«70 μέρες που αποκοίμησαν τον κόσμο», γράφει ο Στάθης στο χτεσινό του «Ναυτίλο» και συνεχίζει: «Τόσος καιρός έχει περάσει από τότε που ο κ. Σημίτης διαπίστωνε ότι η κυβέρνησή του εμποδίζεται να κυβερνήσει καλώς ου μην και απερίσπαστη (απ' τα καμώματα ενίων ιδικών του) και, προς τούτο, προκήρυσσε... Συνέδριον! Ετσι, εβδομήντα ημέρες η χώρα έμεινε ακυβέρνητη μπας και κυβερνηθεί καλύτερα αργότερα, από έναν καλύτερο Γιωργάκη, μια καλύτερη Βάσω ή έναν καλύτερο Γιάννο - και πάντα προς ένα καλύτερο αύριο... Συνεπικουρούντος μάλιστα του κ. Χριστοδούλου μετά των ταυτοτήτων, τα πάντα πάγωσαν, απ' το Ασφαλιστικό έως το 2004, ώσπου αίφνης ο κ. Σημίτης διακήρυξε προχθές στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του ότι "άλλο κόμμα κι άλλο κυβέρνηση"! (όπως λέμε άλλο Μπάαθ και άλλο "Αλλαντοπωλείον ο Μήτσος").

Επιπροσθέτως ο κ. Σημίτης απεφάσισε να μη συζητηθεί στο Συνέδριο ούτε το καταστατικό του Κόμματος! Αλλά! Αν δε συζητήσουν για το καταστατικό, τι θα συζητήσουν για το κόμμα; Κι αν δε συζητήσουν για το κόμμα, πώς θα συζητήσουν για την κυβερνητική του πολιτική; Κι αν δε συζητήσουν για αυτά τα δύο, γιατί συγκάλεσαν Συνέδριο;

Για να αναβαπτισθεί ο κ. Σημίτης με την ψήφο του κ. Πανταγιά και την non - ψήφο του κ. Κωτσακά;».