Με ένα ακόμη πυροτέχνημα, σχετικό με τη βελτίωση του κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, επιχείρησε ο Γ. Παπανδρέου να φωτίσει την προεκλογική του πορεία. Η «ιδέα» που έριξε στο τραπέζι για τη σταδιακή και αμοιβαία με την Τουρκία περικοπή των αμυντικών δαπανών, «υιοθετήθηκε» με ανέξοδες τοποθετήσεις από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Α. Γκιουλ και στη συνέχεια «εκτοξεύτηκε» μέσω των ΜΜΕ στην κοινή γνώμη.

Χτες ο πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης χαρακτήρισε «σωστή και θετική» την ανταπόκριση του Αμπ. Γκιουλ, σημειώνοντας όμως ότι θα πρέπει να προχωρήσει και στην πράξη. «Η μείωση αυτή θα απελευθερώσει πόρους και για τον πολιτισμό και για τον κοινωνικό τομέα που έχει ανάγκη μεγαλύτερης ενίσχυσης» επισήμανε ο πρόεδρος της Βουλής.

Ως πολιτική ιδιαίτερα σημαντική χαρακτήρισε τη στάση της Τουρκίας ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος. Παρατήρησε μάλιστα ότι «με δεδομένο πως η Τουρκία έχει διαφορετικές στρατιωτικές ανάγκες και στόχους απ' ό,τι η Ελλάδα, το γεγονός ότι μπαίνει σε μια τέτοια συζήτηση αποτελεί μια μοναδική θετική εξέλιξη, θα έλεγα, στις σχέσεις των δύο χωρών». Επιχειρώντας να ερμηνεύσει τη «διάθεση της Τουρκίας να προχωρήσει για αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών», την απέδωσε «στο γεγονός, ότι η Ελλάδα, στα χρόνια που πέρασαν, κατάφερε να ενδυναμώσει την άμυνα και την ασφάλειά της, να αποτελεί παράγοντα σταθερότητας, ασφάλειας, ειρήνης και συνεργασίας στην περιοχή και, επομένως, με βάση αυτή την ισχύ και δύναμη των Ενόπλων Δυνάμεών της μπορεί με άνεση να συζητήσει πλέον ένα θέμα μείωσης των εξοπλισμών, κάτι που είναι αναγκαίο πολιτικά και κοινωνικά».

Η εξέλιξη αυτή «έγινε δυνατή χάρη στην πολιτική του Γ. Παπανδρέου και στην ευρύτερη αναδιάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι ιδιαίτερα θετικά τα αποτελέσματα από τη μείωση των δαπανών» σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, υπενθυμίζοντας πως τα τελευταία χρόνια έχουν εξοικονομηθεί 2,3 δισ. ευρώ.

Ομως, όπως σημειώνουν έμπειροι διπλωμάτες στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, η ουσιαστική συμπίεση των αμυντικών δαπανών δεν μπορεί να συντελεστεί πριν την τελεσίδικη επίλυση των ελληνοτουρκικών εκκρεμοτήτων. Οι ίδιες πηγές, επίσης, σημειώνουν ότι μεγάλο μέρος των εξοπλιστικών δαπανών και των δύο χωρών προκύπτει από τη θέση, το ρόλο και τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Τέλος, οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι στην Τουρκία αποκλειστική αρμοδιότητα για τον προγραμματισμό των στρατιωτικών δαπανών έχει το «βαθύ κράτος», οι στρατιωτικοί, οι οποίοι έχουν διαρθρωμένα σημαντικότατα οικονομικά συμφέροντα με το σύμπλεγμα της εγχώριας και ξένης βιομηχανίας όπλων.