Με την προβολή του ερωτήματος κατά πόσο το ΠΑΣΟΚ θα τολμήσει το πέρασμα «από την οικονομία της αγοράς στην οικονομία για την κοινωνία και τον πολίτη», ξεκίνησε την παρέμβασή του ο γραμματέας του Τομέα Οικονομίας-Ανάπτυξης, Γιώργος Αδαμόπουλος, αλλά όποιος επιχειρήσει να βρει συγκεκριμένες απαντήσεις από το περιεχόμενο της ομιλίας του, θα απογοητευτεί. Και μάλλον αυτό είναι φυσικό αφού επρόκειτο για μια εισήγηση που από την αρχή μέχρι το τέλος διαπνεόταν από την προπαγανδιστική τακτική του κυβερνώντος κόμματος, να ισορροπεί ανάμεσα στις οδυνηρές συνέπειες που έχει για τους εργαζόμενους της χώρας η ασκούμενη πολιτική και στην επαναβεβαίωση της προσήλωσης στην πολιτική αυτή.

Ανάμεσα στις διαπιστώσεις που έκανε ο ομιλητής είναι και οι εξής: Τα τελευταία χρόνια στη χώρα «διογκώθηκε το "κοινωνικό έλλειμμα"». Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του νέου περιβάλλοντος είναι «η τάση για περαιτέρω συγκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων στις ήδη αναπτυγμένες περιοχές της Ευρώπης και πολύ πιθανά στη διεύρυνση των ανισοτήτων». «Η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ εμπεριέχει και κινδύνους». Η συμμετοχή στην ΟΝΕ δημιουργεί την πιθανότητα «εμφάνισης στην Ελλάδα ασυμμετρικών διαταραχών». Η Ελλάδα «στερείται πλέον του σημαντικού εργαλείου άσκησης νομισματικής πολιτικής». «Το ευρώ αναμένεται να προκαλέσει τάσεις και πιέσεις για εναρμόνιση επιμέρους εθνικών πολιτικών». Αν στα πλαίσια της εφαρμοζόμενης πολιτικής υπάρξει «ανισοκατανομή των κερδών και ζημιών, η κοινωνική συνοχή τίθεται σε κίνδυνο, μια απειλή που πιθανόν να μην έχει συνειδητοποιηθεί στο βαθμό που όφειλε από όλους τους αρμόδιους παράγοντες της χώρας». «Πρέπει επιτέλους να γίνει σαφές ότι η "παγκοσμιοποιημένη" οικονομία δεν είναι υπεράνω των πολιτικών και κοινωνικών παρεμβάσεων».

Ωστόσο, ο ομιλητής, αφού σκιαγράφησε την εντός ΟΝΕ εποχή με όλα τα παραπάνω, μίλησε για την... ελπίδα μιας «ανθρωποκεντρικής κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, που τελικά είναι το ζητούμενο» και η οποία «θα αμβλύνει τις κοινωνικές συγκρούσεις» και «θα αποκαταστήσει την κοινωνική συνοχή». Οι ουσιαστικότεροι παράγοντες για την «ισχυροποίηση της κοινωνικής συνοχής - πρόσθεσε - είναι οι πολιτικές για την ουσιαστική μείωση της ανεργίας και τη στήριξη του εισοδήματος των εργαζομένων». Βέβαια, πέρα από το γεγονός ότι οι κυβερνητικοί προσανατολισμοί κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση και από αυτούς ακόμα τους ελάχιστους στόχους, ο Γ. Αδαμόπουλος δε βρήκε να διατυπώσει ούτε μία σχετική πρόταση.

Το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης παρουσίασε ο Γ. Παπαντωνίου, χωρίς καν ν' αλλάξει τη φρασεολογία του, όπως συνήθιζε μέχρι πρόσφατα όταν απευθυνόταν σε κομματικά σώματα.

Το δρόμο προς τις χώρες των Βαλκανίων έδειξε πάλι προς το μεγάλο κεφάλαιο ο υπουργός Ανάπτυξης. Τη στιγμή που τα Βαλκάνια βρίσκονται και πάλι ένα βήμα πριν τη γενική ανάφλεξη, ο Ν. Χριστοδουλάκης, με εμφανή ενθουσιασμό και βγάζοντας ένα ιδιαίτερα αντιδραστικό μένος για το προηγούμενο πολιτικό σύστημα στις βαλκανικές χώρες, ανακοίνωνε, ότι «σήμερα μια δεύτερη γενεά ελληνικών επιχειρήσεων εγκαθίσταται πλέον στα Βαλκάνια», οι οποίες δραστηριοποιούνται στις κατασκευές δικτύων, σε οδικά και ενεργειακά έργα, συστήματα ηλεκτρονικής επικοινωνίας κ.ο.κ. Από αυτές τις αναφορές προκύπτει φανερά, ότι η όποια αναπτυξιακή πολιτική δεν έχει ως στόχο την ανάπτυξη της χώρας, την τόνωση της απασχόλησης και της ευημερίας του ελληνικού λαού, αλλά καθορίζεται με γνώμονα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που, με εθνικά κονδύλια, αναζητεί την αύξηση των υπερκερδών του εκτός της χώρας, εκεί όπου οι συνθήκες το ευνοούν. Εν προκειμένω στα Βαλκάνια. Η εκτενής ομιλία του υπουργού Ανάπτυξης επί της ουσίας ήταν ένας ύμνος για τον ασύδοτο νεοφιλελευθερισμό μέσω του παραγκωνισμού του κράτους από την όποια παραγωγική διαδικασία και την εξασφάλιση θέσεων εργασίας, προκειμένου όλα να παραδοθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ομως, ο νεοφιλελευθερισμός που ευαγγελίζεται ο υπουργός Ανάπτυξης έχει ως στόχο τη διατήρηση μιας δράκας κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών που θα λυμαίνονται τον ελληνικό λαό.

Σε ενδοΠΑΣΟΚική ανακύκλωση κοροϊδίας προχώρησε χτες ο υπουργός Γεωργίας, Γ. Ανωμερίτης, που αναφέρθηκε στα γνωστά ψευτοεπιχειρήματα - που έχουν μπουχτίσει να ακούνε εδώ και καιρό οι αγρότες - για τους δήθεν πόρους του Γ΄ ΚΠΣ, την υποτιθέμενη ανάπτυξη της υπαίθρου και τις ανύπαρκτες αναπτυξιακές υποδομές κ.ο.κ. Ο Γ. Ανωμερίτης τόνισε ανάμεσα σε άλλα ότι «θα αλλάξει οριστικά εικόνα η ελληνική ύπαιθρος». Δε διευκρίνισε βέβαια προς ποια κατεύθυνση... Γιατί είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει εικόνα η ελληνική ύπαιθρος, αλλά προς το χειρότερο, αφού η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και επιτάχυνση του ρυθμού ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών.