Οχι μόνο δεν τρομοκρατούνται οι μαθητές της Θεσσαλίας, αλλά συνεχίζουν πιο δυναμικά τον αγώνα τους. Καθημερινά προστίθενται και νέα σχολεία σε αυτά που βρίσκονται υπό κατάληψη και ο συνολικός τους αριθμός ξεπερνά τα 50 σε όλη την περιοχή (25 στη Μαγνησία, 11 στη Λάρισα, 4 στην Καρδίτσα και 10 στα Τρίκαλα). Ο μαθητικός αγώνας συγκινεί και συγκλονίζει το λαό της Θεσσαλίας. Το δείχνει αυτό η έκφραση της συμπαράστασης από πλήθος μαζικούς φορείς της περιοχής.

Η βρώμικη επιχείρηση της κυβέρνησης, να μετατρέψει τους διευθυντές των σχολείων σε "χαφιέδες" της εισαγγελίας και της αστυνομίας και σε παιδονόμους των μαθητών, προκαλεί πολλές αντιδράσεις. Χαρακτηριστική και πολύ σημαντική, απ' αυτή την άποψη, είναι η ανακοίνωση που εξέδωσαν διευθυντές σχολείων του Βόλου, μετά από συγκέντρωση που πραγματοποίησαν στα γραφεία της τοπικής ΕΛΜΕ.

Στην ανακοίνωση, την οποία υπογράφουν οι Γ. Αγγελόπουλος,Κ. Αλεξογιάννης,Ειρήνη Βουδουνάρη,Ανθή Καλαμάτα,Βλ. Καραζήσης,Παντ. Μαστρογιάννης,Χρ. Μπαρδάς,Ταξ. Μποντός,Χρ. Ντούρος,Ν. Παναγόπουλος,Στ. Ράιος και Αγγελική Σκορδά αναφέρεται:

"Η απόφαση για την επιστράτευση των δικαστικών και αστυνομικών Αρχών στο θέμα των καταλήψεων και της κρίσης που μαστίζει την παιδεία δεν αποτελεί παρά μετατόπιση των ευθυνών στις παραπάνω Αρχές για ένα πρόβλημα κατ' εξοχήν κοινωνικό και πολιτικό όπως είναι η παιδεία και που δημιουργήθηκε εξαιτίας της πολιτικής που σχεδίασε και προσπάθησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση με το Ν. 2525 και 2640 που ψήφισε ερήμην όλων των ενδιαφερόμενων και με εκπεφρασμένη την αντίθεσή τους.

Σύμφωνα, επίσης, με τις αποφάσεις της κυβέρνησης οι ευθύνες μετατοπίζονται στους ώμους των διευθυντών των σχολείων, οι οποίοι υποχρεώνονται να ζητούν "τη συνδρομή της Εισαγγελικής Αρχής" και να κάνουν μηνυτήριες αναφορές και αγωγές εναντίον των μαθητών τους.

Και όλα αυτά, ενώ είναι γνωστά σε όλους ότι οι διευθυντές όχι μόνο δεν έχουν καμία ευθύνη για όσα συμβαίνουν στα σχολεία σήμερα, αλλά αντίθετα, προσπάθησαν να αποτρέψουν τα γεγονότα αυτά που είχαν κάνει την εμφάνισή τους με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και εν μέρει το πέτυχαν. Το γεγονός ότι τα σχολεία λειτούργησαν υποτυπωδώς έστω μέχρι το Δεκέμβρη, οφείλεται στους καθηγητές και τους διευθυντές, οι οποίοι με όπλο το διάλογο και την πειθώ κατάφεραν να συγκρατήσουν τα παιδιά, παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα ήταν εκρηκτικά (ελλείψεις βιβλίων, καθηγητών, προγραμμάτων, κατευθύνσεων και κλάδων για τα ΤΕΕ κλπ.).

Αντί η κυβέρνηση να σκύψει από τότε πάνω στα προβλήματα και να φροντίσει για τη λύση τους προσπαθούσε συνεχώς να εξωραϊσει την κατάσταση και προχώρησε στην κατασυκοφάντηση των καθηγητών, θεωρώντας τους υπεύθυνους για τα προβλήματα, αλλά και τις κινητοποιήσεις των μαθητών.

Ετσι, μοιραία οδηγηθήκαμε στο σημερινό αδιέξοδο και αντί, έστω και τώρα, να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα και να πάρει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα εκτονώσουν την κατάσταση, περιμένει τον εκφυλλισμό των κινητοποιήσεων, θέτοντας σε λειτουργία πρωτοφανείς μηχανισμούς καταστολής και δίωξης που ταιριάζουν σε εγκληματίες και όχι σε ανήλικους μαθητές.

Στο πλαίσιο αυτό αναθέτει έναν πρωτάκουστο ρόλο στον διευθυντή του σχολείου και τον διατάσσει να φροντίσει να οδηγηθούν οι μαθητές με χειροπέδες στα αστυνομικά τμήματα και τα δικαστήρια.

Ο ρόλος, όμως, του διευθυντή που συνδέει το σχολείο και τους μαθητές του με τα αστυνομικά τμήματα και τις δικαστικές αρχές είναι θεσμικά ανύπαρκτος και παιδαγωγικά και ηθικά απαράδεκτος. Ενας τέτοιος διευθυντής είναι αποτυχημένος διευθυντής και κακός παιδαγωγός και γι' αυτό προξενεί κατάπληξη το γεγονός ότι επίσημα το υπουργείο ενθαρρύνει μια τέτοια στάση και συμπεριφορά.

Αναλογίστηκαν άραγε οι υπεύθυνοι του υπουργείου πού μπορούν να οδηγήσουν τέτοιες συμπεριφορές;

Δεν αντιλαμβάνονται τουλάχιστον ότι έτσι δηλητηριάζονται θανάσιμα οι σχέσεις των μαθητών με τους δασκάλους τους.

Εμείς οι διευθυντές των σχολείων, που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, έχοντας πλήρη επίγνωση της κρισιμότητας της κατάστασης και κάνοντας το χρέος μας ως δάσκαλοι:

• Αρνούμαστε να παίξουμε το ρόλο του καταδότη και του δήμιου των μαθητών μας.
• Καλούμε τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, καθώς και τους γονείς να τοποθετηθούν ειλικρινά και υπεύθυνα πρώτα πάνω στην ουσία του θέματος (είναι ή δεν είναι δικαιολογημένες οι διαμαρτυρίες των μαθητών;) και ύστερα στο θέμα της μορφής των διαμαρτυριών και τέλος καλούμε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική της πυγμής απέναντι σε αδύνατους και ανήλικους και να πάρει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα εκτονώσουν άμεσα την κατάσταση.

Τα προβλήματα της παιδείας είναι κατ' εξοχήν κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα και επιδέχονται λύσεις πολιτικές".

Την επιχείρηση βίαιης καταστολής των μαθητικών αγώνων καταδικάζουν με ανακοινώσεις τους οι ΕΛΜΕ Μαγνησίας και Τρικάλων, καλώντας τους διευθυντές να αρνηθούν το ρόλο του παιδονόμου, τους καθηγητές να συμπαρασταθούν με κάθε τρόπο στο μαθητικό κίνημα, τους γονείς και κηδεμόνες να καταδικάσουν έμπρακτα την αστυνόμευση και ποινικοποίηση των αγώνων των παιδιών τους, τους μαθητές να περιφρουρήσουν τις κινητοποιήσεις τους και να μην υποκύψουν στην τρομοκρατία της κυβέρνησης.

Τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των μαθητών εκφράζουν με ανακοίνωσή τους τρία μέλη του Εργατικού Κέντρου Βόλου - οι Τ. Τριανταφυλλάκος,Κ. Κούδας,Κ. Παπαδόπουλος - στην οποία σημειώνουν ότι "θα πέσει στο κενό η προσπάθεια της κυβέρνησης να φέρει σε αντιπαράθεση τους μαθητές με τους εργαζόμενους γονείς" και υπογραμμίζουν πως "οι αγώνες των μαθητών είναι και αγώνας όλης της εργατικής τάξης".

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι επισημάνσεις της ανακοίνωσης συμπαράστασης στον αγώνα των μαθητών της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων και Συνδικαλιστών Βόλου.

Επίσης, συμπαραστέκονται με ανακοινώσεις τους ο Σύλλογος Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Λάρισας,ο Σύλλογος Αδιορίστων Εκπαιδευτικών,η δημοτική κίνηση "Δημοτική Συνεργασία",το παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ και εκπρόσωπος πολλών άλλων φορέων της Θεσσαλίας.