Αγαπητοί Σύντροφοι.

Εκφράζω τη συμφωνία μου με τις Θέσεις της ΚΕ.

Υπάρχουν ορισμένες ελλείψεις, που όμως έχουν σημασία και που θα πρέπει να σταθεί σ' αυτές το Συνέδριο.

1. Πρέπει να ξεκαθαριστεί η θέση μας σε σχέση με τους συμμετοχικούς θεσμούς και το μαζικό κίνημα, ώστε να μην εγκλωβιζόμαστε και να μην πέφτουμε σε αντιφάσεις. Δεν μπορεί συλλήβδην να αντιμετωπίζουμε τους συμμετοχικούς θεσμούς και να είναι καταδικαστέα η συμμετοχή σ' αυτούς με το σκεπτικό ότι είναι εργαλεία της άρχουσας τάξης, για να ρίχνει στάχτη στα μάτια και να περνάει την αντιλαϊκή της πολιτική.

Αρνούμενοι καθαρά κάθε λογική ενσωμάτωσης, πρέπει να σταθμίζουμε πού συμμετέχουμε και πού όχι. Υπάρχουν θεσμοί «μοχλοί χειραγώγησης» του κινήματος, όμως υπάρχουν και θεσμοί «κατακτήσεις». Εκεί θα πρέπει να συμμετέχουμε δημιουργικά και αγωνιστικά, ώστε και να υπάρχει πληροφόρηση αλλά και για να προωθούμε τις θέσεις του μαζικού κινήματος και σαφώς θα ήταν λάθος να μείνουμε απ' έξω. Βέβαια, εκεί που τα θεσμοθετημένα όργανα ζητούν την «τυπική» συμμετοχή των εργαζομένων για το «θεαθήναι» να καταγγέλλουμε και να απέχουμε. Επίσης, πρέπει να δούμε το ζήτημα των δημοτικών επιχειρήσεων, ώστε να μην πέφτουμε σε αντιφάσεις.

2. Πιο ουσιαστικά πρέπει να αντιμετωπιστεί η ανάπτυξη του κινήματος, συνδικαλιστικής δράσης και στήριξης στους αλλοδαπούς εργάτες. Ο αριθμός τους πλέον είναι πολύ μεγάλος, είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι - και μάλιστα το πιο καταπιεσμένο και το πλέον εκμεταλλεύσιμο - της εργατικής τάξης της χώρας μας. Παράλληλα, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερο απ' ό,τι ως τώρα βάρος στη συμμετοχή μας στα αντιρατσιστικά κινήματα. Μεγάλο μέρος της κοινωνίας ευαισθητοποιείται με τα θέματα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και αυτό το κομμάτι εντάσσεται εν δυνάμει στο «Μέτωπο».

3. Να σταθούμε περισσότερο και πιο αποφασιστικά στο πρόβλημα της προστασίας του περιβάλλοντος, που υφίσταται σήμερα τις συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Εχει αναδειχτεί στο πιο σημαντικό πρόβλημα στον πλανήτη, απασχολεί ολοένα και περισσότερους πολίτες και απαιτείται η ανάπτυξη και ενίσχυση του κινήματος σε περιβαλλοντικά ζητήματα, που συνδέονται έτσι και αλλιώς με τη σοσιαλιστική προοπτική.

4. Η αναφορά στη θέση 39 στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του Κόμματος, εκτιμώ ότι εκφράζει μιαν επανάπαυση και μια υποτίμηση του θέματος. Για τον «902» - ραδιόφωνο είναι σωστή η εκτίμηση που γίνεται. Ο «902» - τηλεόραση, απέχει ακόμα πολύ από το να είναι ένας ανεκτός σταθμός. Και αυτό δεν είναι μόνο οικονομικό ζήτημα. Είναι ζήτημα αντίληψης και καλύτερης αξιοποίησης των σχετικών με τα ΜΜΕ συντρόφων και φίλων και οπαδών του ΚΚΕ. Το ίδιο ισχύει και για την οπτική μας προπαγάνδα, τη μορφή του «Ριζοσπάστη» και των εντύπων. Στις σημερινές συνθήκες υπερπληροφόρησης και βομβαρδισμού του λαού με υψηλής αισθητικής «πολυτελή» έντυπα, απαιτείται περισσότερο επιστημονική - στη μορφή και στο περιεχόμενο - προπαγάνδα και αξιοποίηση του σχετικού με το αντικείμενο αυτό δυναμικού του Κόμματος, καθώς και των φίλων και οπαδών.

5. Η ΚΕ πρέπει να παρακολουθεί στενότερα απ' ό,τι τώρα τις ΚΟΒ.

6. Πιστεύω ότι τα επαγγελματικά στελέχη - ιδιαίτερα αυτά που συμβάλουν στη διαμόρφωση της πολιτικής, των επιτροπών της ΚΕ - πρέπει να έχουν περιορισμένη θητεία και υποχρεωτικά να είναι ενεργοί στο μαζικό κίνημα, στους χώρους που σχετίζονται με τα θέματα που απασχολούνται σαν επαγγελματικά στελέχη, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα γραφειοκρατίας και «θεωρητικής» προσέγγισης του κινήματος.

7. Στις Θέσεις δε γίνεται καμιά αναφορά στις Τέχνες. Θεωρώ ότι είναι αποτέλεσμα οργανωτικής ανεπάρκειας και ιδεολογικής υποτίμησης (δε μεταφέρεται ίσως στα κεντρικά όργανα του Κόμματος η πείρα της κομματικής δουλιάς που γίνεται χρόνια τώρα στους χώρους της Τέχνης και στο μαζικό πολιτιστικό κίνημα). Εμφανίζεται, οι Θέσεις, να υποτιμούν το ρόλο των Τεχνών στην ιδεολογική πάλη, το ρόλο των Τεχνών στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης και την επίδρασή του στον τρόπο ζωής των ανθρώπων.

Γιατί σύντροφοι, πώς αλλιώς καλλιεργεί η άρχουσα τάξη πρότυπα; Πώς διαμορφώνει συνειδήσεις; Με το χαμηλό μεροκάματο; Οχι βέβαια. Οι Τέχνες περνάνε μέσα από κανάλια ελέγχου και χειραγώγησης, επιχειρείται να ελέγχεται η παραγωγή τους μέσω της διακίνησης, της εμπορευματοποίησης, του ΣΤΑΡ-ΣΥΣΤΕΜ των «δημοσίων σχέσεων», της προβολής μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ της καλλιέργειας της ατομικότητας, του «ΔΗΘΕΝ», του εντυπωσιασμού, της υποκουλτούρας, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση προτύπων και αντιλήψεων, στην κοινωνία και μέσα στην εργατική τάξη, που απομακρύνουν τον πολίτη από τη δράση, από την ελπίδα για την κοινωνική αλλαγή. Και σήμερα, περισσότερο από πριν, υπάρχει η αναγκαιότητα για την ανάπτυξη των Τεχνών στον αντίποδα αυτής της λογικής.

Το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Μέτωπο χρειάζεται να υιοθετήσει αγωνιστικά τη θέση που συμπυκνώνει τον πολιτικό μας στόχο στο χώρο των Τεχνών και του Πολιτιστικού κινήματος. «Δημιουργία προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη καλλιτεχνική δημιουργία».

«Ανεμπόδιστη» στην παραγωγή και στη διακίνησή της (Παρέμβαση συλλογικά των καλλιτεχνών και του λαϊκού κινήματος στους θεσμούς ελέγχου της καλλιτεχνικής διακίνησης, διεκδίκησης όρων ανάπτυξης της Τέχνης, διεκδίκηση της ελευθερίας της έκφρασης, διεκδίκηση όρων ώστε να μπορεί ο λαός να παράγει Τέχνη, να εκφράζεται, να μορφώνεται, να γίνεται δημιουργικός. Καλλιτεχνική Παιδεία για όλους, υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των δημιουργών, κατοχύρωση και μέριμνα, διεκδίκηση της πρόσβασης του λαού στα πολιτιστικά αγαθά, τέχνη στους δημόσιους χώρους, διαφάνεια στην κρατική πολιτιστική πολιτική και ίσες ευκαιρίες, ανοιχτές προσκλήσεις και διαγωνισμούς στα καλλιτεχνικά έργα δημοσίου ενδιαφέροντος, αιρετές κριτικές επιτροπές).

Να γίνει συνείδηση η ανάγκη να υιοθετήσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα διεκδικήσεις για την Τέχνη και τον Πολιτισμό, για να δημιουργηθεί ένα πλατύ μαζικό πολιτιστικό κίνημα που θα βρει την έκφρασή του στη λαϊκή εξουσία, όπου ο λαός θα γίνεται ο ίδιος χορηγός, κοινωνός και δημιουργός.

Συντροφικά

Ζωγράφος - Χαράκτρια

ΚΟΒ Εικαστικών