Μέσα στον κατακλυσμό της προεκλογικής υστερίας, με την «πασαρέλα» των υποψηφίων «σωτήρων του έθνους», που συνωστίζονται στα «παράθυρα» και στις στήλες του αστικού Τύπου (ηλεκτρονικού και έντυπου), «πνίγηκε» στα «ψιλά» μια σημαντική και άκρως αποκαλυπτική είδηση. Με κυνισμό και με «αφοπλιστική» ειλικρίνεια, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, κύριος ένοχος και πρώτος υπεύθυνος για την απρόκλητη επίθεση εναντίον του Ιράκ, που στοίχισε και συνεχίζει να προκαλεί χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές, ομολόγησε ανοιχτά, μπροστά στον αμερικανικό λαό, που πληρώνει και αυτός βαρύ φόρο αίματος, εξαιτίας της απόφασης του προέδρου «του», να ...«απαλλάξει την ανθρωπότητα από τη μάστιγα της τρομοκρατίας»: «Δε βρήκαμε», παραδέχεται τώρα ο «πλανητάρχης», «τα όπλα που πιστεύαμε ότι υπήρχαν στο Ιράκ». Εσπευσε, όμως, να συμπληρώσει πως «ήταν ξεκάθαρο ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε την πρόθεση να εξοπλίσει τη χώρα του με απαγορευμένα όπλα. Γι' αυτό, εξαπολύοντας την επίθεση εναντίον του Ιράκ, δείξαμε ότι ήμασταν απολύτως σοβαροί, όταν λέγαμε ότι οφείλουμε να απαλλαγούμε από αυτήν την απειλή» (!!!)

Με το ίδιο επιχείρημα, και ο άλλος «πολέμαρχος», ο κύριος Τόνι Μπλερ, υπαρχηγός της «Συμμορίας Δολοφόνων», προσπάθησε να πείσει τους δικούς του, για την αναγκαιότητα της παράνομης ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Οι υποψίες και μόνον ότι ο κακός Σαντάμ είχε στο μυαλό του την ιδέα να αναπτύξει πυρηνικά, χημικά ή ό,τι άλλα όπλα, ήταν και γι' αυτόν αρκετές. Γι' αυτό και, προκειμένου να ...«προλάβουν το κακό στη ρίζα του», κήρυξαν τον πόλεμο και έσπειραν τον όλεθρο και την καταστροφή σε μια χώρα ανυπεράσπιστη και σε ένα λαό, προδομένον από την ίδια του την ηγεσία.

Και οι «δικοί μας», εδώ; Οι ...λεβέντες και καραμπουζουκλήδες της «πράσινης» κυβέρνησης και της «γαλάζιας» αντιπολίτευσης, της ...υπερήφανης και «ισχυρής» Ελλάδας, που, με την παραχώρηση της Σούδας, αλλά και ολόκληρης της γης, της θάλασσας και του αέρα της πατρίδας μας, διευκόλυναν τα μέγιστα τους ειδεχθείς εγκληματίες στο ανόσιο «έργο» τους, τι λένε τώρα; Και τι θα κάνουν, αύριο (μετά την 7η Μάρτη), όποιος απ' τους δύο κι αν είναι στην κυβέρνηση; Θα ανταποκριθούν στο «αίτημα» του Προέδρου των ΗΠΑ, αίτημα - εντολή, που την έχουν ήδη στο συρτάρι τους και παρακάλεσαν τον επικυρίαρχο να μη δημοσιοποιηθεί, λόγω των εθνικών εκλογών; Θα στείλουν στο Ιράκ τη στρατιωτική δύναμη που τους ζήτησε το αφεντικό, μονάδες πρώτης γραμμής, με θωρακισμένα και βαρύ οπλισμό, μονάδα ναρκαλιευτών, ακόμα και διμοιρίες ΜΑΤ, για την καταστολή εξεγέρσεων του ιρακινού λαού εναντίον των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους;

Είναι, ασφαλώς, κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι θα στείλουν αυτήν τη «βοήθεια» που τους ζήτησε η «ηγέτιδα δύναμη του ελευθέρου κόσμου». Ισως, μάλιστα, να πουν και «ευχαριστώ» στον πλανητάρχη, για την ...τιμή που γίνεται στη μικρή αλλά «ισχυρή» Ελλάδα, να συμβάλει και αυτή στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, για την «απελευθέρωση» και την «ασφάλεια» όλων των λαών του πλανήτη μας. Θα τη στείλουν, εκτός εάν..., αντί για «πράσινη» ή «γαλάζια» ψήφο (στις 7 του Μάρτη), ρίξουμε στην κάλπη, όλοι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες, από μια μαύρη και δαγκωτή ψήφο - «χειροβομβίδα» για τις άφρονες κεφαλές των δύο υποψήφιων «σωτήρων» μας, και μια κόκκινη, παλικαρίσια ψήφο για το Κάπα Κάπα Εψιλον.