Ελεύθερος, με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα και πληρώνοντας εγγύηση 2.000.000 δραχμών, αφέθηκε ο αγροφύλακας του χωριού Αργυροπούλι της Λάρισας, που πυροβόλησε με το υπηρεσιακό του περίστροφο και σκότωσε τον Αλβανό λαθρομετανάστη Φατίλ Ναμπούλι, μετά από φιλονικία μαζί του και με άλλους δυο συμπατριώτες του, επειδή πήραν δυο καρπούζια από το μποστάνι του.

Αναρωτιέται κανείς: Θα ενεργούσε με τον ίδιο τρόπο ο αγροφύλακας στην περίπτωση που, αντί Αλβανών, θα είχε να κάνει με Ελληνες κλέφτες δυο καρπουζιών; Το ερώτημα αφορά στο αν η ζωή ενός λαθρομετανάστη έχει την ίδια αξία μ' αυτή των συμπατριωτών μας. Αν, δηλαδή, μια ξενοφοβία, ένας υφέρπων ρατσισμός - που καλλιεργούνται με ευθύνη του κράτους και πολλών ΜΜΕ και δηλητηριάζουν την κοινωνία μας - είναι ο ηθικός αυτουργός, που οδηγεί κάποιους "αγανακτισμένους κουμπουροφόρους" ακόμα και στο φόνο, αφού θεωρούν κάθε λαθρομετανάστη εκ προοιμίου "εγκληματικό στοιχείο" και κατώτερης ποιότητας άνθρωπο κι ως εκ τούτου "φθηνότερη" τη ζωή του.

Διότι, το φονικό στο μποστάνι Αργυροπουλίου, δεν αποτελεί μεμονωμένο κρούσμα, ώστε να το αποδώσουμε αποκλειστικά στην "κακιά στιγμή". Πάρα πολλές φορές, αστυνομικοί κι άλλοι "κουμπουροφόροι", αλλά και πολίτες, χωρίς την "εξουσία του όπλου" στα χέρια τους, κακοποιούν λαθρομετανάστες και κάποιοι φτάνουν μέχρι το φόνο. Αν δεν αντιμετωπιστεί η πηγή του κακού, η ξενοφοβία και ο υφέρπων ρατσισμός που διαβρώνουν την κοινωνία μας, τότε τ' αστυνομικά δελτία θα γεμίζουν με αναφορές σε φόνους λαθρομεταναστών, "δι' ασήμαντον αφορμήν". Κι όταν η ανθρώπινη ζωή αφαιρείται με τόση ευκολία, τότε η κοινωνία μετατρέπεται σε "ζούγκλα" και, μέσα σ' αυτή, δε θα κινδυνεύουν μόνο κάποιοι "παρείσακτοι ξένοι", αδύνατοι κι απόκληροί της, αλλά οι πάντες.