Τετάρτη 25 Φλεβάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ζήλεψε ... τη δόξα του Λάσκαρη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το 1977, ο τότε υπουργός Εργασίας της ΝΔ, Κ. Λάσκαρης, είχε ...καταργήσει στα λόγια την πάλη των τάξεων και αφού την ...κατάργησε προώθησε και ψήφισε στη Βουλή τον αντεργατικό νόμο 330. Στη μετέπειτα χρονική περίοδο, βέβαια, η ταξική πάλη συνεχίστηκε κι έστειλε τον 330 στο καλάθι των αχρήστων.

Από το 1977 έχουν περάσει είκοσι εφτά ολόκληρα χρόνια και - ω, του θαύματος...! - η ...κατάργηση της ταξικής πάλης επανέρχεται μέσα από τις ...νέες ιδέες του Γ. Παπανδρέου. Ναι, έτσι ακριβώς. Μετά την πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και αφού κουβέντιασε με την εργοδοσία και τους εργαζόμενους, παρουσίασε στους δημοσιογράφους τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματά του. Η παραδοσιακή ταξική πάλη δεν υπάρχει πια, τόνισε. Μπορεί, οι εργάτες των ναυπηγείων να έχουν κάποιες μισθολογικές μικροδιαφορές με τους εργοδότες τους, αλλά δεν κυριαρχούν αυτές. Κυριαρχούν τα κοινά συμφέροντα, οι κοινοί στόχοι. Αυτή είναι η απαίτηση της σύγχρονης εποχής: Η αναζήτηση και η καλλιέργεια της συναίνεσης, για να προχωρήσει η ανάπτυξη, να οικοδομηθεί η νέα εποχή...

Αυτές είναι οι ...νέες ιδέες του Γ. Παπανδρέου.

Αυταπάτες...

Το διαβάσαμε στην «Αυγή» του περασμένου Σαββάτου και σας το μεταφέρουμε κατά γράμμα: «Τη δημιουργία ενός συνηγόρου της εργασίας υπέρ των εργαζομένων "για να μην αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι ένα καθεστώς μισής δημοκρατίας, αφημένοι στην εκμετάλλευση και τη διακινδύνευση" πρότεινε χθες ο Ν. Κωνσταντόπουλος μιλώντας με ανέργους του Περάματος και εργαζόμενους της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης».

Προφανώς, ο πρόεδρος του ΣΥΝ πιστεύει, ότι η θεσμοθέτηση ενός «συνηγόρου της εργασίας» θα κατοχυρώσει τη δημοκρατία στους χώρους δουλιάς, θα καταπολεμήσει την ανασφάλεια των εργαζομένων και την εργοδοτική ασυδοσία και θα καταργήσει ή, έστω, θα μειώσει την εκμετάλλευση. Δηλαδή, τοσο πολύ είναι ευχαριστημένος απο την μέχρι σήμερα δράση των υπαρχόντων ήδη διαφόρων «συνηγόρων» και «ανεξάρτητων αρχών» ή δινει την δική του συμβολή στο ...ξεπέρασμα της ταξικής πάλης;

Αναρωτιόμαστε, πάντως, αν τα λένε συνειδητά ή τους ξεφεύγουν..;

Αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις

Τη «βούλα» του υπουργείου Υγείας φέρει η νέα απαγόρευση σε στελέχη του ΚΚΕ να περιοδεύσουν στην Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων (ΕΛΕΠΑΠ) - ΝΠΙΔ που προσφέρει υπηρεσίες εκπαίδευσης και αποκατάστασης σε παιδιά με αναπηρίες.

Προ ημερών οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Σκιαδιώτης (μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ) και Χ. Χουρδάκης (μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του Κόμματος), με φαξ είχαν ενημερώσει τη διοίκηση της ΕΛΕΠΑΠ για την πρόθεσή τους να επισκεφτούν την κεντρική υπηρεσία της στο Παγκράτι και να μιλήσουν με τους εργαζόμενους.

Οταν όμως χτες επισκέφτηκαν την υπηρεσία η διοίκηση της ΕΛΕΠΑΠ απαγόρευσε την περιοδεία ισχυριζόμενη ότι σε επικοινωνία που είχε με το υπουργείο Υγείας ενημερώθηκε ότι... έχει δικαίωμα να απαγορεύσει στα πολιτικά κόμματα να επισκέπτονται το χώρο και, επίσης, γιατί η Εταιρεία αποτελεί ιδιωτικό χώρο (!) -παρότι η ΕΛΕΠΑΠ χρηματοδοτείται κυρίως από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ κατήγγειλαν την αντιδημοκρατική απαγόρευση και κάλεσαν τους εργαζόμενους να ενισχύσουν το ΚΚΕ γιατί έτσι αποδυναμώνονται οι αντιδημοκρατικές νοοτροπίες και μεθοδεύσεις.

Για γέλια...

Συνθήματα κενού πολιτικού περιεχομένου, που πολλές φορές προκαλούν γέλιο, χαρακτηρίζουν τη διαφημιστική καμπάνια προβολής των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ξεφυλλίζοντας τον τοπικό, λαρισαϊκό, Τύπο θα δει κανείς τους υποψήφιους των δύο κομμάτων, ποζάροντας στις φωτογραφίες των καταχωρημένων διαφημιστικών φυλλαδίων τους, όπως τα διάφορα μοντέλα της πασαρέλας στα «λάιφ στάιλ» περιοδικά, να απευθύνονται στους Λαρισαίους και να ζητούν την ψήφο τους προβάλλοντας επιχειρήματα ανούσια κι αόριστα έως και αστεία.

Για παράδειγμα, ποιο είναι το νόημα του συνθήματος της υποψήφιας της Νέας Δημοκρατίας Μαίρης Καμηλαράκη όταν λέει «Εμείς με τη Μαίρη». Ή ποιο δρόμο επιλέγει τελικά ο υφυπουργός Γεωργίας Φ. Χατζημιχάλης, καθώς μας μπέρδεψε, όταν ζητά ψήφους από τη μια «για τους δρόμους που χαράξαμε μαζί» και από την άλλη «για τη συνέχεια στην καινούρια πορεία»... Τι εννοεί ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Σάπκας όταν καλεί τους ψηφοφόρους «ν' ανοίξουν» μαζί «φτερά»; Και ποια είναι η «αλλαγή παντού και σε όλα» που αναφέρει, όταν, μάλιστα, είναι υποψήφιος του κόμματος που κυβερνά για μια 20ετία; Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν...

Η «ελευθερία» τους

Υπήρχε πριν αρκετά χρόνια ένα γνωστό, μάλλον κρύο ανέκδοτο, που τέλειωνε με τη φράση «... δική μου η σόμπα, ό,τι θέλω την κάνω, τη βάζω και στην ταράτσα...». Κάπως έτσι, με «λογική» του παράλογου μοιάζουν να απαντούν οι καναλάρχες για την ενημέρωση. Σαν να είναι περιουσία τους. Σα να τη βρήκαν, να φυτρώνει στο αμπέλι τους και από τότε άρπαξαν το δικαίωμα να ρυθμίζουν την ποσότητα και την ποιότητά της για να «μεθούν ή να ξεμεθούν» τους πελάτες τους κατά περίπτωση και σκοπιμότητα.

Διεκδικούν με περίσσιο θράσος τη δική τους «ελευθερία» να κάνουν ό,τι θέλουν. Δηλαδή, να χειρίζονται το δημόσιο αγαθό των συχνοτήτων τόσο ασύδοτα ώστε ανενόχλητα να προβάλλουν -επιβάλλουν όποιον και ό,τι θέλουν, όσο θέλουν. Ακόμα καλύτερα, ζητούν την «ελευθερία» τους, να φυτεύουν στα μυαλά των ανθρώπων εκείνον που τους τάζει την ακόμα μεγαλύτερη ασυδοσία τους. Με άλλα λόγια ζητούν την «ελευθερία» να μπορούν, να στερούν την ελευθερία όλου του υπόλοιπου κόσμου.

Εφαρμόζοντας δειλά και μάλλον πολύ τυπικά το λειψό θεσμικό πλαίσιο το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έκανε ένα ποσοτικό έλεγχο για μια περίοδο και επέβαλε ένα τυπικό πρόστιμο επειδή δεν τηρούνταν ούτε τα προσχήματα στην προβολή των κομμάτων. Ούτε καν, δηλαδή, η λεγόμενη «αναλογική» προβολή, που παραβιάζει έτσι και αλλιώς κάθε αρχή της ισοτιμίας και δίνει απεριόριστο χώρο για ασυδοσία. Ποσοτικός επίσης ο έλεγχος, γιατί δεν ελέγχθηκαν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά (π.χ. άλλη η θεαματικότητα στις επτά το πρωί και άλλη στις 9 το βράδυ). Καθαρά τυπικό επίσης το πρόστιμο, γιατί ακόμα και το μεγαλύτερο δεν ξεπερνά κάποια λεπτά από τα κέρδη των διαφημίσεων...

Και όμως, ο «παρταολισμός» των καναλαρχών βρήκε ευκαιρία σε ιερή συμμαχία, να επιτεθεί, ώστε να προσαρτήσει καινούρια «εδάφη» στη δυνατότητα εκμαυλισμού των συνειδήσεων. Βέβαια, βρίσκουν και τα κάνουν, αφού μέχρι σήμερα η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τους χάλασε χατίρι, αλλά με την πρακτική της, τους υποδείκνυε πώς να πολλαπλασιάσουν την ασύδοτη πρακτική τους. Κάθε φορά, όταν δεν έφταναν τα τεράστια «παράθυρα» των νόμων «γκρέμιζε» και από λίγο γύρω - γύρω η κυβέρνηση, για να μπορούν να χωρέσουν οι όλο και περισσότερες απαιτήσεις των καναλαρχών. Πολλά τα παραδείγματα: Τα παζαρέματα για τη χρήση των συχνοτήτων, ο χρόνος των διαφημίσεων, τα στραβά μάτια για την έμμεση διαφήμιση, ο χαρακτήρας των ειδήσεων, τα λεγόμενα ριάλιτι σόου, η αυταπάτη της «αυτοδέσμευσης» (να δεσμευτεί ο λύκος να γίνει πρόβατο...).

Καμιά αυταπάτη δεν είχαν ποτέ οι κομμουνιστές για το πώς λειτουργεί το σύστημα. Δεν είμαστε απ' αυτούς που τους πιάνει ξαφνικά το παράπονο. Ξέρουμε το είδος της «δημοκρατίας» τους και το καταγγέλλουμε και με την ψήφο μας στις 7 του Μάρτη...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα ασυμμάζευτα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΣ ΣΥΜΜΑΖΕΥΤΟΥΝ λίγο οι κ.κ. υποψήφιοι βουλευτές των δυο μεγάλων κομμάτων και κυρίως αυτοί του ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρουμε με ποιο (προφανώς όχι και τόσο νόμιμο) τρόπο φτάνουν στα χέρια τους τα προσωπικά στοιχεία μας, αλλά δεν μπορούν να μας ενοχλούν ό,τι ώρα τους καπνίσει οι υπεύθυνοι των γραφείων τους για να μας «υπενθυμίσουν» το πού μιλάνε και πότε!

Είπαμε, μας αντιμετωπίζουν ως «αγοραστικό κοινό», προκειμένου να μας «πουλήσουν» την υποψηφιότητα και τις πολιτικές αντιλήψεις τους, αλλά δε χρειάζεται να μας το δείχνουν τόσο πολύ...

Οσο για τους ανθρώπους (κυρίως νεαρών ηλικιών), που σπαταλάνε το χρόνο τους σε «εθελοντική εργασία» στα εκλογικά κέντρα των εν λόγω κυρίων, προσδοκώντας κάποιου είδους μετεκλογικό αντάλλαγμα, καλό θα ήταν να ξανασκεφθούν τι κάνουν και γιατί. Κρίμα είναι...

Οχι τίποτε άλλο, μα, αν αυτή είναι η πρώτη επαφή τους μ' αυτό που ονομάζεται «πολιτική», τότε δικαίως στη συνέχεια την απεχθάνονται, τη λοιδορούν και δεν πιστεύουν σε τίποτε. Γιατί η πραγματική πολιτική πρέπει να σχετίζεται και με την αξιοπρέπεια. Το λιγότερο, δηλαδή...

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ολόκληρη η προεκλογική περίοδος πρέπει να ...κλειστεί σε ένα δίωρο. Κάπως έτσι τα βλέπουν τα πράγματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, συνεπικουρούμενοι από τους εκπροσώπους της ...«τηλεοπτικής δημοκρατίας», δηλαδή τους ιδιοκτήτες των καναλιών, κοινώς καναλάρχες.

Η τηλεοπτική κόντρα Παπανδρέου - Καραμανλή, μας λένε, είναι η πεμπτουσία της προεκλογικής αναμέτρησης. Μια στημένη δίωρη ιστορία, όπου ανταγωνίζονται επιτελεία που διαθέτουν από επικοινωνιολόγους μέχρι μακιγιέρ, είναι η ...πολιτική σκέψη της χώρας.

Είναι η πρώτη φορά, λοιπόν, που προτείνουμε κι εμείς ευθέως στους Ελληνες πολίτες να ...συμμετάσχουν σε ριάλιτι σόου: Να ...ψηφίσουν την αποπομπή και των δυο, που θα δουν στις οθόνες τους.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εχουν θράσος

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κόμμα - πληγή στο σώμα της Αριστεράς», που «τα ηγετικά του στελέχη ασκούν πραγματική εξουσία στο εσωτερικό ενός ασήμαντου ποσοτικά, αλλά στρατιωτικοποιημένου, άρα υπάκουου κόμματος»! Μ' αυτόν τον τρόπο περιγράφει το ΚΚΕ ο Γιώργος Δαράτος, από τη δεύτερη σελίδα της «Κυριακάτικης Αυγής». Στην ίδια εφημερίδα, ο «πρώην», Μάκης Κοψίδης, σε συνέντευξή του, δηλώνει πως «η καθημερινή ανάλυση στον πρωινό καφέ στον Περισσό» είναι «να ξεμπερδεύουμε με την Κουμουνδούρου και μετά βλέπουμε για το δικομματισμό»!

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα από το αντιΚΚΕ ...αφιέρωμα της «Αυγής» στις 22 Φλεβάρη, με άρθρα και συνεντεύξεις στελεχών του ΣΥΝ και των συνεργαζόμενων μαζί του. Οι χαρακτηρισμοί για το ΚΚΕ δε χρειάζονται σχόλια, «μιλάνε» από μόνοι τους. Οπως και ο φθηνός και ξετσίπωτος αντικομμουνισμός...

Προφανώς, αυτό είναι το ήθος της «ανανεωτικής» και «σύγχρονης» «Αριστεράς». Και μετά από όλα αυτά, έχουν το θράσος να μιλάνε και για ...συνεργασία!

Περί κατατάξεων

Για τη 14η θέση, στην οποία κατέταξε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) το λεγόμενο Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας, καυχήθηκε χτες ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής, μιλώντας στο ραδιόφωνο της «ΝΕΤ 105,8». Η έκθεση εκείνη - αμφιλεγόμενη, σύμφωνα με ορισμένους - έκανε αυτήν τη σύγκριση ανάμεσα σε 191 κράτη και δόθηκε στη δημοσιότητα στις 21.6.2000.

Υπάρχει, όμως, και άλλη μια κατάταξη, που αναδεικνύει τη χώρα στην ευρωπαϊκή πρωτοκαθεδρία: Το γεγονός πως το 44% των συνολικών δαπανών υγείας στην Ελλάδα το καταβάλλει ο ασθενής απ' την τσέπη του. Κατά τα άλλα, το ελληνικό δημόσιο σύστημα Υγείας είναι «το μοναδικό ίσως σύστημα, το οποίο έχει πλήρη προσβασιμότητα» και «δεν υπάρχει άνθρωπος, που να απορρίπτεται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας».

Οταν πληρώνεις, διαβαίνεις. Αλλιώς, σε τρώει η ουρά και το ράντζο στο διάδρομο...

Το ποδήλατο...

Με ποδήλατο εμφανίστηκε την Κυριακή ο Γ. Παπανδρέου ο Β`, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Προφανώς, η εμφάνισή του είχε σημειολογικό χαρακτήρα. Προφανώς, ήθελε να μας προειδοποιήσει ότι, αν εκλεγεί, θα μας κάνει τη ζωή ποδήλατο...

Αυτό, το οποίο μας έβαλε σε ερωτήματα, ήταν το σακίδιο, που είχε στην πλάτη του. Αραγε, τι ήθελε να ...συμβολίσει μ' αυτό..;

Στην υπηρεσία του κόμματος

Σε κομματικό φέουδο έχει μετατρέψει τις δημόσιες υπηρεσίες το ΠΑΣΟΚ, για τις προεκλογικές του ανάγκες. Τηλέφωνα, φαξ και όχι μόνον έχουν τεθεί στην υπηρεσία του κομματικού ψηφοθηρικού μηχανισμού. Οι σχετικές καταγγελίες είναι πάμπολλες και δε χωρούν την παραμικρή αμφισβήτηση. Ενα τελευταίο παράδειγμα έρχεται από τις υπηρεσίες της Υπερνομαρχίας Αθηνών. Από τις υπηρεσίες αυτές, με φαξ που αποστέλλονται στα συνδικάτα, τα καλούν να παραβρεθούν σε διάφορες κομματικές εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ, όπως αυτή στις 20 Φλεβάρη, στην οποία ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρουσίασε τις θέσεις του για την Παιδεία.

Να υποθέσουμε ότι αυτός θα είναι ο εκσυγχρονισμός του κράτους; Σ' αυτό το πνεύμα θα γίνει ο, δήθεν, απογαλακτισμός του από την κομματοκρατία; `Η, μήπως, η κυρία Φώφη Γεννηματά βρήκε, επιτέλους, «αρμοδιότητες» για τη θέση του υπερνομάρχη..;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να μιλήσει η λαϊκή δύναμη

Καθώς η 7η Μάρτη ολοένα και πλησιάζει, πρέπει να έχουμε απόλυτα καθαρό ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι εξίσου επικίνδυνοι για τα λαϊκά συμφέροντα. Κατ' αρχάς, η «νέα εποχή», οι «νέες ιδέες» που επικαλείται ο νέος πρόεδρος της «δημοκρατικής παράταξης» είναι στην ουσία ό,τι πιο συντηρητικό, νεοφιλελεύθερο και αντιδραστικό έχει εξαγγείλει μέχρι σήμερα αρχηγός κόμματος σε προεκλογική περίοδο. Πιστός στα μεγάλα συμφέροντα που η πολιτική του ΠΑΣΟΚ εξυπηρέτησε όλα αυτά τα χρόνια, ο Γ. Α. Παπανδρέου τούς καταθέτει τα εχέγγυα πως θα τη συνεχίσει χωρίς δισταγμούς.

Στην ίδια λογική, κινείται και η «μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη» του Κ. Καραμανλή, διαφοροποιούμενη από το ΠΑΣΟΚ μόνο στο σκέλος της καλύτερης διαχείρισης, όπως και η ίδια ισχυρίζεται. Συμφωνεί με την ασκούμενη πολιτική, την έχει συναποφασίσει και εγκρίνει σε όλα τα ευρωπαϊκά και εγχώρια φόρα. Οι δημοσιοποιούμενες επιμέρους διαφορές είτε δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα, είτε προβάλλονται ως τέτοιες, με στόχο τη δημαγωγία, τον αποπροσανατολισμό και την υφαρπαγή της αγανακτισμένης ψήφου. Σε κάθε περίπτωση, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ίδιο, προσκυνούν στους ίδιους βωμούς και βαδίζουν στον ίδιο μονόδρομο. Εξ ου και δεν είναι καθόλου δύσκολο - από άποψη ιδεολογικής και πολιτικής τοποθέτησης - για στελέχη τους ενός, να μεταπηδήσουν στις γραμμές του άλλου.

Απέναντί τους στέκεται, για άλλη μια φορά, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Και στην από 'δώ όχθη τα πράγματα είναι εξίσου καθαρά: Η ενίσχυση του ΚΚΕ, σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση του δικομματισμού, σημαίνει ακόμη πιο δυνατή φωνή του Κόμματος (άρα και η φωνή του λαού), μέσα και έξω από τη Βουλή. Περισσότεροι βουλευτές του ΚΚΕ σημαίνει ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες παρέμβασης, αποκάλυψης της αντιλαϊκής πολιτικής. Σημαίνει αυξημένες δυνατότητες να φτάνουν και να ακούγονται στη Βουλή τα λαϊκά προβλήματα και οι λύσεις που απαιτούνται. Σημαίνει ακόμη πιο μεγάλα εμπόδια στην κοροϊδία των λαϊκών στρωμάτων από τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τους βουλευτές τους. Επιπλέον: Η ενίσχυση του ΚΚΕ θα είναι μεγάλο βήμα, ώστε να χτυπηθεί η λογική του εφικτού, δηλαδή της υποταγής των εργαζομένων ή της ανοχής τους στην πολιτική που δε θίγει και αυξάνει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Θα σπάσει τη λογική τού «δε γίνεται τίποτα», αφού θα ενισχυθεί το ταξικό μέτωπο στο κίνημα. Θα χτυπηθεί η λογική της «συναίνεσης» και της ταξικής συνεργασίας.

Ομως, αυτά είναι απλά λόγια. Και για να γίνουν πράξη, πρέπει οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίοι, επαγγελματοβιοτέχνες και αγρότες, νεολαίοι και γυναίκες, οι ηλικιωμένοι, να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ευθύνες βαριές απέναντι στην πολιτική που τους συνθλίβει, αλλά και στο Κόμμα που τους κάνει ευθέως και έντιμα την πρόταση αντίστασης και αγώνα για έξοδο από την κρίση. Η ψήφος, η δύναμη της ψήφου, είναι στο δικό τους χέρι. Αυτή η μοναδική δύναμη να αλλάξει το συσχετισμό δύναμης προς το καλύτερο. Η δύναμη, να γίνει η 8η Μάρτη μέρα πραγματικά ανοιξιάτικη και αισιόδοξη. Με ψηλά τα ποσοστά της λαϊκής δύναμης και χαμηλωμένα αυτά των εκμεταλλευτών της.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ