας άμεσα στην κερδοφορία των επιχειρήσεων και τη μείωση του επιχειρηματικού κινδύνου (...) το δε 37% αφορούσε δράσεις κρατικών ενισχύσεων για έργα υποδομών», που - και πάλι βέβαια - έχουν ανάγκη οι μεγάλοι όμιλοι για τη διευκόλυνση της δράσης και της κερδοφορίας τους. Τα κονδύλια αυτά έρχονται μαζί με «οδηγίες χρήσης», για να αποτελέσουν «μαγιά» για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και παράλληλα λειτουργούν ως «πολιορκητικός κριός» για να προχωρήσουν μια σειρά από αντιδραστικές αλλαγές και αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

-- Η αντεργατική επίθεση εντάθηκε, αφού ένα μεγάλο μέρος των κονδυλίων αυτών κατευθύνεται άμεσα στη στήριξη των αλλαγών στο εργασιακό τοπίο που αυξάνουν την εκμετάλλευση (διεύρυνση της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας, επιτάχυνση της συγκέντρωσης σε τομείς της παραγωγής κ.λπ.). Στην Τοπική Διοίκηση, τα ευρωενωσιακά προγράμματα μεταφράζονται σε έκρηξη της «ευελιξίας», ανακύκλωση της ανεργίας, με τα 8μηνα και τους προσωρινούς εργαζόμενους, ξήλωμα εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ. Δεν αξιοποιούνται δηλαδή για να καλυφθούν αναγκαίες θέσεις εργασίας με σταθερές εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα.

-- Χιλιάδες αγρότες ήρθαν ένα βήμα πιο κοντά στο ξεκλήρισμα, αφού οι περιβόητες επιδοτήσεις της ΕΕ υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ για παραπέρα συγκέντρωση της γης και παραγωγής σε επιχειρηματικούς ομίλους και μεγαλοαγρότες. Τα ίδια τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν ότι οι άμεσες ενισχύσεις επικεντρώνονται στις μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις και στους μεγαλοϊδιοκτήτες γης, αφού κατά μέσο όρο το 20% των δικαιούχων λαμβάνει περίπου το 80% των πληρωμών. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στην Ελλάδα, όπου το 20% των εκμεταλλεύσεων λαμβάνει το 68% των ενισχύσεων, ενώ αποκλείονται από τα δικαιώματα εκμεταλλεύσεις με λιγότερα από 4 στρέμματα και δεν καταβάλλονται ενισχύσεις που αντιστοιχούν σε ποσό μικρότερο από 250 ευρώ.

-- Χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την καταστροφή, αφού κερδισμένοι από τα «ευρωπαϊκά προγράμματα» είναι κυρίως οι μεγάλες επιχειρήσεις, που πληρούν τα κριτήρια συμμετοχής.

-- Με το ένα χέρι η ΕΕ «πρόσφερε» κονδύλια, για να στηθεί ένα δίκτυο παροχών πτωχοκομείου, και με το άλλο ξήλωνε δικαιώματα σε Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση. Δεν αποτελούν λοιπόν προγράμματα αντιμετώπισης, αλλά ανακύκλωσης της φτώχειας.

Σε ό,τι αφορά τις υποδομές, ο λαός πληρώνει με δεκάδες νεκρούς και καταστροφές στο Μάτι, στη Μάνδρα, στη Μυτιλήνη, στην Κω κ.α. την έλλειψη αντιπλημμυρικών, αντιπυρικών και αντισεισμικών έργων, αφού τα έργα αυτά δεν είναι «επιλέξιμα» στο πλαίσιο της ΕΕ, που στη λογική «κόστους - οφέλους» φτάνει να λέει ότι είναι προτιμότερο να αποζημιώνονται για τις καταστροφές οι περιοχές όπου ζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα από το να παίρνονται μέτρα πρόληψης. Στα εγκεκριμένα έργα π.χ. του ΕΣΠΑ 2014 - 2020 για την Περιφέρεια Αττικής τέτοιου είδους έργα δεν ξεπερνούν τα 30 στα συνολικά 311, ενώ κι απ' αυτά ελάχιστα υλοποιούνται.

Το ίδιο ισχύει και για το μύθο των αποζημιώσεων της ΕΕ από το «Ταμείο Αλληλεγγύης», από το οποίο με βάση τα κριτήρια αποκλείονται επί της ουσίας τα λαϊκά στρώματα ή δίνονται «συμβολικές» αποζημιώσεις. Ενδεικτικό είναι ότι στη Λέσβο για το σεισμό του 2017 τελικά δόθηκαν μετά από ένα χρόνο μόλις 1,3 εκατομμύρια ευρώ για ζημιές ύψους 54 εκατομμυρίων...