«Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με ανυπακοή». Με αυτά τα συνθήματα χιλιάδες εργαζόμενοι απ' όλους τους κλάδους - που εξέφραζαν την έμπρακτη συμπαράστασή τους στον αγώνα των ναυτεργατών να μην μπαρκάρει ούτε ένα πλοίο - υποδέχτηκαν την Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο λιμάνι. Η Αλ. Παπαρήγα, μίλησε με τα πληρώματα των πλοίων, με τους εργάτες και τις εργάτριες που από το πρωί βρίσκονταν στη μάχη της περιφρούρησης των δικών τους χώρων δουλειάς και στη συνέχεια βρέθηκαν εκεί, στο λιμάνι, για να δείξουν πως η εργατική τάξη, υψώνει, κυριολεκτικά το μπόι της. Στη συνέχεια, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ πήγε μέχρι το πλοίο ΛΙΣΣΟΣ, όπου βρισκόταν μια ομάδα περιφρούρησης. Εκεί, αφού χαιρέτησε το πλήρωμα και τους ναυτεργάτες, μίλησε στους συγκεντρωμένους.

«Δυο λόγια. Δε θα κάνω ομιλία, γιατί σήμερα έχει μιλήσει πραγματικά το εργατικό κίνημα, έδειξε το μπόι του. Επιτρέψτε μου να πω ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη επιτυχία σήμερα πριν κλείσει η βραδιά. Η πρώτη επιτυχία ήταν απ' την εικόνα που υπάρχει ότι αυτή η απεργία πέτυχε σε όλη την Ελλάδα, παίρνοντας υπόψη τους κλάδους και τα σωματεία που είχαν πάρει μέρος στην απεργία και τον τεράστιο μηχανισμό που έχει εξαπολυθεί. Και μάλιστα, μια απεργία σε συνθήκες κρίσης που δεν υπάρχει ο συνηθισμένος φόβος απέναντι στην εργοδοσία αλλά και ο κίνδυνος άμεσης απόλυσης. Εχουμε λοιπόν μια πρώτη επιτυχία.

Δεύτερη πολύ μεγάλη επιτυχία, που θα πω για άλλη μια φορά ακόμα είναι παρακαταθήκη όχι μόνο για τους επόμενους μήνες αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Εχουμε ασφαλιστικά μέτρα και μάλιστα υποκινημένα από τον πιο σκληρό και πιο αδιάλλακτο πυρήνα του κεφαλαίου, γιατί εδώ που τα λέμε το εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι το πιο σκληροπυρηνικό τμήμα του κεφαλαίου, το πιο αδίστακτο, κυριολεκτικά. Η Δικαιοσύνη υπέκυψε στον πειρασμό και στις πιέσεις - κι έτσι πιστεύουμε. Και έβγαλε την απεργία παράνομη και καταχρηστική. Κι όμως, αυτή τη στιγμή, δεν έχει κινηθεί κανένα πλοίο και δε θα κινηθεί και μέχρι το τέλος της απεργίας. Αυτό, λοιπόν, είναι μια δεύτερη νίκη που πριν απ' όλα ξεπηδάει απ' την απόφαση των ναυτεργατών να αψηφήσουν τον κίνδυνο και οπωσδήποτε το έκαναν αυτό έχοντας όχι μόνο διάθεση να κινδυνεύσουν για χάρη των συμφερόντων της εργατικής τάξης, αλλά γιατί υπολόγιζαν στη γενικότερη εργατική αλληλεγγύη και των άλλων κλάδων.

Νίκη, λοιπόν, τρίτη: Αποδείχθηκε ότι αυτό που λέμε εμείς "όλοι για έναν κι ένας για όλους" είναι μονόδρομος, για να αποκρούσουμε τα χειρότερα μέτρα, να αποσπάσουμε κατακτήσεις, να αφήσουμε ανοιχτό το δρόμο για μεγάλες νίκες, ως την τελική νίκη. Αυτή η μέρα δεν πρέπει να περάσει έτσι, να πούμε γυρνάμε σελίδα και τώρα πάμε παρακάτω, πότε θα γίνει η επόμενη απεργία και πότε θα γίνει η επόμενη πορεία και κινητοποίηση. Βεβαίως, δεν είμαστε εμείς που θα υποκαταστήσουμε τα σωματεία. Τα σωματεία πρέπει να πάρουν επάνω τους την ευθύνη, να οργανώσουν συζητήσεις στους χώρους δουλειάς, εμείς να συμβάλουμε με τους κομμουνιστές που είναι μέλη των σωματείων. Αλλά πρέπει πραγματικά αυτό το μήνυμα της αφοβίας, της αντοχής και της αισιοδοξίας, να περάσει».

«Εμείς ως Κόμμα, δεν πρόκειται να τα βάλουμε με τους εργάτες και τις εργάτριες, που σήμερα ήθελαν να απεργήσουν αλλά φοβήθηκαν. Καταλαβαίνουμε, ο φόβος είναι κάτι το υπαρκτό.

Αλλά ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι όταν υπάρχει μια δυναμική πρωτοπορία, αφοσιωμένη, έτοιμη να αυτοθυσιαστεί - κι αυτό να μην το κρύψουμε, η αυτοθυσία είναι κι αυτή μέσα στο πρόγραμμα - τότε πραγματικά, η εργατική τάξη, θα βγάλει στην επιφάνεια αυτά τα χαρίσματα και τις δυνατότητες που έχει. Και εδώ που τα λέμε σε μια πρωτοπορία, αυτός είναι ο ρόλος της. Να συμβάλλει στο να αναδειχθεί η εργατική τάξη πρωταγωνιστής.

Και, σε ό,τι αφορά εμάς, όταν λέμε είμαστε πρωτοπορία και προσπαθούμε να είμαστε πάντα, δεν το λέμε για να πάρουμε "άριστα", αλλά γιατί θέλουμε να καταθέσουμε αυτή τη διάθεσή μας στο να αναδειχτεί συνολικά η πρωτοπορία της εργατικής τάξης και η συμμαχία της με τα λαϊκά στρώματα της πόλης, τους μικρέμπορους, τους μικροεπαγγελματίες, τη φτωχή αγροτιά.

Αυτή η μέρα πρέπει να αξιοποιηθεί για διάλογο από τους εργαζόμενους. Νόημα έχει ο διάλογος στους τόπους δουλειάς. Ο διάλογος στις κορυφές είναι απάτη, είναι αποπροσανατολισμός, είναι ζημιά. Αλλά ο διάλογος και η συζήτηση πρέπει να φουντώσει. Να μάθουν όλοι οι εργαζόμενοι, και αυτοί που δεν απήργησαν, τι συνέβη σήμερα. Γιατί κανείς δεν είναι βέβαιος ότι από αύριο που θα "μιλήσουν" τα κανάλια ή από μεθαύριο που θα κυκλοφορήσουν οι εφημερίδες δε θα βγουν να πουν τα δικά τους αντί να ενημερώσουν. Και είμαι βέβαιη ότι ή θα προσπαθήσουν να τσακίσουν αυτό που έγινε, ή να το αγνοήσουν. Επομένως, πρέπει να γίνουμε προπαγανδιστές αυτής της μεγάλης μέρας που μας χρεώνει για το επόμενο διάστημα να γίνουμε πιο μαχητικοί, πιο αποφασιστικοί».