Πέμπτη 13 Ιούνη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Συνεχώς στην αντίδραση

Σε μια συγχορδία χτες, τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολιτικοί παράγοντες, με αφορμή την απαράδεκτη απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για το... «πλήγμα στη δημοκρατία». Είναι γεγονός ότι η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης, που δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία απ' ό,τι φαίνεται, ανοίγει ένα νέο αντιδραστικό δρόμο, δίνοντας τη δυνατότητα σε υπουργούς να αποφασίζουν με συνοπτικές διαδικασίες για το κλείσιμο δημόσιων οργανισμών και για την εκποίηση της περιουσίας τους. Πρόκειται για μια πράγματι αντιδραστική εξέλιξη, που όμως ελάχιστα την άγγιξαν αυτοί που έβγαζαν κορόνες για τη «δημοκρατία», καθώς προσπερνούσαν την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και στέκονταν στην πρώτη υπουργική απόφαση στο πλαίσιο αυτής της Πράξης, δηλαδή στο κλείσιμο της ΕΡΤ.

Ξαναλέμε: Είναι άκρως αντιδραστικές αυτές οι εξελίξεις. Είναι όμως πλήγμα στη δημοκρατία τους; Από το 1999 ακόμα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε χαρακτηρίσει ιδιώνυμο αδίκημα τις μαθητικές καταλήψεις και είχε στείλει μέσα σε μια νύχτα τους εισαγγελείς σε 15χρονους μαθητές που διεκδικούσαν καλύτερη Παιδεία. Κι αυτό είχε γίνει σε περίοδο υποτιθέμενης ανόδου και ευημερίας... Τα τελευταία χρόνια, που οι κυβερνήσεις προσπαθούν να διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση, οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τα άρθρα ενός νόμου, όπως αυτά των μνημονίων, που περνούν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και φέρνουν αντιδραστικά πακέτα μέτρων που μακελεύουν εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις, έχουν γίνει πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Η αστική τους δημοκρατία έχει επιστρατεύσει τρεις κλάδους εργαζομένων τον τελευταίο χρόνο, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα των εκπαιδευτικών, που επιστρατεύτηκαν απλά και μόνο επειδή σκέφτηκαν να κάνουν απεργία...

Προς τι λοιπόν η έκπληξη και οι ιαχές για τη «δημοκρατία που επλήγη»; Ετσι λειτουργεί η αστική δημοκρατία τους, στο πλαίσιο του σάπιου συστήματός τους, όπως εξελίσσεται στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Η κρίση αποκαλύπτει ακόμη πιο ανάγλυφα το πιο αντιδραστικό πρόσωπο του καπιταλισμού. Και η αστική δημοκρατία δεν τον εμποδίζει σε αυτό. Αντίθετα, του προσφέρει όλα τα όπλα, όλα τα εργαλεία, νομοθετικά και κατασταλτικά, προκειμένου να τσακίσει κατακτήσεις, να χτυπήσει το κίνημα κ.λπ. Κι αν δεν υπάρχουν π.χ. τα νομοθετικά εργαλεία, η αστική δημοκρατία φτιάχνει νόμους που τα δημιουργούν ή έρχεται έρχεται φαινομενικά σε αντίθεση καταπατώντας π.χ. παλιότερους αστικούς νόμους... Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, αυτό που έγινε με την DIGEA και τον «902». Η DIGEA είναι μια ιδιωτική εταιρεία και ο «902» είναι πελάτης της, σύμφωνα με τη νομοθεσία τους. Ομως η εταιρεία καταπάτησε κι αυτές ακόμα τις κλασικές επιχειρηματικές αρχές και έκλεισε το σήμα του πελάτη της, προκειμένου να υπηρετηθεί ο στόχος. Που ήταν να μην ακούγεται η φωνή των απολυμένων εργαζομένων της ΕΡΤ!

Κι αυτά δεν είναι έργο του ενός ή του άλλου αστικού κόμματος, της μιας ή της άλλης διαχείρισης. Είναι απόρροια των αντιφάσεων του καπιταλιστικού συστήματος, της σαπίλας του και της δυσκολίας του να διαχειριστεί την κρίση και να αναπαράγεται με τους όρους που το έκανε σε προηγούμενες φάσεις. Κανείς δε λέει ότι το κίνημα δεν πρέπει να παλεύει για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Αλλά χωρίς αυταπάτες ότι τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους τα σέβονται, ή ότι μπροστά στην αντιλαϊκή επίθεση η σωτηρία βρίσκεται στην αστική δημοκρατία και τη διεύρυνσή της.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ