Ειδική αναφορά έγινε για τα οικονομικά της ΤΑ σε σχέση και με την προωθούμενη αντίληψη για επιβολή τοπικών φόρων, ή, διαχείριση επιμέρους φορολογιών. Η θέση που διατυπώνεται είναι διακριτά κάθετα αντίθετη με αυτήν άλλων πολιτικών δυνάμεων:

Η ΤΑ πρέπει να διαχειρίζεται ένα μεγάλο ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού. Απαιτείται να απεμπλακούν τα έσοδα της ΤΑ που προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό από επιμέρους φόρους που επιτρέπουν διάφορες ερμηνείες και εφαρμόζονται με βάση σκοπιμότητες σε βάρος της ΤΑ. Να καθοριστεί ποσοστό στο σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού που θα αυξάνει με την ολοκλήρωση του θεσμού και την ανάπτυξη των αρμοδιοτήτων της. Σήμερα, τονίστηκε, δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για διαχείριση επιμέρους φορολογιών από την ΤΑ. Μια τέτοια θέση θα παρουσιαστεί και θα χρησιμοποιηθεί σαν συναίνεση στην πρόσθετη φορολογία. Η διαχείριση επιμέρους φορολογιών είναι δυνατό να γίνει μόνο μετά από δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση σε όφελος των εργαζομένων και στη βάση εφαρμογής από την ΤΑ κοινωνικών κριτηρίων. Στις σημερινές συνθήκες και στις ορατές προοπτικές κάτι τέτοιο δεν είναι εφαρμόσιμο.