Οπως, λόγου χάρη, αυτό που έπαθε στις 28 του Οκτώβρη 2006 ένας επισκέπτης στο χωριό Αγιος Νικόλαος (πρώην Λάσπη) της Ευρυτανίας. Πήγε να μαζέψει τα κάστανα στο σπίτι της πεθεράς του και είχε την ατυχία να τον χτυπήσει ένα καβούκι στο μάτι. Ετρεξε στο Νοσοκομείο του Καρπενησίου, αλλά δεν εφημέρευε οφθαλμίατρος (Να σημειωθεί ότι στο Καρπενήσι δεν υπάρχει ούτε ιδιώτης οφθαλμίατρος). Ο ασθενής πήγε στη Λαμία, όπου και κει δεν εφημέρευε οφθαλμίατρος σε κανένα απ' τα δυο νοσοκομεία της πόλης.
Ο επισκέπτης - με την υπόδειξη χειρουργού γιατρού στη Λαμία - πήγε σε εφημερεύον δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας την επομένη (29.10.2006), όπου του αφαιρέθηκαν πέντε αγκάθια απ' το μάτι! Τέτοιες τρομακτικές ελλείψεις χρειάζονται πραγματικά άλματα για την αντιμετώπισή τους. Οχι, όμως, προς την αγορά και την εμπορευματοποίηση, αλλά προς την αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Υγείας, πρώτα και κύρια, με τη γενναία χρηματοδότησή του. Αλλά γι' αυτό δε δήλωσε τίποτε ο υπουργός Υγείας...