Οι αποδείξεις, όμως, για το γεγονός των δύο δρόμων, που στέκονται μπροστά στη χώρα μας σήμερα, δεν έρχονται μόνο από τα κόμματα της Βουλής. Στην ίδια ακριβώς πραγματικότητα υποτάσσεται και ο "ΣΥΝ". Μόνο, που τάσσεται κι αυτός στο πλευρό των οπαδών του μονόδρομου της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Βέβαια, η ηγεσία του "ΣΥΝ" θέλει ένα... διαφορετικό Μάαστριχτ, αναπτυξιακό, κοινωνικό, δημοκρατικό, οικολογικό και πολλά άλλα, ωραία και εύηχα, σύμφωνα με τις προχτεσινές δηλώσεις του προέδρου του.

Φαίνεται πως... ξεφεύγει του Ν. Κωνσταντόπουλου η πραγματική σχέση που έχει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, και μάλιστα οι θεμελιακές της αρχές, με την ανάπτυξη, τη δημοκρατία, την οικολογία κτλ. Προφανώς, περιμένει από τον Κολ, τον Σιράκ και τον Μέιτζορ, όπως και τους εταίρους τους σοσιαλδημοκράτες, όταν με τη σειρά τους πάρουν τα ηνία των χωρών τους, να κάνουν πράξη τις... προσδοκίες του. Και μέχρι τότε, άσε τους αγρότες να φωνάζουν, την ανεργία να φουντώνει και τη χώρα να βυθίζεται στην παραγωγική αποδιάρθρωση και συρρίκνωση. Είπαμε, μονόδρομος είναι αυτός, δεν είναι παίξε - γέλασε...

ΥΓ. Μα καλά, υπάρχουν στ' αλήθεια, λογικοί ψηφοφόροι του "ΣΥΝ" που να πιστεύουν ότι μπορεί να πάνε δίπλα δίπλα οι ανάγκες των εργαζόμενων και της κοινωνίας με τις ακόρεστες και ασύδοτες ορέξεις των πολυεθνικών; Τόσες δεκαετίες καπιταλισμού στη χώρα μας και σε τόσες ακόμη χώρες δεν τους έχει πείσει για το ακριβώς αντίθετο;