Μετά από τη δημοσιοποίηση των σχεδίων Προεδρικού Διατάγματος και υπουργικής απόφασης για την αξιολόγηση και την πρόσβαση των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ο ρόλος που έρχεται να παίξει το Λύκειο μέσα στο νέο εκπαιδευτικό μοντέλο γίνεται πιο ξεκάθαρος. Η αξιολόγηση και ο τρόπος πρόσβασης είναι ένα ακόμα κομμάτι ενός παζλ το οποίο συμπληρώνεται από τον "επιλεγμένο" μέσα από εξετάσεις και "αξιολογημένο" - χειραγωγημένο καθηγητή, από τη φτηνή κατάρτιση για τους "απόβλητους" του εκπαιδευτικού συστήματος και από την παροχή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για εκείνους που, αν τελικά καταφέρουν να τελειώσουν το Λύκειο, θα επιβιώσουν από τις συμπληγάδες του φιλτραρίσματος μέσα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πια...
***
Τα μεγάλα λόγια για μείωση των εξετάσεων, το "τρικ" της κατάργησης των τριών τριμήνων και η μετατροπή τους σε δύο τετράμηνα, για να δοθεί η εντύπωση ότι μειώνονται οι εξετάσεις, δεν είναι πια ικανά να ξεγελάσουν ούτε το μεγαλύτερο θιασώτη της "εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης". Ούτε το υποκριτικό ενδιαφέρον για τους γονείς, που τάχα θα γλιτώσουν από τα έξοδα των φροντιστηρίων και για τους μαθητές, που "θα έχουν λιγότερο άγχος", πείθουν, γιατί είναι ξεκάθαρο, για όποιον ξέρει να κάνει την απλή πράξη της πρόσθεσης, ότι οι εξετάσεις αυξάνονται και δε μειώνονται. Η απόκτηση του απολυτηρίου του "ενιαίου" Λυκείου ταυτίζεται ουσιαστικά με τη δυνατότητα για είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καθώς, μετά την κατάργηση των γενικών εξετάσεων, ο βαθμός του απολυτηρίου θα είναι εκείνος που θα καθορίζει, αν και πού θα εισαχθεί ο υποψήφιος. Το Λύκειο συνδέεται ακόμα πιο στενά με την ακαδημαϊκή εξέλιξη και κατά συνέπεια την εργασιακή εξέλιξη.
***
Από την πρώτη μέρα σχεδόν που ο μαθητής θα περάσει την πύλη του Λυκείου, υποβάλλεται στο λεγόμενο "διαγνωστικό τεστ", η επίδοση του σε αυτόμπορεί μεν να μη συνυπολογίζεται στη βαθμολογία, αλλά είναι αρκετή για να αποθαρρύνει και να στείλει στον "κακό" μαθητή το μήνυμα "τι κάνεις εσύ εδώ, αφού δεν τα καταφέρνεις;". Ομως η περιπέτεια του μαθητή μόλις έχει αρχίσει. Εκείνοι που τελικά θα αποφασίσουν να συνεχίσουν στη Β' Λυκείου, αρχίζουν ήδη για τα καλά την προετοιμασία για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς η επίδοσή τους στη Β' Λυκείου και μάλιστα σε όλα τα μαθήματα θα καθορίσει κατά 30% το βαθμό του απολυτηρίου τους και το υπόλοιπο 70% από την επίδοση στη Γ' Λυκείου. Ο μέσος όρος όμως κάθε τάξης που προκύπτει από τον συμψηφισμό της γραπτής με την προφορική βαθμολογία ακολουθεί το μαθητή και στη Γ' Λυκείου αλλά και μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο.
Και εδώ μπαίνει το θέμα των μετεξεταστέων. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, καταργείται ο θεσμός της επανεξέτασης στα μαθήματα στα οποία έχει "μείνει" ο μαθητής, αλλά επανεξετάζεται σε όλα τα μαθήματα. Με μια τέτοια ρύθμιση, οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων ανάγονται σε αδιαφιλονίκητους υποστηρικτές του μέτρου αυτού. Σε ό,τι αφορά δε τις μεγαλόστομες διακηρύξεις για εξάλειψη του "παπαγαλισμού", που κανείς δεν αρνείται ότι έχει "πληγώσει" το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν αντανακλώνται στο περιεχόμενο των ρυθμίσεων, καθώς και μόνο το γεγονός ότι ο μαθητής θα πρέπει να αποτυπώσει στο χαρτί σε 12 ή 13 διαφορετικά μαθήματα τις γνώσεις του και μάλιστα στο πλαίσιο εξετάσεων, οι οποίες και μεγάλη κρισιμότητα θα έχουν και θα είναι πολλές σε ποσότητα, αυξάνει την ανάγκη της αποστήθισης.
***
Και έφτασε επιτέλους η ώρα που ο μαθητής φτάνει μπροστά στην είσοδο του πανεπιστημίου. Η αύξηση των εισακτέων προοδευτικά έχει ήδη αρχίσει, αν και η πραγματικότητα συνοψίζεται στη φράση "μπαίνετε ελεύθερα, αλλά κανείς δε σας εγγυάται ότι θα τελειώσετε κιόλας". Ομως είναι κοινή ομολογία ότι ο αριθμός εκείνων που θα τελειώνουν το Λύκειο θα είναι μικρότερος από ό,τι σήμερα και η αύξηση του αριθμού των εισακτέων δε θα έχει αντίκρισμα, αφού οι κάτοχοι του απολυτηρίου δεν αποκλείεται να είναι λιγότεροι από τις θέσεις που προσφέρουν τα πανεπιστήμια.
***
Από τα παραπάνω γίνεται φανερή η κοινωνική διάσταση αυτών των μέτρων: Πρώτα από όλα, η ενίσχυση του ρόλου των ιδιωτών στη διαδικασία απόκτησης της γνώσης, είτε αυτοί είναι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων, είτε ιδιοκτήτες των ΙΕΚ στα οποία θα καταφεύγουν όσοι δεν είχαν "τα προσόντα" να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεύτερον,η αύξηση των εξετάσεων που αποτελούν από μόνες τους φραγμό για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, που δε ζουν σε ένα αναβαθμισμένο μορφωτικά περιβάλλον (κοινωνικές προϋποθέσεις) και δεν έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν οικονομικά στις απαιτήσεις του (οικονομικές προϋποθέσεις).
Οι εξαγγελίες αυτές σύντομα θα προωθηθούν. Ηδη οι εκπαιδευτικοί προσανατολίζονται σε αγώνες, τους οποίους καλούνται να ενισχύσουν γονείς, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, εργαζόμενοι και να τους προσδώσουν - ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί συγχρόνως - το χαρακτήρα της ολικής αντίθεσης στα μέτρα που προωθούνται. Απέναντι στο μέλλον που διαγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα για τα παιδιά και την κοινωνία, να προβάλουν τα αιτήματά τους για κατάργηση των μέτρων αυτών και να διεκδικήσουν μια παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, για το δικαίωμα στη μόρφωση και στην εργασία.
Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ
Ούτε το υποκριτικό ενδιαφέρον για τους γονείς, που τάχα θα γλιτώσουν από τα έξοδα των φροντιστηρίων και για τους μαθητές, που "θα έχουν λιγότερο άγχος", πείθουν, γιατί είναι ξεκάθαρο, για όποιον ξέρει να κάνει την απλή πράξη της πρόσθεσης, ότι οι εξετάσεις αυξάνονται και δε μειώνονται...
Feeds
ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων
