Η Γενική Συνέλευση, στην οποία θα πάρουν μέρος περισσότεροι από 400 αντιπρόσωποι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, απ' τους 150 περίπου διδασκαλικούς συλλόγους της χώρας, αν και δεν είναι εκλογική,εντούτοις έχει ιδιαίτερη σημασία και αυτό γιατί γίνεται σε μια περίοδο που:

Δεν πρόκειται απλά για κάποια αποσπασματικά μέτρα. Πρόκειται για στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Η ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, η κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, σίτισης, η κατάργηση της επετηρίδας, η αξιολόγηση, η κατάργηση και αυτού ακόμη του άρθρου 16 του Συντάγματος, δεν αποτελούν προφητείες, ούτε απλά λόγια που λέγονται καθημερινά στα ΜΜΕ από τα χείλη κάποιων "κακών υπουργών", αποτελούν επιταγές "προς άμεσον εφαρμογήν".

Οι πρόσφατες περικοπές κατά 200 δισ. από τις λειψές κοινωνικές δαπάνες, η μετατροπή της μετεκπαίδευσης σε εξομοίωση, η έκθεση του ΑΣΕΠ για κατάργηση της επετηρίδας, η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων μέσω της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης στους ιδιώτες, η άρση μονιμότητας ακόμη και των μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων, που εξήγγειλε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, αποτελούν τα πρώτα κυβερνητικά δείγματα γραφής των ευρω-επιταγών.

Με την αύξηση "κοροϊδίας" του 2,5%, με την επιμονή του σε μια επιδοματική πολιτική, που μπορεί μεν να ανακουφίζει πρόσκαιρα μερικούς, στην ουσία όμως λειτουργεί διασπαστικά και χρόνο με το χρόνο εξανεμίζεται, με το λεγόμενο "νέο" μισθολόγιο - φτωχολόγιο της "κούφιας" ελπίδας, με τις δοκιμασμένες και καταδικασμένες στο παρελθόν συνταγές, με την "ευρεσιτεχνική" χορήγηση των αναδρομικών των 18.000 σε... πέντε δόσεις, αποκαλύπτεται ο κύριος στόχος της κυβέρνησης... να αφαιρεί από τις τσέπες των εργαζόμενων από τη μια και να προσθέτει σ' αυτές των οικονομικά ισχυρών από την άλλη.

Αποδεχόμενοι ως μονόδρομο τις ευρω-εντολές, φρόντισαν, εκφυλίζοντας τους αγώνες να παροπλίζουν το συνδικαλιστικό εκπαιδευτικό κίνημα. Ετσι, αντί από τη μια να αντισταθούν σ' αυτό τον καταιγισμό των αντιεκπαιδευτικών εκθέσεων και επιδεικτικά να σημειώσουν λύσεις στα χρόνια προβλήματα των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης, έβαλαν συνειδητά "πλάτη" να περάσουν αμαχητί τα όποια αντιλαϊκά - αντιεκπαιδευτικά μέτρα.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι "άλλες αριστερές δυνάμεις", είτε στηρίζοντας τις αντιεκπαιδευτικές - κυβερνητικές επιλογές, με τις μηδενικές τους απόψεις ("ΣΥΝ"), είτε φετιχοποιώντας με προωθημένη επαναστατική φρασεολογία την απεργία διαρκείας, σκεπάζοντας όμως με την "ομελέτα" τους την κυβερνητική πολιτική, αναδεικνύοντας ως κύριο υπεύθυνο για τα άσχημα, στο συνδικαλιστικό κίνημα και σε όλη τη χώρα, τη ΔΕΕ (παρεμβάσεις, συσπειρώσεις).

Το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν και δεν μπορούν να έχουν προοπτική με τις συγκεκριμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Γι' αυτό και είναι άμεσα αναγκαίο να πάρουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί την υπόθεση στα χέρια τους, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων προς όφελος των δυνάμεων που αντιστέκονται, που δε συμβιβάζονται, που διεκδικούν.

Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών (Μάης - Ιούνης) για ανάδειξη αντιπροσώπων σε πολλούς διδασκαλικούς συλλόγους, που έβγαλαν ενισχυμένη σε ψήφους, ποσοστά και αντιπροσώπους τη ΔΕΕ, έδειξαν το δρόμο.

Θανάσης ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ

Μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ,

στέλεχος της ΔΕΕ