Σάββατο 10 Μάρτη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα ράντζα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε είκοσι και τριάντα ή πενήντα ασθενείς νοσηλεύονταν σε φορεία -κοινώς ράντζα- την περασμένη Δευτέρα, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Πόσοι ήταν; Περισσότεροι από διακόσιοι! Ναι, πάνω από διακόσιοι άνθρωποι, που πληρώνουν φόρους, πληρώνουν στα ασφαλιστικά τους ταμεία, κλπ, κλπ, και βρέθηκαν στην άσχημη στιγμή, να χρειαστούν τις υπηρεσίες ενός νοσοκομείου, στοιβάχτηκαν στους διαδρόμους και σε ράτζα, ακόμη και σε καρέκλες, γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμα κρεβάτια. Την ίδια μέρα, στην παθολογική κλινική του νομαρχιακού νοσοκομείου της Λάρισας περισσότεροι από τριάντα ασθενείς νοσηλεύονταν, επίσης σε ράτζα, ενώ τα κρεβάτια της κλινικής είναι μόλις είκοσι πέντε.

Ισως, κάποιος αρμόδιος μας αντιτείνει, ότι τα προβλήματα αυτά θέλει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση με τη λεγόμενη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ και τα σχετικά νομοσχέδια του υπουργείου Υγείας. Ας μας επιτρέψουν, να έχουμε την ακριβώς αντίθετη γνώμη. Αλλωστε, τόσο η μη διάθεση των απαραίτητων κονδυλίων, όσο και η παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας, σ' ένα και μόνο αποτέλεσμα μπορούν να οδηγήσουν: Στον πολλαπλασιασμό και στην όξυνση όλων των προβλημάτων της δημόσιας υγείας, πάντα σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

Συνειδητή πολιτική

Και δε γίνονται, βέβαια, όλ' αυτά τυχαία. Ούτε οφείλονται σε λόγους ανικανότητας, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Η κυβερνητική πολιτική της συνεχούς, εντεινόμενης και πολύμορφης υποβάθμισης της Δημόσιας Υγείας είναι συνειδητή και αποτελεί το βασικό μοχλό ενίσχυσης του αντίστοιχου ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα. Χάρη σ' αυτή την πολιτική, το 1999, το συνολικό μέγεθος των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας έφτασε τα 300 δισ. δραχμές, σημειώνοντας σοβαρότατη αύξηση, από τα 188 δισ. που ήταν τον προηγούμενο μόλις χρόνο. Αντίστοιχη αύξηση παρουσίασαν και τα κέρδη των διαφόρων ιδιωτικών ιατρικών κέντρων και θεραπευτηρίων.

Και να σκεφθείτε ότι τώρα μπαίνουν μπροστά τα «μεγάλα μέσα», με τη λεγόμενη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ, τη συρρίκνωση και διάλυση της Πρόνοιας και τα υπόλοιπα μέτρα και νομοσχέδια, που ετοιμάζει το υπουργείο Υγείας.

Δαχτυλοδειχτούμενα...

Εχει παραγίνει το κακό με τα ιδιωτικά κανάλια, τα άθλια προγράμματά τους και τα τρισάθλια δελτία ειδήσεων και γι' αυτό είναι απολύτως δικαιολογημένη η οργή και η αγανάκτηση του Στάθη, που γράφει στο χτεσινό «Υποβρύχιο», στα «Νέα»:

«...Τους δείχνω με το δάκτυλο και λέω ότι διασύρουν την Ελλάδα στα ίδια της τα μάτια, ότι είναι ένοχοι για τους συνενόχους που δημιουργούν κι ας φτύσουν στον τάφο μου.

Είμαι απ' αυτούς που έλεγαν ότι δεν πρέπει να "δαιμονοποιούμε το μέσον" - εις ό,τι αφορά το δελτίο ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών, έκανα λάθος!

Το τρέχον Δελτίο Ειδήσεων είναι Εχθρός του Λαού. Ετσι όπως είναι φτιαγμένο από Ηλίθιους και για ηλιθίους, μας φτύνει και θα φτύνει και πάνω στους τάφους μας. Οι πολίτες, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι που δεν αντιστέκονται, είναι συνένοχοι.

Θέλω να αποτινάξω την ενοχή μου για τη συνενοχή μου! Εθελοντές πτώματα είμαστε, είναι, όσοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι πάνε στα "παράθυρά τους"! Στο τάφο μας πάμε! ...για να μας φτύνουν στους τάφους μας.

Ακρα του τάφου σιωπή απεδείχθη ο πλουραλισμός τους και απολύτως μονότροπη και φασιστική η ελευθεριότης τους - άξια σκλάβου και σκυλά, τους έχω σιχαθεί μακάβριους και μολυσματικούς.

Θα τους δείχνω τα δόντια μου - κι ας είμαι αδύναμος - ώσπου κάτι καλύτερο να συμβεί!

Και θα συμβεί!».

Τα... νέα ήθη

Ακόμη δεν έχει κατακαθίσει η σκόνη από τις πάμπολλες και πομπώδεις διακηρύξεις του Δ. Αβραμόπουλου, περί νέου ήθους και ύφους, καθαρότητας και διαφάνειας, νέων σχέσεων με τον πολίτη, κλπ., κλπ., του νέου κόμματος και η πράξη αποδείχνει ότι όλα είναι απλώς και μόνο λόγια. Και δεν είχαμε, βέβαια, την παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό. Οπως και να το κάνεις, όμως, άλλο πράγμα η εκτίμηση και άλλο η απόδειξη. Ας έρθουμε στο γεγονός όμως.

Τις προάλλες, λοιπόν, που επισκέφθηκε ο Δ. Αβραμόπουλος τον πρόεδρο της Βουλής, για να του γνωστοποιήσει την ίδρυση του κινήματός του, συναντήθηκε τυχαία με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και είχαν μια συνομιλία στο πόδι. Τίποτε το ουσιαστικό, βέβαια, αλλά ο διάλογος έγινε μπροστά σε κόσμο, έφτασε στ' αυτιά των δημοσιογράφων και μεταδόθηκε από τα ραδιόφωνα. Φαίνεται, όμως, πως το περιεχόμενο δεν ήταν αρεστό στον Δ. Αβραμόπουλο κι έτσι έπιασε δουλιά το Γραφείο Τύπου του κινήματος. Επαιρνε τηλέφωνα τους δημοσιογράφους, για να διαψεύσει τους μεταδιδόμενους διαλόγους Αβραμόπουλου - Βενιζέλου και να «υπαγορεύσει» τι πραγματικά δήθεν είπαν.

Φαίνεται, πως όλα τα περί ανανέωσης, κλπ., συμπυκνώνονται στο εξής παλιό: Οταν η πραγματικότητα δε μας βολεύει, τόσο το χειρότερο γι' αυτή.

Ετσι νομίζουν...

Η μέθοδος δεν είναι καινούρια. Ο «εθνικός στόχος» είναι μια έννοια που έχει χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά για να γίνουν πράξη αμέτρητα αίσχη, που αλλιώς θα έμεναν μόνο μέσα στα μυαλά των εγκεφάλων που τα εμπνεύστηκαν. Ετσι και τώρα, χρησιμοποιούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 για να περαστεί μια ακόμη αλυσίδα στην εργατική τάξη. Μνημόνιο «συνεργασίας και συναντίληψης» λέγεται το κατάπτυστο κείμενο, που υπέγραψε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, με την πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής, Γ. Δασκαλάκη. Μνημόνιο ντροπής και υποδούλωσης της εργατικής τάξης το χαρακτήρισαν επιεικώς οι ταξικές δυνάμεις. Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να έχει απαίτηση να κριθεί σύμφωνα με όσα δηλώνει. Τα συμφέροντα είναι ξεκαθαρισμένα, το ίδιο και οι επιδιώξεις. Σήμερα, ακόμη περισσότερο απ' ό,τι τα τελευταία χρόνια, ο καθένας πρέπει να διαλέξει σε ποια πλευρά θα σταθεί. `Η με τους εργάτες ή με το κεφάλαιο. Οι φλυαρίες περί «κοινωνικής σύγκλισης» στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οι δημαγωγίες για προστασία των ασφαλιστικών κατακτήσεων μέσα από στημένους «κοινωνικούς διαλόγους», οι «συναντιλήψεις», που υποτίθεται ότι μπορεί να διακρίνουν τους εργάτες και τους κεφαλαιοκράτες, αποτελούν ήδη επιλογή θέσης: Απέναντι από την εργατική τάξη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυνάμεις της πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΓΣΕΕ προχωρούν σε μια πράξη εχθρική για τα συμφέροντα των εργαζομένων της χώρας. Ωστόσο, το συγκεκριμένο μνημόνιο έχει ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά, που το κάνουν ακόμη πιο απεχθές. Προβλέπει «εργασιακή ειρήνη». «Συνεννόηση» για την εφαρμογή των νέων μορφών απασχόλησης, αυτών που καθορίζονται από την «ελαστικότητα» και την «απασχολησιμότητα». Παίρνει υπόψη του το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση», ένα πρόγραμμα που υποβάλλεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και εγκρίνεται από αυτή. Υποθηκεύει την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στις επιλογές των κεφαλαιοκρατών και της κυβέρνησης που τους υπηρετεί. Δηλώνει τη δέσμευση της ΓΣΕΕ να παρέμβει σε κάθε εργατική συνδικαλιστική οργάνωση, που θα αντιδράσει σε όσα θα επιχειρηθούν να επιβληθούν σε βάρος των εργαζομένων!

Η ιδεολογική τρομοκρατία είναι εδώ! Τα αφεντικά, η κυβέρνηση, οι συνοδοιπόροι τους στο συνδικαλιστικό κίνημα ξεκαθάρισαν ότι, στο εξής, όποιος αντιδράσει στη μείωση του μεροκάματου ή στην κατάργηση του ωραρίου θα είναι πολέμιος του «εθνικού στόχου», άρα και «εχθρός του έθνους»! Κι αυτό επειδή το «έθνος» το ταυτίζουν με την αύξηση των υπερκερδών τους, την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την παραπέρα εξαθλίωση του λαού. Η προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων προχωρά παράλληλα με το χτύπημα των δημοκρατικών πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, την ένταση της κρατικής τρομοκρατίας. Αποτελεί για την άρχουσα τάξη ιδανική ευκαιρία για την αποκόμιση νέων κερδών και την επιβολή νέων δεινών στην πλάτη ενός ολόκληρου λαού.

Πρόκειται για μια ακόμη πρόκληση προς την εργατική τάξη, αλλά και για μια τεράστια πλάνη των εμπνευστών και των υπηρετών της. Αυτοί οι τελευταίοι, λίγες μέρες πριν αρχίσει το 30ό Συνέδριο της ΓΣΕΕ, σπεύδουν να δεσμεύσουν την εργατική τάξη. Ετσι νομίζουν τουλάχιστον. Κανείς δεν έχει εξουσιοδοτηθεί να παραδώσει δικαιώματα και κατακτήσεις στο κεφάλαιο. Εχουν ήδη προειδοποιηθεί. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν ήδη να δώσουν την πρώτη απάντησή τους για όλα αυτά που ετοιμάζουν γι' αυτούς χωρίς αυτούς, την Τετάρτη 14 του Μάρτη, στα αγωνιστικά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ και των Επιτροπών Αγώνα για την Κοινωνική Ασφάλιση, για τα σύγχρονα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Ο τσελεμεντές

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ! Ετσι χαρακτήρισε χτες ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, όσα λέγονται και όσα γράφονται αυτές τις μέρες για το ΠΑΣΟΚ. Για τα περί δείπνων στελεχών, των αντικρουόμενων δηλώσεων και όλα τα σχετικά...

* * *

Ομολογουμένως ο χαρακτηρισμός είναι πολύ τιμητικός για τους... συγγραφείς του μυθιστορήματος - όποιους κι αν εννοεί ο Σημίτης - γιατί είναι πολλές φορές τα τελευταία χρόνια που η πραγματικότητα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ έχει καταφέρει να... ξεπεράσει τη φαντασία.

* * *

Ετσι, για να είναι κάπως πιο ακριβής ο πρωθυπουργός, θα έπρεπε να μιλήσει όχι για μυθιστόρημα, αλλά για ένα μείγμα: Επους, νουβέλας, αστυνομικού, τρόμου, φαντασίας, θεατρικού έργου, πολιτικής ανάλυσης και... φυσικά τσελεμεντέ!

* * *

Γιατί πρέπει απαραιτήτως κανείς να έχει και γνώση μαγειρικής για να συγγράψει για όλα αυτά τα γεύματα και τα δείπνα. Κι αυτό ίσως τελικά να αποδειχθεί η... ιστορική προσφορά των όσων γράφονται.

* * *

Πάντως, όπως και να το δει κανείς το πράγμα, ακόμα και ο πλέον φαντασιόπληκτος συγγραφέας πρέπει από κάπου να... εμπνευστεί, δε γίνεται αλλιώς. Και το ΠΑΣΟΚ παραμένει αστείρευτη πηγή...

* * *

ΔΕ ΛΕΜΕ, ευφυέστατη αυτή η ιδέα του πρώην υπουργού Αθλητισμού της Βρετανίας, του κ. Τόνι Μπανκς, για μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα και τη μετατροπή της Ελλάδας σε ένα είδος «Βατικανού» του αθλητισμού, όπως είπε χαρακτηριστικά. Δε μας διευκρίνισε όμως... για «πάπα» του Αθλητισμού θέλει τον Βενιζέλο ή τον Φλωρίδη;

* * *

Γιατί, αν είναι έτσι, πρόκειται για μεγαλεπήβολο σχέδιο πραγματικά. Θα μπορέσουν οι άνθρωποι, εκτός από την εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου, να προχωρήσουν και σε παγκόσμια αθλητική «κάθαρση»!

* * *


Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάτι τέτοια ακούνε τα ανά τον κόσμο διαπλεκόμενα και τρέμουν την... έλευση των πραγματικών αθλητικών ιδεωδών.

Μια του κλέφτη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η επικίνδυνη ένταση στα σύνορα της ΠΓΔΜ με τη Γιουγκοσλαβία, όπως και αυτή στη Νότια Σερβία, είναι γνωστή σε όλους. Την ίδια στιγμή αυξάνεται η ένταση στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, καθώς οι Κροάτες της χώρας αυτής επιμένουν στην υλοποίηση της απόφασής τους για αυτονόμηση των «περιοχών με κραταιό πληθυσμιακά το κροατικό στοιχείο», ενώ σ' ένα περίπου μήνα γίνονται εκλογές στο Μαυροβούνιο και η νίκη των πολιτικών δυνάμεων που τάσσονται υπέρ της απόσχισής του είναι σίγουρη, λένε Δυτικοί παρατηρητές. Γεγονός, που, αν υλοποιηθεί, θα οδηγήσει σε νέα διάσπαση την εναπομείνασα Γιουγκοσλαβία και, ιδιαίτερα, θα της στερήσει την πρόσβασή της στην Αδριατική.

Κι όλ' αυτά γίνονται, ενώ ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν είναι πλέον Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας. Τώρα, λοιπόν, που δεν υπάρχει το... τέρας και η... πηγή όλων των κακών, τι θα βρουν άραγε να πουν οι ηγέτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ; Πώς θα δικαιολογήσουν τη διαφαινόμενη και πάλι ανάφλεξη του πολέμου στα Βαλκάνια;

Σίγουρα, κάτι θα βρουν. Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό. Αλλά δεν καταλαβαίνουν, ακόμη κι αυτοί, ότι σε λίγο καιρό δε θα γίνονται από κανέναν πιστευτοί; Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μέρα, λέει ο λαός μας...

Αποκαλύπτεται καθημερινά

Δε σημειώνουμε τα παραπάνω, πάντως, ορμώμενοι από τις επιθυμίες μας. Ούτε μόνον από τη λογική εξέταση και ανάλυση των γεγονότων και των εξελίξεων. Η αποκάλυψη και η συνειδητοποίηση της απάνθρωπης πολιτικής του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια από τους λαούς είναι μια βασανιστική μεν, αλλά καθημερινή διαδικασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σημείωμα του Κ. Ι. Αγγελόπουλου, στην προχτεσινή «Καθημερινή». Γράφει ανάμεσα σε άλλα: «Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στα Βαλκάνια επιβεβαιώνουν την οικτρή αποτυχία μιας πολιτικής που ακολούθησαν από το 1991 οι Ευρωπαίοι της ΕΕ και οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη συνέχεια με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα...

Ανόητες ευρωπαϊκές πολιτικές (με πρωταγωνιστή τη Γερμανία στην πρώτη κρίσιμη φάση) και ευρω - ατλαντική συνεργασία, διά των "ανθρωπιστικών" όπλων σε δεύτερη φάση, οδήγησαν τα πράγματα εκεί όπου υποτίθεται ότι οι ευφυείς ηγεσίες των "μεγάλων" δεν ήθελαν να φθάσουν...

Πρόκειται για τον εξευτελισμό μιας ολόκληρης πολιτικής "λογικής", στο κέντρο της οποίας ήταν εξ αρχής η οπωσδήποτε ταχεία διάλυση της ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, ώστε να ευθυγραμμιστούν συνολικώς τα Βαλκάνια με τη "νέα τάξη". Το τι μπορεί να κόστιζε αυτό σε ζωές και τι είδους συνέπειες θα είχε σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη δεν απασχόλησε τους αρχηγούς της ευρωατλαντικής συνεργασίας, που καθημερινά προβάλλουν τα αγαθά της "παγκοσμιοποίησης"».

Το «μαγικό πουγκί»

Αστείρευτες είναι οι διαφημιστικές «εμπνεύσεις» των τραπεζών στην προσπάθειά τους να πουλήσουν την κάθε λογής πραμάτειά τους. Ετσι η Εμπορική Τράπεζα ανακοίνωσε την «προσφορά» ανοιχτού δανείου 1 εκ. δρχ. που σύμφωνα με προχτεσινή της ανακοίνωση «πρόκειται για ένα πορτοφόλι με 1 εκ. που δεν τελειώνει ποτέ» (!) καθώς κάθε φορά που εξοφλείται ένα ποσό δόσης, αυξάνεται αντίστοιχα το διαθέσιμο πιστωτικό όριο του πελάτη. Οσο για το επιτόκιο, είναι 12% κυμαινόμενο, δηλαδή υπερτετραπλάσιο του πληθωρισμού, ενώ ο δανειζόμενος επιβαρύνεται επιπλέον και με 15.000 δρχ. το χρόνο...

Οπως καταλαβαίνετε, δηλαδή, αυτό που δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ είναι η αλματώδης αύξηση των τραπεζικών κερδών.

Αυξάνει η φτώχεια στη Βρετανία

Η Μεγάλη Βρετανία είναι αναμφίβολα μια ιδιαίτερα πλούσια χώρα και μια από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής μας, αλλά το 9% του πληθυσμού της ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, ενώ ένα ακόμη 8% βρίσκεται πολύ κοντά στο όριο αυτό. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο ένας στους έξι Βρετανούς δεν έχει ή σχεδόν δεν έχει τα στοιχειωδώς απαραίτητα, για την επιβίωση. Τα τραγικά αυτά στοιχεία περιέχονται σε έρευνα, της οποίας ηγήθηκαν ακαδημαϊκοί από το πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και τη σχολή Οικονομικών του Λονδίνου. Και μπορεί, εδώ και δυο χρόνια, η κυβέρνηση του Τ. Μπλερ να έβαλε σε εφαρμογή μια σειρά μέτρα για την καταπολέμηση της φτώχειας, αλλά η τελευταία συνεχίζει να αυξάνει, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της προαναφερόμενης έρευνας.

Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Οι εφαρμοζόμενες παντού νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι κάθε λογής «απελευθερώσεις» και οι «νόμοι της αγοράς», κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Αποτέλεσμα, το οποίο δεν αναστρέφεται από τα όποια ψευτομέτρα των κυβερνήσεων, που μόνο στόχο έχουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών και να «στρογγυλέψουν» κάποια ακραία φαινόμενα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κοινωνία του φόβου;

Κοινωνία του φόβου. Αυτή αποτελεί, όπως μαρτυρούν οι τελευταίες εξελίξεις, το στόχο της κυβέρνησης. Το έδαφος για την επιβολή της σχεδιάζεται μεθοδικά τα τελευταία χρόνια. Εχουν κατασκευαστεί και οι εχθροί. Το «οργανωμένο έγκλημα» και η «τρομοκρατία». Το πρώτο, φυσικά, δεν είναι ανύπαρκτο πρόβλημα. Αλλα κανείς κυβερνητικός αξιωματούχος δεν κάνει λόγο για τα αιτία που το γενούν και κάτω από ποιες συνθήκες, και κυρίως κάτω από ποιες πολιτικές, μεγαλώνει. Ποιοι δημιούργησαν τα κυκλώματα εκείνα που επιτρέπουν σε κακοποιούς να μπαινοβγαίνουν στη φυλακή, εκτελώντας συμβόλαια ή να διευθύνουν, «λαδώνοντας», τις επιχειρήσεις τους; Επιχειρήσεις που έχουν στηθεί μπροστά στα μάτια των αρχών ή και από τις ίδιες. Γιατί, π.χ. τι άλλο είναι τα κυκλώματα χορήγησης βίζας σε ελληνικά προξενεία του εξωτερικού;

Η τρομοκρατία είναι ο δεύτερος «μπαμπούλας» από τον οποίο κινδυνεύει η πατρίδα και ο πολίτης... Εδώ, πλέον, φαίνεται η υποκρισία των κρατούντων. Οι Αμερικανοί πάτρωνες έχουν σηκώσει τέτοιον κουρνιαχτό με τις φωνές τους, για να κρύψουν ότι γι' αυτούς τρομοκράτες είναι τα, όπου γης, λαϊκά κινήματα. Αξιοποιούν τη δράση κάποιων προβοκατόρικων, περιθωριακών ομάδων ή διεισδύουν με τις μυστικές τους υπηρεσίες σε αυτές ή κατασκευάζουν δικές τους για να αποδείξουν ότι οι βόμβες και τα «σαρανταπεντάρια» σημαδεύουν το «φιλήσυχο» πολίτη. Τον ιδιώτη, δηλαδή, που κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους του δικού τους τρόπου σκέψης, που του διδάσκουν από τα πλήρως ελεγχόμενα από την εξουσία ΜΜΕ, τείνει να μεταβληθεί σε τρομαγμένο ανθρωπάκι το οποίο πιστεύει ότι αληθινή ζωή είναι ό,τι βλέπει στο γυαλί της τηλεόρασης.

Από κοντά και η κυβέρνηση που σπεύδει να ικανοποιήσει τα υπερατλαντικά κελεύσματα, όχι μόνο γιατί έτσι επιτάσσουν οι ΗΠΑ, αλλά και γιατί γνωρίζει ότι όταν σπέρνει ανέμους με την αντιλαϊκή της πολιτική, αύριο θα θερίσει θύελλες. Προετοιμάζεται, λοιπόν. Ηδη το θεσμικό πλαίσιο έχει διαμορφωθεί. Αρχισε με τα νομοθετήματα για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, τη συνθήκη Σένγκεν, την Ευρωαστυνομία, τις αυταρχικές αστυνομικές πρακτικές, οι οποίες, πλέον ετοιμάζονται να γίνουν και νόμος μέσα από το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις. Η τρομονομοθεσία είναι έτοιμη για κατάθεση στη Βουλή. Ακόμη και λειψές ατομικές ελευθερίες κατοχυρωμένες στο Σύνταγμα, αλλά και αυτός ο αστικός, νομικός «πολιτισμός» που είχε επικρατήσει στην Ευρώπη και στη χώρα μας τα τελευταία 300 χρόνια με αίμα και θυσίες, μπαίνουν στο στόχαστρο.

Η άρχουσα τάξη γνωρίζει πολύ καλά ότι όσο και να «πλύνει τους εγκεφάλους» των ανθρώπων, πάντα θα της ξεφεύγουν πολλοί. Αυτοί που δεν μπαίνουν στη στάνη τους. Αυτοί που πάντα θα δημιουργούν τις λαϊκές αντιστάσεις ενάντια στις πολιτικές που θέλουν το λαό κοπάδι από πρόβατα για να μη βγει ποτέ στο προσκήνιο της ιστορίας. Εκεί στοχεύει το νέο αυταρχικό θεσμικό πλαίσιο. Σκοπός του είναι, να αφοπλίσει το λαϊκό κίνημα. Κι επειδή δεν μπορεί να το καταργήσει με νόμους δικτατορικούς, γιατί με το πλουραλιστικό άλλοθι η άρχουσα τάξη κρατά καλύτερα την εξουσία της, φροντίζει να του «κάνει τη ζωή δύσκολη». Ας φροντίσουμε, λοιπόν, κι εμείς, να τους «κάνουμε τη ζωή δύσκολη», με τον τρόπο που γίνεται εδώ και χρόνια, με τον τρόπο που ξέρουμε καλά. Με την αντίσταση και τον αγώνα.

«Μέτωπο»

Ενας, ένας

στην πάλη

ουτοπία

μεγάλη,

δεν κερδίζετε

η νίκη

αν δέσουνε

οι «κρίκοι»!

*

Ενας, ένας

στη μάχη,

ξεκομμένοι

μονάχοι,

ξανασκέψου

και κοίτα,

μας προσμένει

η ήττα.

*

Ενας, ένας

και χύμα

δε θα κάνουμε

βήμα,

θα μας «φαν»

επιτόπου,

μπρος για μάχες

«Μετώπου»!


ΟΙ Οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ