Και για μια ακόμα φορά, εκ του αποτελέσματος, αποδείχτηκε πως είχε δίκιο. Ενας ανυπολόγιστος αριθμός ανθρώπων κατάκλυσε τον προαύλιο χώρο του Α` Νεκροταφείου για να δηλώσει τη συμφωνία του με αυτήν την εξόχως πολιτική πράξη.
Σύντροφοι και φίλοι ανέλαβαν να απευθύνουν τον τελευταίο χαιρετισμό σ' αυτόν τον πολύτιμο άνθρωπο, που χάθηκε πρόωρα, το απόγευμα της Κυριακής. Σ' αυτόν το μαχόμενο δικηγόρο, τον βουλευτή, τονδημοτικό σύμβουλο. Κι από κοντά ήρθαν εκεί για να τον τιμήσουν μύριοι Αθηναίοι. Στελέχη της πολιτικής, της επιστήμης, της διανόησης. Του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Εργαζόμενοι της πόλης. Μιας πόλης που υπηρέτησε με πάθος και πίστη. Πάντα με απόλυτη προσήλωση στα λαϊκά συμφέροντα.
Το φέρετρο του συντρόφου μας, σκεπασμένο με την κόκκινη σημαία, τη σημαία με το σφυροδρέπανο, έμεινε έξω από εκκλησίες και παρεκκλήσια. Δίπλα του εναλλάσσονταν ανά τετράδες οι παραστάτες. Οι πολλοί που ήθελαν να τιμήσουν και έτσι τον τρόπο που έζησε και πρόσφερε. Μπροστά η γυναίκα του Ιρις Καλκάνη και ο γιος του Βασίλης. Η Ιρις ανέβηκε στο βήμα να πει μερικά απλά λόγια για τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράστηκε τη ζωή της. Θύμισε πόσο αγάπησε τη γενέτειρά του, την Κέρκυρα, αλλά και τις υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας. Σκιαγράφησε το χαρακτήρα του: Πηγαία ευγενής, απόλυτα τίμιος, χαριτωμένος άνθρωπος, διανοούμενος. Ασπάστηκε, είπε, τα υψηλά ιδανικά του ΚΚΕ και τα υπηρέτησε, τα τίμησε και πρόσθεσε ότι θα αποτελέσει για όλους μας ελπίδα και παράδειγμα.
Η Αλ. Ζορμπαλά, εκ μέρους της ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ, σημείωσε ότι ο Λεων. Αυδής δήλωνε «παρών» σε κάθε κινητοποίηση για την υπεράσπιση του δικαίου, του αδυνάτου. «Στο πρόσωπό σου - απευθύνθηκε στο σύντροφο - συναντιέται η Αριστερά. Η Αριστερά της αμφισβήτησης, της ρήξης, της ανατροπής». Και συμπλήρωσε ότι η «Συμπαράταξη» - η συνισταμένη όπως έλεγε ο Λεωνίδας τριών δημοτικών συνδυασμών, με κοινές ανησυχίες και πρόγραμμα - αποτελεί το πρώτο βήμα και το πολιτικό υπόδειγμα για τη συγκρότηση από ταξικές δυνάμεις του αναγκαίου Μετώπου υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.
Χαιρετισμούς απηύθυναν ακόμα εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Κερκυραϊκών Συλλόγων Αττικής, της ΓΣΕΕ, της Δημοτικής Αρχής της Αθήνας, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Συνδέσμου Εξορισθέντων και ΦυλακισθέντωνΑντιστασιακών 1967-1974.
Μετά το πέρας των χαιρετισμών, οι σύντροφοι μετέφεραν το φέρετρο μέχρι τον τάφο που παραχωρήθηκε από το Δήμο Αθηναίων, ενώ η δημοτική μπάντα τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, με τη «Διεθνή» και το «Επέσατε θύματα». Μπροστά του πέρασαν εκατοντάδες Αθηναίοι για να αφήσουν πάνω από το φέρετρο ένα λουλούδι, ή ένα φύλλο του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, που ο Λεων. τόσο βοήθησε, όλα αυτά τα χρόνια, καθοδηγώντας και διαφωτίζοντας συντάκτες, άκοπα και αδιαμαρτύρητα. Και για αυτό ήταν πολλοί οι συντάκτες του «Ρ» - και όχι μόνο - που αυθόρμητα ήρθαν χτες να τον αποχαιρετήσουν. Ως σύντροφο, φίλο και δάσκαλο.
Πάνω από όλα, διακρίναμε όλους αυτούς τους εργαζομένους που ήρθαν να τιμήσουν έναν ηγέτη, πριν - τιμώντας και το παράδειγμά του - κατηφορίσουν για το κέντρο της Αθήνας, όπου το ΠΑΜΕ διαδήλωνε ενάντια στην «Παγκοσμιοποίηση».
Για την ιστορία, να καταγράψουμε ότι κατατέθηκαν 79 στεφάνια. Σε περίοπτη θέση, πάνω από το μνήμα του συντρόφου, το στεφάνι της ΚΕ του ΚΚΕ. Ξεχώρισαν τα στεφάνια της «Συμπαράταξης», της ΚΝΕ, του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», της Βουλής, του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, των υπουργών Αμυνας, ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού, των προέδρων της ΝΔ και του ΔΗΚΚΙ, του Δημοτικού Συμβουλίου Αθήνας.