Σήμερα, η πιο σωστή απόφαση για το Κόμμα είναι η απόφαση που πήρε η ΚΕ να παρουσιάσει τις Θέσεις αυτές στο λαό.

Εφτασε η ώρα να καταλάβει όλος ο εργαζόμενος λαός ότι τα τύμπανα που χτυπάει η πρωτοπορία του και λέγεται ΚΚΕ, ηχούν γι' αυτόν και τον καλούν να πάρει μέρος και ο ίδιος στη λύση των προβλημάτων του.

Η θέση αυτή είναι καθαρά λενινιστική και φεγγοβολίζεται από την Οχτωβριανή Επανάσταση. Το «ή τώρα ή ποτέ», το είπε ο μεγάλος δάσκαλος Λένιν, γιατί ήξερε ότι την ιδέα και ανάγκη της επανάστασης την είχε κάνει κτήμα, ψυχή και αίμα όλων των λαών της αχανούς τσαρικής Ρωσίας που καταπλάκωνε η τσαρική βαρβαρότητα. Οι Βιετναμέζοι νίκησαν τον αμερικανικό σιδερόφραχτο στρατό, το δολοφόνο και αιμοσταγή, γιατί η αντίσταση είχε γίνει υπόθεση όλου του λαού για λευτεριά ή θάνατο. Η Κούβα ζει και υπάρχει, γιατί ο σ. Κάστρο έχει φροντίσει να κάνει υπόθεση όλου του κουβανέζικου λαού τον κοινωνικό τρόπο ζωής του.

Αυτόν το σκοπό και μόνο έχουν - επιδιώκουν οι Θέσεις του 16ου Συνεδρίου. Συν κοινούς αγώνες με άλλους λαούς για ομοιόμορφα προβλήματα, κυρίως μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και όπου δει. Δυνάμεις πάλης αποτελούν όλοι όσοι θίγονται, πρώτα και άμεσα, από την παγκοσμιοποίηση και ειδικά από τη θηλιά εκμετάλλευσης των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Αυτούς καλούμεθα να στρατεύσουμε στο πλευρό του αγώνα.

Ο καθένας «εφ' ω ετάχθη». Το Κόμμα μας έχει αυτή την ωριμότητα. Το ΠΑΜΕ είναι η πρώτη αιχμή του δόρατος. Γι' αυτό και το πολυεθνικό κεφάλαιο επιστράτευσε όλα τα μέσα για να το χτυπήσει. Ο κύριος Κωστόπουλος επιλέχτηκε, γι' αυτό το σκοπό. Και, μάλιστα, δεν είπε ότι εγκαταλείπει τον αγώνα και περνάω πολέμιος, για να μπερδεύει τους μη συνδικαλισμένους εργάτες και με μη ώριμη ταξική συνείδηση. Περιέρχεται δε τα εργατικά κέντρα, για να έχει περισσότερη «εμβέλεια δράσης» σύγχυσης.

Η πολιτική ηγεσία των πολυεθνικών τράβηξε τον άσο της που ακούει στο όνομα Θεωνάς. Τους τρομάζει ότι η ηγεσία του ΚΚΕ είναι χειραφετημένη, το ένα στέλεχος είναι εφάμιλλο και καλύτερο από το άλλο και δεν ξεχωρίζουν στη δράση. Δρουν και καθοδηγούν το Κόμμα συλλογικά, πάνω στη σωστή μαρξιστική λενινιστική θεωρία και μπολσεβίκικη δράση. Και μάλιστα δίνουν βοήθεια σε παγκόσμια κλίμακα, σε όλα τα ΚΚ και εργατικά κινήματα.

Γι' αυτό ζητάει το αποκεφάλισμα όλης της ΚΕ. Επαθε αβλεψία. Αβλεψία στους αγώνες του λαού επειδή δεν του έγινε η χάρη να αιματοβαφτούν οι αγρότες, μαθητές, απεργοί, διαδηλωτές και κάθε διαμαρτυρόμενος. Μήπως ξελαρυγγιάστηκε ο κ. Θεωνάς φωνάζοντας για τα αγροτοδικεία - μαθητοδικεία, τις αποφάσεις καταχρηστικών απεργιών; Μπας και δεν το άκουσα. Τον πονάμε το λαό. Δε θα το ματώσουμε, όσο και να το επιδιώκουν οι πολιτικοί λακέδες των πολυεθνικών. Θα τον προστατέψουμε στους αγώνες του.

Η νίκη είναι των λαών. Για τη νίκη αυτή νομοτελειακά δουλεύουν οι αλλοπρόσαλοι - αλληλοσυγκρουόμενοι νόμοι του κεφαλαίου. Ο όρος: Νεοφιλελευθερισμός, ουσιαστικά σημαίνει ο θάνατός σου η ζωή μου. Κάθε μέρα το βλέπουμε με τις συγχωνεύσεις - εξαγορές των πολυεθνικών. Στην ανάπτυξη του κεφαλαίου, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε να αντιμετωπίσει την κρίση μεταξύ κυρίως Αγγλογάλλων - Γερμανοϊταλών. Νίκη των πρώτων, αφαίρεση από τους Γερμανοϊταλούς των αποικιών, πόρων και αγορών.

Σε 24 χρόνια ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Το γερμανοϊταλικό κεφάλαιο ζητά επίμονα παγκόσμια θέση. Αγκαλιά με το ρεβανσισμό - γίνεται ο άξονας Γερμανία - Ιταλία - Ιαπωνία. Το χοντροβλαστημένο από τα πλούτη των ιθαγενών αμερικανικό κεφάλαιο ζητά παγκόσμια όπλα. Η Οχτωβριανή Επανάσταση τους έκοψε και τη ληστεία του πλούτου της αχανούς Ρωσίας και τους τσακίζει πολιτικά το νέο σοσιαλιστικό οικοδόμημα. Ξεπεράστηκε προσωρινά η αμερικανική κρίση του 1929, αλλά τα σύννεφα μιας δεύτερης οικονομικής κρίσης διογκώνονται συνεχώς επικίνδυνα. Ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο σοσιαλισμός όχι μόνον δεν εξαφανίζεται, αλλά απλώνεται με τις λαϊκές δημοκρατίες. Τώρα ο επιφανειακός ανταγωνισμός με τα τρία κέντρα - ΗΠΑ, Ευρ. Ενωση, Ιαπωνία. Στο βάθος είναι επικίνδυνος, αλληλοσπαραγμός - σαρκοφάγωμα. Σε απρόβλεπτο χρόνο θα γίνει τέτοιος σεισμός στο πολυεθνικό κεφάλαιο, που θα βουλιάξουν όλοι μαζί. Τα δολοφονικά αμερικανοΝΑΤΟικά όπλα δε θα τους χρειαστούν.

Τώρα, για το θέμα «σ. Στάλιν». Το Κόμμα έχει πάρει θέση. Ο σ. Στάλιν είναι αναμφισβήτητα η δεύτερη προσωπικότητα μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση. Ο μεγάλος σ. Λένιν και μετά ο σ. Στάλιν. Η σοσιαλιστική κοινωνία δε θα αναδείξει έτσι τέτοιες προσωπικότητες. Γιατί παγκόσμια, με παράδειγμα αυτούς, ωριμάζουν ηγέτες άξιοι. Τους τόνους λάσπης που έριξαν οι προδότες την απέρριψε το Κόμμα. Και συζήτησε τα λάθη που έγιναν. Πήρε - έβγαλε τα διδάγματα και προχωράει νικηφόρα το άνδρωμά του. Προσοχή. Ανάγκη εμπεριστατωμένης μελέτης και σύγκρισης του τρόπου καθοδήγησης του σ. Λένιν και του συντρόφου Στάλιν. Ο σ. Λένιν κινητοποιούσε όλο το λαό. Τα γράφω και στην αρχή. Ο σ. Στάλιν, όσο και αν πίστευε στην ανάγκη κτισίματος του σοσιαλισμού, όσο και αν θυσίασε τα πάντα (προς τιμήν του), έκαμε το βασικό λάθος να μην κινητοποιεί καθημερινά και διαρκώς το προλεταριάτο και το σύνολο του σοβιετικού λαού.

Αυτό που το έκαμε στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο πέτυχε τη νικηφόρα υπεράσπιση της σοβιετικής πατρίδας. Σοβαρός παράγοντας και για τη νικηφόρα υπεράσπιση έπαιξαν και οι ζώντες τότε μπολσεβίκοι της Οχτωβριανής Επανάστασης.

Απασχολημένος, συνέχιση του κτισίματος του σοσιαλισμού στην έλλειψη της πλατιάς λαϊκής περιφρούρησης, άφησε σιγά σιγά να φυτρώνει ο ρεφορμισμός και ο οπορτουνισμός, που έφτασε σε ανοιχτούς προδότες. Κάθε κομμουνιστής - αγωνιστής ξέρει ότι ο ρεφορμισμός - οπορτουνισμός δε φυτρώνουν από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά σε χρόνια. Και όσο λείπει η πλατιά μαζική επαγρύπνηση, τόσο φουντώνει. Είναι θέμα καθαρά συλλογικής καθοδήγησης. Εδώ μας χόρτασαν σκοτωμό και δεν εξαφανιστήκαμε. Αντίθετα πολλαπλασιαστήκαμε, γιγαντωθήκαμε. Μια κουβέντα είπε ο Θεωνάς και τον πνίγουμε. Οχι να πει ο Γκορμπατσόφ, διαλύω τη σοβιετική πατρίδα και το τιμημένο ΚΚΣΕ και από τους 400 να μην βρεθεί ένας να του φάει το λαρύγγι;

Σύντροφοι, χωρίς να παρεξηγηθώ, ειλικρινά ομολογώ ότι επιδιώκω το καλό και μόνο του Κόμματός μας. Η ΚΟΒ μας δεν έχει ακόμα χειραφετηθεί. Δηλαδή δεν είναι ακόμα ικανή να αναλαμβάνει το κάθε μέλος τη χρειαζούμενη «ευθύνη» για δουλιά και δράση με τις απαραίτητες προς τούτο προτάσεις. Δηλαδή δεν έχει κατανοήσει τι θα πει ατομική και συλλογική περιφρούρηση, σωστό έλεγχο προς κάθε κατεύθυνση. Να μην υπάρχουν συναισθηματισμοί, αλλά η πραγματική ειλικρινής συντροφικότητα, η καλόπιστη κριτική - αυτοκριτική, με γνώμονα το καλό και μόνο του Κόμματος. Λείπει η πρωτοβουλία. Αυτά ισχύουν στο βαθμό που πρέπει και για μένα. Επιβεβαίωση των πιο πάνω είναι: Οτι οι σύντροφοι που θα πάρουν μέρος για να συμμετάσχουν στην Αχτιδική Συνδιάσκεψη υποδείχτηκαν από τα άνω της καθοδήγησης. Ενώ αυτό ήταν δουλιά - υποχρέωση και ευθύνη της βάσης - ΚΟΒ και όχι να περιορίζονται απλώς να ψηφίζουν. Αν οι υποδείξεις της ΚΟΒ είναι λανθασμένες, ευθαρσώς και ντόμπρα η άνω καθοδήγηση να πληροφορήσει υπεύθυνα τη βάση, να ξέρει να διορθώσει τα κακώς κείμενά της.

Χωρίς χειραφετημένες τις ΚΟΒες, που είναι και ο κορμός του Κόμματος, είναι το Κόμμα, πάντοτε με τον κίνδυνο του ετοιμόρροπου. Μηδέν στο πηλίκον, ΚΟΒες χωρίς κρίση, αίσθηση ευθύνης, πρωτοβουλίες και τόλμη για δράση.

Τώρα στα όογδόντά μου, νιώθω ικανοποίηση ξεχωριστή, γιατί το Κόμμα μας τόλμησε να ανοιχτεί για το πρόγραμμά του, τη στρατηγική και τους σκοπούς του, όσο μπορούσε περισσότερο. Εύχομαι ο λόγος του για κάθε πρόβλημα του λαού να γίνεται σε ανοιχτούς χώρους. Ο κόσμος να τρέχει, να ακούσει τι «λέει» το ΚΚΕ, όπως έτρεχε να ακούσει το χωνί του ΕΑΜ και τους λόγους του. Εμπρός για μια νικηφόρα πορεία από το 16ο προς το 17ο Συνέδριο.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

ΚΟΒ Μεταμόρφωσης