Η μουσική διαδρομή ξεκίνησε με δύο «παλιούς μας» γνώριμους, την Κατερίνα Παπακωνσταντίνου και τον Δημήτρη Τσεκούρα. Τραγούδια του έρωτα και της αγάπης, μελωδίες από «δρόμους» λαϊκούς, αλλά και μπαλάντες σε ήχο ροκ και έντεχνο, πλημμύρισαν τη σκηνή. Στο μουσικό τους ταξίδι, μας αποκάλυψαν το δικό τους «Κοινό μυστικό». Ενα «Κοινό μυστικό» με λόγο, ύφος και ήχο σημερινό, μελωδίες που ισορροπούν ανάμεσα σε παραδοσιακά μοτίβα και ροκ μπαλάντα, για να συνεχίσουν το σεργιάνι τους «Μ' αεροπλάνα και βαπόρια» του Δ. Σαββόπουλου, αλλά και με τραγούδια των: Θανάση Παπακωνσταντίνου, Δήμου Μούτση, Δημήτρη Παπαδημητρίου κ.ά. «Κι ύστερα χάθηκα μακριά, χάθηκα σ' ολάνθιστα περιβόλια... χορεύοντας και τραγουδώντας...» σιγοτραγουδούσαν τα χείλη, ξέροντας πως «Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε... παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε, ονόματα και βλέμματα και δρόμους...».

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήραν οι «Κλόζερ». Ενα νεανικό σχήμα με δεκάχρονη παρουσία στο χώρο της εναλλακτικής ροκ σκηνής. Ηταν στα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν ο Βαγγέλης Παππάς (μπάσο) και ο Γιάννης Βερβέρης (ηλεκτρικές κιθάρες) ένωσαν τους μουσικούς τους δρόμους. Ακολούθησε ο Τάσος Παπαστάμου (ηλεκτρικό βιολί) και αργότερα στη συντροφιά προστέθηκε ο Γιάννης Καμπουρόπουλος (φωνή) και ο Μιχάλης Καπηλίδης (τύμπανα). Πολλά από τα κομμάτια που ακούστηκαν το βράδυ του Σαββάτου ήταν από τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος «Ιν δε μάρκετ», αλλά και από το «Σάντενλι Καμς» που κυκλοφόρησε το Μάη του 2000. «Εικόνες» και συναισθήματα, προσωπικές αναζητήσεις, «πυροδότησαν» ηλεκτρικά ξεσπάσματα και κορυφώσεις, που άγγιξαν τις καρδιές του πολυπληθούς νεανικού κοινού τους.

Ηταν λίγο μετά τις 11.30μμ, όταν το ιδιαίτερα δημοφιλές ροκ συγκρότημα «Ενδελέχεια» ανέβηκε στη σκηνή. Μέσα από τα τραγούδια του ξεχύθηκε ένας ορμητικός χείμαρρος ήχων και στίχων. Ηχος λαμπρός, όπου οι κιθάρες και το μπάσο γίνονταν πότε άξονας ηλεκτρικής τραχύτητας και πότε πηγές ακουστικού ρομαντισμού. Τραγούδια που επιβάλλουν ένταση, αλλά και ακούσματα σχεδιασμένα σε μελωδικό, ποιητικό καμβά, τα οποία μαρτυρούν βιώματα και κατάθεση διαπροσωπικής και κοινωνικής εμπειρίας. Οι: Δημήτρης Λεοντόπουλος (φωνή, ακουστική κιθάρα), Δημήτρης Μητσοτάκης (στίχοι, τύμπανα, φωνητικά), Γιώργος Κουλούρης (μπάσο), Παναγιώτης Κατσιμάνης (κιθάρες, φωνητικά) και Θανάσης Ταμπάκης (κιθάρες, πλήκτρα), μας ταξίδεψαν χτες «στα κάστρα της κιθάρας», επιχειρώντας μια «Βουτιά από ψηλά» σε «μολυβένια θάλασσα» για να καταλήξουν στις «Χάρτινες σαΐτες». Επάξιοι συνοδοί τα εκατοντάδες νεανικά χείλη, που ένωσαν τις φωνές τους, όταν «παίρνει ο άνεμος φωτιά και σαν ομίχλη αγκαλιάζει το φεγγάρι».

Οι φίλοι της ροκ μουσικής κατέκλυσαν από νωρίς το βράδυ της Παρασκευής τη Νεανική Σκηνή του Φεστιβάλ, εκεί όπου κάθε χρόνο ροκ συγκροτήματα και γνωστοί τραγουδοποιοί της νέας γενιάς «συνομιλούν» με ροκ, τζαζ και σύγχρονους ήχους. Η αρχή έγινε με το νεανικό συγκρότημα «Λάθος εποχή» και επί μια ώρα θεατές και μουσικοί απολάμβαναν γνωστά τραγούδια της ελληνικής ροκ σκηνής.

Πιστός στο ραντεβού του τα τελευταία χρόνια, ο Μίλτος Πασχαλίδης πήρε τη σκυτάλη για την επόμενη μουσική διαδρομή. Ο Μίλτος Πασχαλίδης, βιώνοντας και ο ίδιος το πρόβλημα της Ημέρας Ποδηλάτου, ερχόμενος στο Φεστιβάλ, ευχήθηκε στους νέους «πάντα στους δρόμους. Και όχι γιατί δε θα υπάρχουν αυτοκίνητα, αλλά γιατί θα υπάρχουν αιτήματα» και τους αφιέρωσε το «όσο τα πόδια μου κρατούν/ στο δρόμο θα με βγάζουν». Οσα «παραμύθια με λυπημένο τέλος» κι αν μας πει, ο Μίλτος Πασχαλίδης , οι φίλοι του «με τη λαχτάρα στην καρδιά» και «δυο λόγια μεθυσμένα» βάζουν «φωτιά» σε ό,τι τους πληγώνει, ταξιδεύουν αναζητώντας την «Ιθάκη» και δραπετεύουν σ' αυτά που τους ανήκουν. Στα όνειρά τους και στους αγώνες τους. Με ταξιδευτή τη γνώριμη προσωπική του μουσική γραμμή και τον ευαίσθητο στίχο του βαδίσαμε σε δρόμους της καρδιάς. Αλλωστε «ό,τι μας δένει απ' τα παλιά» είναι «οι κακές συνήθειες», αλλά και τα νέα μουσικά και στιχουργικά του «βλέμματα», κι εμείς που ζούμε «πάντα εδώ» παραδοθήκαμε για άλλη μια φορά στο «ρυθμό» του.

Μετά τον Μίλτο Πασχαλίδη και για μια ώρα οι ρυθμοί «παραδόθηκαν» στους «Ακκέστορες», οι οποίοι ξεσήκωσαν τους νέους που δεν αρκέστηκαν να χορεύουν κάτω από τη σκηνή. Κάποιοι πιο θερμόαιμοι ανέβηκαν για λίγο στη σκηνή και τραγούδησαν μαζί τους. Το πρόγραμμά τους περιλάμβανε τραγούδια από το ελληνικό και ξένο ροκ ρεπερτόριο.

Το πρόγραμμα της Παρασκευής για τη Νεανική Σκηνή έκλεισε με το ελληνικό ροκ συγκρότημα «Σεπτέτο Ανθών». Ενα συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1991, από μια ομάδα μαθητών τότε. Οι: Μάνια Ασλάνογλου (φωνητικά), Κώστας Μπόρσης (κρουστά), Δημήτρης Μπόρσης (ηλεκτρικό μπάσο), Κώστας Μιχήλης (ηλεκτρική κιθάρα), Μάκης Δρόσος (ρυθμική κιθάρα), παρουσίασαν ένα πρόγραμμα, βασισμένο πάνω στον αυτοσχεδιασμό. Αλλωστε, ο αυτοσχεδιασμός χαρακτηρίζει τη δουλιά του «Σεπτέτο Ανθών» και την εμπειρία του πάνω στη σκηνή. Στα μελωδικά κομμάτια που ακούστηκαν, οι στίχοι είναι γραμμένοι από την ομάδα (Μάνια, Δημήτρης), όπως και η μουσική.