Οι δήθεν τεράστιες και πολύμορφες δυνατότητες αυτοαπασχόλησης, που προσφέρουν η «νέα οικονομία», οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο, προβάλλονται πολύ συχνά από τα ΜΜΕ. Μάλιστα, οι εγχώριοι κυβερνώντες έχουν ισχυριστεί ότι η αυτοαπασχόληση - με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών - μπορεί να αποτελέσει μια διέξοδο στη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, ενώ κάποιοι ...φιλοσοφούντες έσπευδαν να προεξοφλήσουν τη χρεοκοπία των εκτιμήσεων των κλασικών του μαρξισμού.

Ελα, όμως, που η ζωή κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνει τις προσδοκίες τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Γραφείου Στατιστικής για την Απασχόληση, που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν», η αυτοαπασχόληση στις ΗΠΑ - χώρα όπου οι νέες τεχνολογίες έχουν βρει τη μεγαλύτερη εφαρμογή - μειώνεται και σε απόλυτους αριθμούς και ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού, ενώ αυξάνεται η μισθωτή εργασία και, μάλιστα, στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι τελευταίες και συγκεκριμένα οι επιχειρήσεις, με περισσότερους των 1.000 εργαζομένων, εμφανίζουν ταχύτερη ανάπτυξη από το 1994, ενώ το ποσοστό των ατόμων, που απασχολούνται σε επιχειρήσεις με λιγότερους των 25 εργαζομένων έχει μειωθεί στο 29% από το 30,1%. Στην ίδια χρονική περίοδο, το ποσοστό των αυτοαπασχολουμένων - πλην των απασχολουμένων στο γεωργικό τομέα - μειώθηκε από το 10,9% στο 9,9%.

Και μπορεί, βέβαια, ο καθηγητής των Οικονομικών στο Ντάρτμουθ Κόλετζ, Ντέιβιντ Μπλαντσφάουλερ, να δηλώνει έκπληκτος και αδύναμος να εξηγήσει το φαινόμενο, αλλά πολλά θα μπορούσε να εξηγήσει, αν διάβαζε και λίγο Μαρξ...