Τα παραπάνω επισημαίνει μεταξύ άλλων η ΚΕ του ΚΚΕ στην επιστολή - απάντησή της προς τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, οι πλειοψηφίες των οποίων ανέλαβαν την πρωτοβουλία - μεσούντων των κινητοποιήσεων στο χώρο της εκπαίδευσης και χωρίς προηγουμένως να έχουν πράξει το παραμικρό στην κατεύθυνση στήριξής τους και έμπρακτης συμπαράστασης προς αυτές - να αποστείλουν κάλεσμα συμμετοχής σε «διάλογο» για τα ζητήματα της Παιδείας στα κόμματα, αλλά και στην ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ, δηλώνοντας μάλιστα εκ των προτέρων πως αυτός θα κινηθεί εντός της ευρωενωσιακής «επιλεγείσας στρατηγικής κατεύθυνσης».

Ολόκληρη η επιστολή - απάντηση της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ως εξής:

«Οπως γνωρίζετε το ΚΚΕ έχει εκφράσει επανειλημμένα και έντονα τη ριζική αντίθεσή του στην πολιτική της ΝΔ για την εκπαίδευση, που αποτελεί συνέχεια της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, γιατί ο πυρήνας αυτής της πολιτικής αντιστρατεύεται τις πραγματικές μορφωτικές ανάγκες του λαού και της νεολαίας, το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία και αποτελεί μια βαθιά ταξική επιλογή. Τόσο στη Βουλή όσο και σε άλλες δημόσιες παρεμβάσεις έχουμε εκφράσει αναλυτικά τους λόγους της αντίθεσής μας και τις προτάσεις μας για το πώς μπορούν να ξεπεραστούν τα προβλήματα της εκπαίδευσης, σε όλες της βαθμίδες της.

Πάγια πεποίθησή μας είναι ότι η εκπαίδευση πρέπει να είναι αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν και να υπηρετεί την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ικανοτήτων όλων των νέων σε ένα ενιαίο σχολείο, όπου η φοίτηση δε θα καθορίζεται από την κοινωνική προέλευση των μαθητών. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η εκπαίδευση να λειτουργεί ανταγωνιστικά και η γνώση να είναι κατακερματισμένο και πανάκριβο εμπόρευμα, ούτε η διαπαιδαγώγηση των παιδιών να είναι αρμοδιότητα των χορηγών - επιχειρήσεων με κριτήριο τα συμφέροντά τους.

Το πρόβλημα της εκπαίδευσης δεν είναι θέμα απουσίας του διαλόγου. Διάλογος αντικειμενικά γίνεται, συμφωνία όμως δεν μπορεί να επέλθει, γιατί υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές. Η εκπαιδευτική πολιτική συνδέεται και καθορίζεται από τις γενικότερες αντιλήψεις για το τι είδους οικονομία και κοινωνία χρειάζεται να οικοδομηθεί. Σε αυτό το θέμα υπάρχουν διαμετρικά αντίθετες θέσεις, είναι αντικείμενο ανειρήνευτης ταξικής πάλης και δε γίνεται να συγκλίνουν, ώστε να επιτευχθεί "ευρεία συναίνεση" και συνεργασία των κοινωνικών τάξεων.

Ειδικότερα, η πρωτοβουλία σας και μάλιστα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, μέσα στην καρδιά πανεκπαιδευτικών αγώνων, που, με τη συμπαράσταση των εργαζομένων και του λαού, αναπτύσσονται, αντικειμενικά στηρίζει την επιθετικότητα της κυβέρνησης που προωθεί τις αντιδραστικές αλλαγές και δεν υπηρετεί την υπόθεση της πάλης για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία με ενιαίο χαρακτήρα και περιεχόμενο, για τους παρακάτω λόγους:

• Σ' αυτή την περίοδο ο διάλογος επιβάλλεται να γίνει με τους όρους και τα αιτήματα του κινήματος και την απάντηση σε αυτά, όπως εμείς ήδη έχουμε κάνει με τις θέσεις μας και την ολόπλευρη υποστήριξη των αγώνων. Σε αυτή τη φάση το κυρίαρχο είναι να ενισχυθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα και οι διεκδικήσεις του ενάντια στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, στην τροποποίηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και άλλα γνωστά, για Ενιαία Δημόσια Δωρεάν εκπαίδευση χωρίς ταξικούς φραγμούς.
• Ο προτεινόμενος διάλογος κινείται, όπως και οι άλλοι που επιχειρήθηκαν από την κυβέρνηση, στο προκαθορισμένο πλαίσιο της συναίνεσης στην "επιλεγείσα στρατηγική κατεύθυνση", όπως τονίζει και η επιστολή σας. Κατεύθυνση, που δεν είναι άλλη από αυτή της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, της Λευκής Βίβλου για την πλήρη προσαρμογή της Παιδείας στις απαιτήσεις κερδοφορίας των μονοπωλίων, την "ευελιξία της αγοράς εργασίας" και τις νέες υπερεκμεταλλευτικές εργασιακές σχέσεις. Τα παραπάνω είναι ολοφάνερα στις διατυπώσεις του κειμένου, στο οποίο προβάλλεται η "διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση ως κοινωνική αναγκαιότητα, κρίσιμη αξία, κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη και μη διαπραγματεύσιμο αγαθό"! Ούτε λόγος για το δικαίωμα στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, στη μόρφωση και την εργασία, που είναι τα αδιαπραγμάτευτα κοινωνικά δικαιώματα. Επιπλέον, στους εταίρους του διαλόγου συμπεριλαμβάνονται οι επικεφαλής της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΕΝΑΕ, ΚΕΔΚΕ) με προφανή στόχο την παραπέρα προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, μέσα από την "αποκέντρωση" σχολείων και Ανώτατων Ιδρυμάτων, δηλαδή την ταξική διαφοροποίηση και τη λειτουργία τους τελικά με χαρακτηριστικά μικρής καπιταλιστικής επιχείρησης.
• Ανάμεσα στα άλλα οι πλειοψηφίες των ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ έχουν μεγάλες ευθύνες, όχι μόνο γιατί έχουν αποδεχτεί την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική, αλλά και γιατί έχουν μετατραπεί σε μοχλό υλοποίησής της με επαίσχυντες συμβάσεις εργασίας και ίδρυση ακαδημίας συνδικαλιστικών στελεχών, στο πρότυπο των, λεγόμενων μη κερδοσκοπικών, ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επίσης, οι μέχρι τώρα κοινωνικοί διάλογοι, με τη στήριξη και τη συμμετοχή σας, επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την κυρίαρχη πολιτική σε μείζονα ζητήματα όπως το συνταξιοδοτικό - ασφαλιστικό, εργασιακό, κλπ.

Για τους παραπάνω λόγους δε θεωρούμε σκόπιμη τη συμμετοχή μας σε έναν τέτοιο διάλογο που προωθείτε. Είμαστε στη διάθεσή σας, αν το επιθυμείτε, να αναπτύξουμε και σε συνάντησή μας τις παραπάνω θέσεις μας».

1/11/2006

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ