Παρακολουθώντας την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών για το θέμα των ταυτοτήτων, τις δηλώσεις και τις αντιδηλώσεις, πολιτικών, παπάδων, δημοσιογράφων κλπ, δεν μπορεί κανείς να μη διερωτηθεί. Μα καλά, έχουν πάθει όλοι τους μαζική παράκρουση και αφασία; Είναι δυνατό, να γίνονται στη γειτονιά μας όσα γίνονται και αυτοί να ασχολούνται με τα περί... όνου σκιάς; Μήπως δεν ήταν ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας που πριν τρεις ημέρες έκανε λόγο για ενδεχόμενο διάλυσης της ΦΥΡΟΜ και αλλαγής συνόρων στην περιοχή; Αυτό τι σημαίνει απλά; Μήπως ένας νέος βαλκανικός πόλεμος κι ένας νέος γύρος επώδυνων αλλαγών στην περιοχή; Εννοείται βέβαια αλλαγές που θα εξυπηρετούν τις ευρύτερες ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και μετατροπή ολόκληρης της χερσονήσου του Αίμου σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Και αυτοί κάθονται και ασχολούνται με τα χαϊμαλιά της Χάιδως. 'Η, μήπως, ακριβώς, επειδή γίνονται όλ' αυτά και, μάλιστα, με τη δική τους συμμετοχή, ασχολούνται μ' αυτό;

Σίγουρα, όλη αυτή η αθλιότητα γύρω από τις νέες ταυτότητες, έχει έντονα τα στοιχεία ενός συνειδητού και επικίνδυνου αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Από μόνο του όμως το γεγονός δεν αποτελεί ταυτόχρονα απόδειξη της βαθύτατης ιδεολογικής - πολιτισμικής και κοινωνικής κρίσης που διαπερνά τη γερασμένη αστική κοινωνία;