Αυτή η Κάρλα Ντελ Πόντε - η γενική εισαγγελέας του Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, που θυμίζει τη Γεωργία Βασιλειάδου στο ρόλο της στρυφνής και ανέραστης γεροντοκόρης - γιατί δείχνει τόσο μίσος για τον Μιλόσεβιτς και, γενικότερα, για τους Σέρβους; Μήπως έχει κάποιο προσωπικό απωθημένο, ή, απλώς, επιδεικνύει «υπερβάλλοντα ζήλο» στη διεκπεραίωση μιας «βρώμικης δουλιάς» που της έχουν αναθέσει; Πάντως δεν πείθει ότι ενεργεί με «πνεύμα δικαίου», επιθυμώντας την τιμωρία των πραγματικών ενόχων. Οχι μόνο γιατί δε μας εμπνέει εμπιστοσύνη η «μούρη» της - πολλές φορές «κόβεις φάτσα και βγάζεις συμπέρασμα» - ούτε μόνο επειδή γνωρίζουμε πως βρίσκεται «σε διατεταγμένη υπηρεσία», ως εντολοδόχος των αφεντικών του ΝΑΤΟ, με στόχο ν' αποτελειώσει τον Μιλόσεβιτς. Δεν πείθει και γιατί βλέπουμε πως είναι επιλεκτική ως προς τα πρόσωπα που διώκει. Γιατί, π.χ., δεν «κινεί» την ποινική διαδικασία εναντίον του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Αριέλ Σαρόν, ο οποίος διεκπεραιώνει, με πρόγραμμα και χωρίς τον παραμικρό οίκτο, τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού; Η απάντηση είναι γνωστή: Το Δικαστήριο της Χάγης είναι μόνο για τα εγκλήματα που έγιναν στη Γιουγκοσλαβία. 'Η, με άλλα λόγια, διότι δεν της ζήτησαν κάτι τέτοιο τ' αφεντικά της, ο Μπους και οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης...