- Είναι ζωή

αυτή που ζω

έτσι που μ' έχουνε

σαν «ζω»,

έτσι που μ' έχουν

σαν μουλάρι

να κουβαλώ

όλα τα βάρη;

* * *

- Σωστά τα λες,

φτωχέ, αλλά,

μόνο η γκρίνια

δε φελά,

έτσι μονάχα

με μουρμούρα

δε θα ελαφρώσει

η καμπούρα...

* * *

- Τι μου προτείνεις

δηλαδή,

ποια είν' η λύση,

το «κλειδί»

τι πρέπει τάχατες

να πράξω

τη μαύρη μοίρα μου

ν' αλλάξω;

* * *

- Σπάσε αμέσως

το λουρί,

δεν περιμένουν

οι καιροί,

και πιάσε αμέσως

την παντιέρα

αν θες να δεις

μιαν άσπρη μέρα!