Τρίτη 25 Γενάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Καλλιστεία» αντιλαϊκής πολιτικής

Οι εμφανίσεις των κ.κ. Σημίτη και Καραμανλή στο Συνέδριο των Ελλήνων βιομηχάνων ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος της αγωνίας τους, για το ποιος θα πάρει τελικά το χρίσμα της οικονομικής ολιγαρχίας, ενόψει των εκλογών και των επερχόμενων εξελίξεων. Οι ομιλίες του πρωθυπουργού, αλλά και του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, διακρίνονταν από τη διάθεση για πλειοδοσία σε μέτρα και πολιτικές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Η συνέλευση του ΣΕΒ έμοιαζε με διαγωνισμό «καλλιστείων» φιλομονοπωλιακής πολιτικής.

Σ'αυτόν το διαγκωνισμό τους για την απόκτηση της εύνοιας των μεγαλοβιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων, υπήρξαν και οι δυο ιδιαιτέρως αποκαλυπτικοί. Δεν άφησαν αίτημα του ΣΕΒ, το οποίο να μην ικανοποιήσουν, ή να μην υποσχεθούν την ικανοποίησή του. Βεβαίως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάτι τέτοιο δεν αποτελεί έκπληξη, ούτε καν είδηση. Ομως, θα ήταν πολύ καλό να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι, το τι θα πράξουν την επομένη των εκλογών οι δυο διεκδικητές της κυβερνητικής εξουσίας. θα τους χρειαστεί για να διαπιστώσουν το μέγεθος της λεηλασίας, που τους επιφυλάσσουν και την ένταση της επίθεσης εναντίον των δικαιωμάτων τους. θα τους χρειαστεί ακόμη, για να συγκρίνουν αυτά που οι δυο «μονομάχοι» θα τους υποσχεθούν, για να υφαρπάξουν την ψήφο τους, με τις ανοιχτές επιταγές που εξέδωσαν στο όνομα των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου.

Οπρωθυπουργός, στην ομιλία του, απαρίθμησε τα όσα η κυβέρνηση έχει κάνει για να δουν οι μεγαλοβιομήχανοι τα κέρδη τους να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη, για να συμπιεστούν οι μισθοί των εργαζόμενων στο μη περαιτέρω, για να καταργηθούν θεμελιώδη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να ανοίξουν οι νέοι ορίζοντες στα Βαλκάνια του «Συμφώνου Σταθερότητας». Φυσικά, έπλεξε το εγκώμιο της πολιτικής του για την ένταξη στην ΟΝΕ.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΝΔ προσπάθησε να πείσει το ακροατήριό του για το ότι ο ίδιος και το κόμμα του θα είναι καλύτεροι διαχειριστές αυτής της πολιτικής. θα είναι πιο αποφασιστικός στις ιδιωτικοποιήσεις, πιο αυστηρός στην εφαρμογή των αντεργατικών «διαρθρωτικών αλλαγών», πιο ανοιχτοχέρης στις φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες τους. Για να ενισχύσει, μάλιστα, την αξιοπιστία του, επανέλαβε ότι η πατρότητα της πολιτικής που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση ανήκει στο κόμμα του.

Είναι, αλήθεια, πολύ δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς τι χωρίζει τα δυο κόμματα στο σύνολο της πολιτικής τους. Αυτή η διαπίστωση ισχύει πολύ περισσότερο για την πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.

Είναι, φυσικά, αδιανόητο να θεωρείται για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα εναλλακτική λύση της σημερινής κυβερνητικής πολιτικής η Νέα Δημοκρατία. Η καταδίκη της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ταυτοχρόνως καταδίκη και της Νέας Δημοκρατίας, σε συνδυασμό με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ σ' αυτές τις εκλογές. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για την αποδοκιμασία των δύο εταίρων του δικομματισμού και της κοινής και αδιαίρετης πολιτικής τους. Είναι ο σίγουρος δρόμος για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των ποικιλώνυμων εκφραστών της.


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ