Πάντως όχι και με κανέναν τρόπο, ημέρα Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, ημέρα λήθης και αποστασιοποίησης!

Οι ασπρομάλληδες παραμένουν ακόμα στα χαρακώματα ορκισμένοι να μην ξεχάσουν. Ορκισμένοι να παραμείνουν πάντα θεματοφύλακες της Ειρήνης και της Προκοπής.

59 χρόνια από τότε που τα κανόνια σώπασαν. 59 χρόνια από τότε που τα κανόνια γάζωναν ψυχές και συνειδήσεις. 59 χρόνια που τα κανόνια έσπερναν το θάνατο. Οι πεδιάδες της Ουκρανίας που χρύσωνε το ηλιοτρόπι έγιναν νεκροταφεία. Οι αμμουδιές της Νορμανδίας και οι βράχοι της Σικελίας γιόμισαν με κουφάρια παλικαριών. Το Στάλιγκραντ που ξάνθιζε το στάρι έγινε οδόφραγμα, έγινε βρόγχος και ικρίωμα θανάτου όταν πάγωσε η στέπα. Χώρες που καταστράφηκαν. Πόλεις που ερήμωσαν. Καλάβρυτα και Δίστομα που έσβησαν από το χάρτη. Ερείπια και χαλάσματα στη ματωμένη γη.

Ο τρόμος, η απόγνωση, η πείνα, το κρύο, η βρωμιά, η αθλιότητα, ο θάνατος. Ο θάνατος στο Αουσβιτς, στο Μπούχεβαλντ, στο Νταχάου, στο Μπέλσε... Στρατόπεδα θανάτου, στρατόπεδα του κόσμου να μην ξαναγίνουν. Κάστρα μόνο Ειρήνης και περιφρούρησης.

Είδα πως κάποιοι δεν άλλαξαν καθόλου, δεν πήρανε μηνύματα, δεν έβαλαν μυαλό. Πάλι στενάζουν οι λαοί. Ξαναδοκιμάζουν τη λύσσα του ισχυρού στο ξαναμοίρασμα του κόσμου. Βαλκάνια, Αφγανιστάν, Ιράκ, Παλαιστίνη, Κύπρος με το πιστόλι της υποταγής στον κρόταφο.

Οι λαοί όμως πρωτεργάτες της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης θα ξαναδώσουν τα χέρια της μεγάλης ανατροπής, της μεγάλης αντίστασης... Οι λαοί στο βάθος τους παραμένουν ανίκητοι.

Οι ασπρομάλληδες ν' ανοίξουν την ψυχή και τον λάρυγγα, να φωτίσουν τις καρδιές και το νου των νέων ανθρώπων, να παραδώσουν την ακοίμητη φρουρά, τη σκυτάλη των νέων αγώνων και να ευχηθούν... Ποτέ φασισμός... Ποτέ πόλεμος πια.